W 1999 został absolwentem studiów z zakresu ekonomii i zarządzania na Uniwersytecie Pedagogicznym w Tallinnie. Studiował następnie prawo na prywatnej uczelni Akadeemia Nord. W 1996 wstąpił do liberalnej Estońskiej Partii Reform. Do 1999 pracował w administracji klubu radnych w Tallinnie, później był zatrudniony we frakcji poselskiej swojego ugrupowania. W latach 1999–2001 był radnym miejskim. Później pełnił funkcję dyrektora biura ministra ds. regionalnych Toiva Asmera.
W 2012 wszczęto postępowanie karne w sprawie nielegalnego finansowania Partii Reform, którego Kristen Michal w czasie pełnienia funkcji sekretarza generalnego partii miał być głównym organizatorem[3]; postępowanie zamknięto w tym samym roku wobec braku dowodów[4]. W grudniu 2012 polityk podał się do dymisji z zajmowanego stanowiska w rządzie[5], został odwołany w tym samym miesiącu.
W 2015 Kristen Michal utrzymał mandat poselski na kolejną kadencję[6]. W kwietniu tegoż roku zaprzysiężony na urząd ministra gospodarki i infrastruktury w drugim rządzie Taaviego Rõivasa[7]. Zakończył pełnienie tej funkcji wraz z całym gabinetem w listopadzie 2016. Zasiadł później również ponownie w radzie miejskiej estońskiej stolicy[8]. W 2019 i 2023 ponownie wybierany na deputowanego do Riigikogu[9][10]. W kwietniu 2023 powrócił do administracji rządowej, obejmując stanowisko ministra klimatu w nowo powołanym trzecim rządzie Kai Kallas[11].
16 lipca 2024, dzień po złożeniu dymisji przez Kaję Kallas (w związku jej nominacją na stanowisko wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa), prezydent Alar Karis powierzył Kristenowi Michalowi misję utworzenia nowego rządu[12]. 22 lipca Riigikogu zatwierdziło go na funkcji premiera[13]. Tego samego dnia prezydent dokonał powołania członków jego gabinetu[14]. Następnego dnia Kristen Michal wraz z ministrami jego rządu został zaprzysiężony, rozpoczynając urzędowanie[15][16]. W tym samym roku został również nowym przewodniczącym swojego ugrupowania[17].
Przypisy
↑Kristen Michal [online], GreenEST Summit [dostęp 2024-07-23](ang.).
↑ abPrezydent pełni równocześnie funkcję szefa rządu.
↑Republika Kosowa jest uznawana przez 97 ze 193 państw członkowskich ONZ, 22 z 27 państw członkowskich UE oraz 26 z 30 państw członkowskich NATO (stan na 4 września 2020).
↑Kolegialny organ pełniący funkcję głowy państwa i szefa rządu.
_(cropped).jpg)
