Gubernia symbirska
Симбирская губерния
gubernia
|
1796–1928
|
|
|
Państwo
|
Imperium Rosyjskie
|
Siedziba
|
Symbirsk
|
Powierzchnia
|
49 500 km²
|
Populacja (1897) • liczba ludności
|
1 527 848
|
• gęstość
|
30,7 os./km²
|
Szczegółowy podział administracyjny
|
|
Liczba ujezdów
|
8
|
Położenie na mapie
|
|
Gubernia symbirska (ros. Симбирская губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego i RFSRR we wschodniej Rosji Europejskiej, utworzona ukazem Katarzyny II w 1780 jako namiestnictwo symbirskie, w 1796 ukazem Pawła I przekształcone w gubernię. Stolicą guberni był Symbirsk. Zlikwidowana w 1928.
Geografia
Gubernia graniczyła od północy z gubernią kazańską, na wschodzie z gubernią samarską, od której oddzielała ją Wołga (jedynie w dwóch miejscach – naprzeciw Symbirska i Syzrani gubernia obejmowała terytorium na lewym brzegu Wołgi), na południu z gubernią saratowską, na zachodzie z gubernią penzeńską i niżnonowogrodzką.
Powierzchnia guberni w 1897 wynosiła 49 500 km² (43 491 wiorst²). Gubernia w początkach XX wieku była podzielona na 8 ujezdów.
Demografia
Ludność, według spisu powszechnego 1897 – 1 527 848 osób – Rosjan (68,0%), Mordwinów (12,4%), Czuwaszy (10,5%) i Tatarów (8,8%).
Ludność w ujezdach według deklarowanego języka ojczystego 1897[1]
Ujezd
|
Rosjanie
|
Mordwini
|
Czuwasze
|
Tatarzy
|
Gubernia ogółem
|
68,0%
|
12,4%
|
10,5%
|
8,8%
|
Ałatyrski
|
73,0%
|
26,7%
|
…
|
…
|
Ardatowski
|
59,6%
|
39,4%
|
…
|
…
|
Buinski
|
17,3%
|
3,8%
|
44,3%
|
34,6%
|
Karsunski
|
85,3%
|
8,3%
|
2,3%
|
3,9%
|
Kurmyski
|
52,5%
|
6,4%
|
25,9%
|
15,0%
|
Sengilejski
|
78,9%
|
10,7%
|
4,6%
|
4,5%
|
Symbirski
|
77,1%
|
4,9%
|
7,4%
|
9,8%
|
Syzrański
|
88,7%
|
4,1%
|
3,4%
|
3,1%
|
Współcześnie większość terytorium historycznej guberni tworzy obwód uljanowski Federacji Rosyjskiej (37 300 km²), terytoria historycznej guberni wchodzą również w skład obwodu samarskiego i niżnonowogrodzkiego, Republiki Tatarstanu i Republiki Mordowii – autonomicznych republik w składzie Federacji Rosyjskiej.
Przypisy
Bibliografia