Georgi Dimitrow Nikołow
1 maja 1931 Burgas
16 marca 1978 Gabare
prawoskrzydłowy, napastnik
Georgi Dimitrow Nikołow (bułg. Георги Димитров Николов, ur. 1 maja 1931 w Burgasie, zm. 16 marca 1978 w Gabare) – bułgarski piłkarz występujący na pozycji pomocnika lub napastnika, reprezentant Bułgarii w latach 1953–1958, brązowy medalista igrzysk olimpijskich 1956, trener piłkarski.
Podczas kariery piłkarskiej nosił przydomek Czerwenija (bułg. Червения: czerwony)[1]. Rozegrał 30 spotkań w reprezentacji Bułgarii, z którą zdobył brązowy medal igrzysk olimpijskich. Zaliczany do grona legendarnego pokolenia piłkarzy CSKA Sofia z lat 50. XX wieku[1][2][3]. Zginął w 1978 roku w katastrofie lotniczej[4].
Grę w piłkę nożną na poziomie seniorskim rozpoczął w sezonie 1948/49 w drużynie Botew Burgas, z którą na zakończenie rozgrywek spadł z A RFG[5][6]. Na początku 1951 roku został graczem WMS Stalin, z którym rok później awansował do bułgarskiej ekstraklasy[5]. Przed sezonem 1955 przeniósł się do CDNA Sofia prowadzonego przez Kruma Milewa[4][7]. W barwach tego zespołu wywalczył 5 tytułów mistrzowskich (1955, 1956, 1957, 1958 i 1958/59) oraz zdobył Puchar Armii Sowieckiej w 1955 roku, po zwycięstwie w meczu finałowym 5:2 ze Spartakiem Płowdiw[5][8].
W 1956 roku Dimitrow zadebiutował w europejskich pucharach, kiedy to wystąpił z CDNA Sofia w Pucharze Mistrzów[5][9]. Był to zarazem debiut bułgarskiego klubu w oficjalnych rozgrywkach międzynarodowych pod egidą UEFA[9][10]. W edycji 1956/57 zdobył on gola w wygranym 8:1 spotkaniu I rundy przeciwko FC Dinamo Bukareszt[10][11]. W kolejnym etapie jego zespół uległ w dwumeczu FK Crvena zvezda (1:3 i 2:1) i odpadł z rywalizacji[10].
Latem 1959 roku odszedł do drugoligowego Czerno More Warna, w którym występował jego brat Nikoła[12][13]. Po przyjściu do klubu otrzymał funkcję kapitana zespołu[14]. W sezonie 1959/60 awansował z Czerno More do A RFG, w której grał do 1964 roku, kiedy to zakończył karierę zawodniczą i został włączony do sztabu szkoleniowego[4].
6 września 1953 zadebiutował w reprezentacji Bułgarii w przegranym 1:2 meczu przeciwko Czechosłowacji w eliminacjach mistrzostw świata 1954. 13 września tego samego roku w towarzyskim spotkaniu z Polską (2:2) zdobył pierwsze dwie bramki w drużynie narodowej. W 1956 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Melbourne, na których wywalczył z Bułgarią brązowy medal, pokonując w meczu o 3. miejsce 3:0 Indie[15]. Ogółem w latach 1953–1958 rozegrał w zespole narodowym 30 spotkań i zdobył 7 goli[16].
W sezonie 1964/65 pracował jako asystent trenera w Czerno More Warna[5][6]. W latach 1968–1972 pełnił funkcję pierwszego szkoleniowca klubu[5][17]. W 1972 roku prowadził młodzieżową reprezentację Bułgarii podczas turnieju finałowego mistrzostw Europy 1972, w którym jego zespół dotarł do półfinału, gdzie uległ w dwumeczu ZSRR (0:4, 3:3)[6][18]. W latach 1972–1974 pracował jako asystent Christo Mładenowa w seniorskiej reprezentacji Bułgarii, która zakwalifikowała się do mistrzostw świata 1974, na których odpadła po fazie grupowej[19]. Po zakończeniu turnieju Dimitrow objął Czerno More Warna, które prowadził przez kolejne dwa lata[6][17]. Po spadku z bułgarskiej ekstraklasy w sezonie 1975/76, odszedł ze stanowiska i został zastąpiony przez Kiriła Rakarowa[20].
Jego brat Nikoła (ur. 1939) również był piłkarzem występującym na pozycji napastnika[6][12]. W latach 1959–1964 grali wspólnie w formacji ataku Czerno More Warna[12]. W późniejszym okresie (1968–1970) Georgi był w Czerno More trenerem Nikoły.
16 marca 1978 zginął w katastrofie samolotu Tu-134, lecącego do Warszawy, który po ok. 10 minutach od startu z lotniska Sofia-Wrażdebna rozbił się we wsi Gabare w obwodzie Wraca[4].