Prezesem Konfederacji Korony Polskiej został Grzegorz Braun, a wiceprezesem i początkowo sekretarzem generalnym Włodzimierz Skalik (uprzednio działacz Prawicy Rzeczypospolitej). Konwencja inaugurująca publiczną działalność partii odbyła się 7 września 2019[5]. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku wystawiła ona kilkudziesięciu kandydatów na listach Konfederacji WiN (poza działaczami ugrupowania był wśród nich m.in. były eurodeputowany Andrzej Zapałowski)[6]. Grzegorz Braun uzyskał w wyborach jeden z 11 mandatów poselskich, które przypadły kandydatom Konfederacji WiN (po pięć pozostałych zdobyli przedstawiciele KORWiN i RN; Konfederacja WiN powołała jednolite koło poselskie). W przeprowadzonych przed wyborami prezydenckimi w 2020 prawyborach mających wyłonić kandydata federacji na prezydenta Grzegorz Braun zajął 2. miejsce, przegrywając w końcowej rozgrywce z kandydatem RN Krzysztofem Bosakiem[7]. 24 stycznia 2020 KKP została zarejestrowana sądownie[8].
11 września 2021 odbył się I kongres partii. Grzegorz Braun został mianowany przez kongres prezesem oraz powołał na wiceprezesów Romana Fritza i Włodzimierza Skalika. Powołano także m.in. 6-osobowy Komitet Polityczny, w którym zasiadł m.in. były poseł Konfederacji WiN Paweł Skutecki[9] (który jednak przeszedł w styczniu 2022 do Solidarnej Polski). 23 czerwca 2022 zainaugurowano działalność młodzieżówki partii Korona Młodych[10][11]. Dwa dni później podczas marszu „Dmowski na Zamek”, zorganizowanego przez prokremlowskich aktywistów w Warszawie, Grzegorz Braun oraz bliscy mu politycy i akademicy, odczytali oświadczenie, w którym obwinili Ukrainę i NATO za wybuch wojny z Rosją[12]. W następnym miesiącu ugrupowanie opublikowało projekt „Stop ukrainizacji Polski”[13].
31 marca 2023 KKP zawarła porozumienie o współpracy z partią Ruch Prawdziwa Europa, która dołączyła tym samym do Konfederacji WiN[14].
W wyborach samorządowych w 2024 KKP wystartowała do sejmików województw w ramach KWW Konfederacja i Bezpartyjni Samorządowcy, nie uzyskując mandatów. 11 członków KKP startowało z ramienia KiBS bądź komitetów lokalnych bez powodzenia na włodarzy (w tym 7 na prezydentów miast).
W wyborach do Parlamentu Europejskiego w tym samym roku KKP wystartowała ponownie w ramach KWiN. Jej działacze otworzyli listy w okręgach kujawsko-pomorskim i niestołecznym mazowieckim, ponadto z puli KKP liderem listy został też prezes Ruchu PE, były eurodeputowany Mirosław Piotrowski. Wśród kandydatów znaleźli się m.in. posłowie oraz liderzy partii Grzegorz Braun i Roman Fritz[16]. Jeden z 6 mandatów, które Konfederacja otrzymała w wyborach, zdobył Grzegorz Braun. Nie przystąpił on do żadnej grupy w PE.
↑Jarosław Tomasiewicz. Confederacy — the polish new right wing between tradition and modernity. „Studia Politicae Universitatis Silesiensis”, s. 7–32, 12 września 2020. Uniwersytet Śląski. DOI: 10.31261/SPUS.11379. ISSN2353-9747. (ang.).
↑Przemysław Witkowski. Główne narracje polskiej skrajnej prawicy w pierwszym roku pandemii COVID-19 – analiza narracyjna. „Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego”. 15 (1), 23 października 2021. Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej. DOI: 10.34862/rbm.2021.1.10. ISSN2450-3436.
