Artur Partyka

Artur Partyka

Artur Partyka (2015)
Data i miejsce urodzenia	25 lipca 1969 Stalowa Wola
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie srebro Atlanta 1996 lekkoatletyka (skok wzwyż) brąz Barcelona 1992 lekkoatletyka (skok wzwyż) Mistrzostwa świata srebro Stuttgart 1993 skok wzwyż srebro Ateny 1997 skok wzwyż brąz Göteborg 1995 skok wzwyż Mistrzostwa Europy złoto Budapeszt 1998 skok wzwyż srebro Helsinki 1994 skok wzwyż Halowe mistrzostwa świata srebro Sewilla 1991 skok wzwyż Halowe mistrzostwa Europy złoto Glasgow 1990 skok wzwyż złoto Walencja 1998 skok wzwyż Mistrzostwa świata juniorów złoto Greater Sudbury 1988 skok wzwyż Mistrzostwa Europy juniorów złoto Birmingham 1987 skok wzwyż Inne nagrody Plebiscyt „Przeglądu Sportowego” 2. miejsce 1998 3. miejsce 1993 3. miejsce 1994 Odznaczenia państwowe

Artur Jerzy Partyka (ur. 25 lipca 1969 w Stalowej Woli)^[1][2][3] – polski skoczek wzwyż.

Kariera sportowa

Syn Polki i Algierczyka^[4] (imię ojca Mamar). Absolwent XXVI Liceum Ogólnokształcącego w Łodzi.

Wychowanek ŁKS, podopieczny szefa działu szkolenia PZLA Marka Biskupskiego oraz trenera Edwarda Hatali. Jako junior zdobył złote medale zarówno na mistrzostwach Europy jak i świata, nie mając sobie równych wśród rówieśników.

Trzykrotny olimpijczyk (Seul 1988, Barcelona 1992, Atlanta 1996), zdobył dwa medale olimpijskie (brąz w 1992, srebro w 1996), a także trzy medale mistrzostw świata na otwartym stadionie. Należał do najskuteczniejszych lekkoatletów lat 90. XX wieku – w latach 1992–1998 stawał na podium wszystkich międzynarodowych zawodów rangi mistrzowskiej, w których brał udział. Należał do najpopularniejszych polskich sportowców ostatniej dekady XX wieku – był laureatem Plebiscytu Przeglądu Sportowego nieprzerwanie w latach 1992–1998. Sześciokrotnie zdobywał Złote Kolce, nagrodę dla najlepszego lekkoatlety sezonu w Polsce (1991–1995, 1998). Ośmiokrotnie (1991–1998) był notowany w dziesiątce rankingu światowego Track and Field News.

12-krotny mistrz Polski (1989–2000), trzykrotny mistrz kraju w hali (1990, 1991, 1993), trzykrotny rekordzista Polski, aktualny do dziś rekordowy wynik 2,38 m ustanowił w szczytowym sezonie kariery, 18 sierpnia 1996 w Eberstadt.

W 2000 uzyskał w hali wynik 2,37 m, dający mu miejsce w czołówce tabel światowych. W sezonie letnim nie potrafił jednak zbudować formy, gwarantującej zdobycie kolejnego olimpijskiego medalu i zrezygnował z udziału w igrzyskach. 27 lipca 2002 na zawodach w Gdańsku zakończył oficjalnie karierę sportową.

Sukcesy

Nazwa zawodów	Miejsce	Data	Konkurencja	Wynik	Miejsce
Gimnazjada	Nicea	1986	skok wzwyż	2,18	1. miejsce
Mistrzostwa Europy juniorów	Birmingham	1987	skok wzwyż	2,19	1. miejsce
Mistrzostwa świata juniorów	Greater Sudbury	1988	skok wzwyż	2,28 (RPJ)	1. miejsce
Halowe mistrzostwa Europy	Glasgow	1990	skok wzwyż	2,33	1. miejsce
Halowe mistrzostwa świata	Sewilla	1991	skok wzwyż	2,37 (HRP)	2. miejsce
Igrzyska Olimpijskie	Barcelona	1992	skok wzwyż	2,34	3. miejsce
Superliga Pucharu Europy	Rzym	1993	skok wzwyż	2,30	1. miejsce
Mistrzostwa świata	Stuttgart	1993	skok wzwyż	2,37 (RP)	2. miejsce
Mistrzostwa Europy	Helsinki	1994	skok wzwyż	2,33	2. miejsce
Superliga Pucharu Europy	Villeneuve-d’Ascq	1995	skok wzwyż	2,25	3. miejsce
Mistrzostwa świata	Göteborg	1995	skok wzwyż	2,35	3. miejsce
Igrzyska Olimpijskie	Atlanta	1996	skok wzwyż	2,37	2. miejsce
Finał Grand Prix IAAF	Mediolan	1996	skok wzwyż	2,30	3. miejsce
Mistrzostwa świata	Ateny	1997	skok wzwyż	2,35	2. miejsce
Halowe mistrzostwa Europy	Walencja	1998	skok wzwyż	2,31	1. miejsce
Mistrzostwa Europy	Budapeszt	1998	skok wzwyż	2,34	1. miejsce

Ranking światowy Track and Field News

• 1991: 8. miejsce
• 1992: 6. miejsce
• 1993: 5. miejsce
• 1994: 8. miejsce
• 1995: 5. miejsce
• 1996: 2. miejsce
• 1997: 5. miejsce
• 1998: 4. miejsce

Miejsca w Plebiscycie Przeglądu Sportowego

• 1992: 6. miejsce
• 1993: 3. miejsce
• 1994: 3. miejsce
• 1995: 5. miejsce
• 1996: 8. miejsce
• 1997: 5. miejsce
• 1998: 2. miejsce

Rekordy życiowe

Na stadionie

• skok wzwyż – 2,38 m (18 sierpnia 1996, Eberstadt) – aktualny rekord Polski^[5]

W hali

• skok wzwyż – 2,37 m (2000)

Kariera pozasportowa

Mieszka w Łodzi. Współpracuje z grupą lekkoatletyczną Elite Cafe skupiającą czołowych polskich lekkoatletów, jest organizatorem zawodów sportowych, specjalistą od marketingu i promotorem.

W styczniu 2009 został członkiem zarządu PZLA.

Brał udział w programie Just the Two of Us. Tylko nas dwoje, w parze z Paullą zajął piąte miejsce.

Odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi (2 września 1996, za wybitne osiągnięcia sportowe)^[6]

Życie prywatne

Jego teściami są Grażyna Osmańska-Kostrzewińska i Zdzisław Kostrzewiński^[2].

Przypisy

1. Partyka Artur, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2019-07-13] .
2. Artur Partyka [online], www.kronikasportu.pl [dostęp 2019-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-10] .
3. Sylwetka w portalu Polskiego Komitetu Olimpijskiego [online], www.olimpijski.pl [dostęp 2019-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-30] .
4. Zawsze podkreślam, że jestem z Łodzi [online], dolnoslaskie.naszemiasto.pl [dostęp 2019-07-13] .
5. ZbigniewZ. Jonik ZbigniewZ., All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 2019-07-13] .
6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 września 1996 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 1996 r. nr 66, poz. 626.)

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa Artura Partyki (pol.)
• Artur Partyka w bazie World Athletics (ang.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 307175005
• PLWABN: 9810571248605606
• NUKAT: n2016147709

Encyklopedie internetowe:

• PWN: 3954665

Identyfikatory zewnętrzne:

• Olympedia: 74812