Do 1938 roku nosił nazwisko Wasercug[1]. Ukończył studia na Wydziale Elektromechaniki Politechniki Warszawskiej. Związany był z Polskim Radiem od czasów przedwojennych jako inżynier. Pracował w działach: amplifikatorni, nagrań i transmisji. W 1938 roku zetknął się w radiu z Jeremim Przyborą, który pracował tu jako spiker.
II wojna światowa
We wrześniu 1939 roku uruchomił uszkodzony nadajnik radiowy Warszawy II. W czasie okupacji przebywał w majątku Zamoyskich, gdzie m.in. prowadził tajne nauczanie w szkole średniej, doprowadzając kilka osób do matury. Wykładał przedmioty ścisłe, uczył muzyki i rysunku. Był świetnym kreślarzem, miał zdolności graficzne, był zamiłowanym majsterkowiczem – tworzył m.in. meble. Kiedy po wojnie wrócił do radia, prowadził kursy dla mikserów[4].
Działalność po wojnie
Po wojnie, poza pracą w radiu (jako spiker i pracownik działów technicznych), zaczął występować jako taper, następnie aktor, a w końcu – kompozytor w Miejskich Teatrach Dramatycznych (1946–1948). W latach 1948–1950 kierował działem reżyserii muzyki i nagrań, a następnie został głównym inżynierem akustycznymPR (opracowywał skrypt zasad reżyserii dźwięku dla mikserów). W latach 1950–1954 był zastępcą szefa działu emisji. W latach 1954–1973 zajmował się głównie reżyserią radiową. W latach 1954–1973 pracował jako reżyser i starszy redaktor (od 1962) Teatru Humoru i Satyry. Następnie, w latach 1977–1979 był doradcą przewodniczącego Radiokomitetu (Macieja Szczepańskiego) do spraw muzyki rozrywkowej. Równocześnie cały czas pracował jako lektor, aktor i reżyser.
W dziedzinie muzyki był samoukiem. Pisał w systemie tonalnym, w różnych fakturach: kameralnych, jazzowych, symfonicznych. Interesował się matematyką (teoria grup) oraz akustyką muzyczną (struktury dźwiękowe). W sumie stworzył ok. 700 piosenek, w tym ok. 100 dla dzieci, ok. 150 ilustracji muzycznych do słuchowisk radiowych, widowisk telewizyjnych, filmów animowanych i fabularnych, sztuk teatralnych.
W 1949 roku wraz z Jeremim Przyborą stworzył radiowy teatrzyk Eterek. W 1958 roku ci sami dwaj twórcy stworzyli telewizyjny Kabaret Starszych Panów, dla którego Wasowski skomponował dziesiątki popularnych piosenek (np. Nie odchodź, Wesołe jest życie staruszka, Addio pomidory, Bo we mnie jest seks, Kaziu, zakochaj się, Przeklnę cię). Komponował również piosenki estradowe, komedie muzyczne (Stokrotki ogrodnika Barnaby 1965, Gołoledź 1973), musicalMachiavelli (1975).
31 maja 2016 Polskie Radio wspólnie z Fundacją Wasowskich nadało swojemu studiu nagraniowemu S4/6 imię Jerzego Wasowskiego[10]. Uroczystości towarzyszyło odsłonięcie tablicy pamiątkowej[10]. W 2024 został patronem skweru na rogu ulicy Kruczej 5/11 i niedaleko Wilczej w Warszawie[11].
↑ abZmiana nazwisk, „Monitor Polski”, XXI (290), Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej, 20 grudnia 1938, s. 5, Cytat: Komisariat Rządu podaje do powszechnej wiadomości, że niżej wymienione osoby uzyskały zezwolenie na zmianę nazwisk: [...] 34) Wasercug Jerzy, s. Józefa i Marii, ur. 31/V. 1913 r. w Warszawie – na nazw. Wasowski.
↑Tomasz Z. Zapert: W ordynacji, w czas okupacji. [w:] e-teatr.pl [on-line]. 2004-09-29. [dostęp 2017-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-03)]. (pol.).