Nazwa miejscowości wywodzi się od polskiej nazwy głogu. W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod obecną, polską nazwą Głogowiec oraz nazwą zgermanizowanąGlöglichen[3]. 9 grudnia 1947 r. nadano miejscowości polską nazwę Głogowiec[4]
Historia
Pierwsze ślady pobytu człowieka na terenie dzisiejszego Głogowca, potwierdzone badaniami archeologicznymi w 1993[5], sięgają epoki żelaza[6].
W 1921 w zasięgu plebiscytu na Górnym Śląsku znalazła się tylko część powiatu prudnickiego. Głogowiec znalazł się po stronie wschodniej, w obszarze objętym plebiscytem[13]. Do głosowania uprawnionych było w Głogowcu 167 osób, z czego 121, ok. 72,5%, stanowili mieszkańcy (w tym 120, ok. 71,9% całości, mieszkańcy urodzeni w miejscowości). Oddano 159 głosów (ok. 95,2% uprawnionych), w tym 157 (ok. 98,7%) ważnych; za Niemcami głosowało 138 osób (ok. 87,9%), a za Polską 19 osób (ok. 12,1%)[14].
Po II wojnie światowej, od marca do maja 1945 powiat prudnicki znajdował się pod kontrolą radzieckiej komendantury wojskowej. 11 maja 1945 polska administracja przejęła władzę cywilną w powiecie prudnickim[15]. Sołtysem wsi został Józef Świerkosz z Prudnika. W czerwcu 1945 siedmiu Ukraińców – dezerterów z Armii Czerwonej – napadło na leśniczówkę w Głogowcu. Pobili leśniczych i zgwałcili żonę leśniczego. Świerkosz wraz ze swoim pomocnikiem oraz funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej z Racławic Śląskich: Tadeusz Wojciechowski, Edward Piskorek i Michał Mazurek napotkali bandytów przy tunelu kolejowym w Głogowcu. Pomiędzy Polakami i Ukraińcami doszło do strzelaniny. Bandyci zostali rozbrojeni i aresztowani[16].
W latach 1945–1950 Głogowiec należał do województwa śląskiego, a od 1950 do województwa opolskiego. W latach 1945–1954 wieś należała do gminy Racławice Śląskie[17]. Podlegała urzędowi pocztowemu w Racławicach Śląskich[18]. W związku z reformą administracyjną kraju jesienią 1954 Głogowiec stał się integralną częścią Głogówka[1][19], jednak zachował status sołectwa[20].
W 1949 we wsi znajdowała się szkoła podstawowa prowadzona przez Inspektorat Szkolny w Prudniku[21]. W 1999 Głogowiec przystąpił do Programu Odnowy Wsi Opolskiej[22].
↑Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 9 grudnia 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1948 r. nr 14, poz. 55).
↑Wykaz gromad wchodzących w skład gminy, „Głos Prądnika”, Czesław Żelazny – redaktor naczelny, 3 (4), Prądnik [Prudnik]: Powiatowy Komitet Osadniczy, 23 listopada 1946, s. 5.
↑Przepisy obowiązujące, „Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Opolu”, 9, Opole: Urząd Wojewódzki w Opolu, 20 grudnia 1956, s. 24.
↑Głogowiec, gm. Głogówek [online], Rozwój Wsi Opolskiej Program Odnowy Wsi, 23 listopada 2020 [dostęp 2023-05-30](pol.).
↑Ludność Ziemi Prudnickiej, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 52 (266), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 24 grudnia 1995, s. 10, ISSN1231-904X.