Studiował prawo, politologię i historię na Uniwersytecie w Bonn, Uniwersytecie w Genewie oraz na Columbia University w Nowym Jorku. W 1974 uzyskał stopień naukowy doktora, dwa lata później zdał państwowy egzamin prawniczy drugiego stopnia. W drugiej połowie lat 70. był pracownikiem naukowym, w 1989 został starszym asystentem na Uniwersytecie w Osnabrücku, a w 1995 profesorem honorowym.
W latach 1974–1980 pełnił funkcję rzecznika ds. polityki europejskiej w Junge Union, organizacji młodzieżowej Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej. Od 1990 przewodniczy CDU w powiecie Osnabrück. W latach 1981–1991 stał na czele regionu ruchu Europa-Union w Dolnej Saksonii. W 1999 zasiadł w ścisłych władzach niemieckiej chadecji.
W 1979 po raz pierwszy został wybrany do Parlamentu Europejskiego. Mandat eurodeputowanego odnawiał w kolejnych wyborach w 1984, 1989, 1994, 1999 i 2004.
Od 1992 do 1992 przewodniczył Podkomisji ds. Bezpieczeństwa i Rozbrojenia. W latach 1999–2007 stał na czele grupy Europejskiej Partii Ludowej i Europejskich Demokratów. Od 16 stycznia 2007 do końca VI kadencji (tj. do 13 lipca 2009) był przewodniczącym Europarlamentu. W 2008 publicznie wezwał uczestników Letnich Igrzysk Olimpijskich w Pekinie do protestów podczas zawodów przeciwko łamaniu przez Chiny praw człowieka w Tybecie[1]. Sam z tego powodu nie wziął udziału w ceremonii otwarcia.
W wyborach w 2009 Hans-Gert Pöttering po raz siódmy z rzędu uzyskał mandat europosła. W VII kadencji został członkiem Komisji Spraw Zagranicznych.