![Ilustracja](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/86/Robbie_Grabarz_Helsinki_2012.jpg/240px-Robbie_Grabarz_Helsinki_2012.jpg) Robbie Grabarz (Helsinki 2012)
|
Data i miejsce urodzenia
|
3 października 1987 Londyn
|
Wzrost
|
192 cm
|
Informacje klubowe
|
Klub
|
Newham & Essex B
|
Dorobek medalowy
|
|
Robert „Robbie” Grabarz (ur. 3 października 1987 w Enfield Town w Londynie) – brytyjski lekkoatleta, polskiego pochodzenia (miał dziadka Polaka)[1], specjalizujący się w skoku wzwyż.
Kariera
Odpadł w eliminacjach na mistrzostwach Europy juniorów w Kownie (2005) oraz zajął dwunastą lokatę w finale mistrzostw świata juniorów w Pekinie (2006). Finalista młodzieżowych mistrzostw Europy z 2009. Bez powodzenia startował w 2011 na halowych mistrzostwach Europy w Paryżu. Szósty zawodnik halowych mistrzostw świata z 2012. Mistrz Europy z Helsinek (2012)[2]. Na igrzyskach olimpijskich w Londynie zdobył srebrny medal. Zwycięzca łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2012 w skoku wzwyż[3]. W 2013 zajął szóste miejsce na halowych mistrzostwach Europy w Göteborgu oraz ósme na mistrzostwach świata w Moskwie. Z powodu kontuzji nie wystartował w sezonie letnim 2014 i tym samym nie obronił tytułu mistrza Europy z 2012[4][5]. W 2016 zdobył srebrny medal halowych mistrzostw świata w Portland, podobnie jak rok później podczas halowych mistrzostw Europy w Belgradzie. Szósty zawodnik światowego czempionatu w Londynie (2017).
Uczestnik klubowego pucharu Europy. Medalista mistrzostw Wielkiej Brytanii w hali i na stadionie (także w kategoriach juniorskich).
Rekordy życiowe: stadion – 2,37 m (23 sierpnia 2012, Lozanna), rekord Wielkiej Brytanii; hala – 2,34 m (21 stycznia 2012, Wuppertal).
Osiągnięcia
Rok
|
Impreza
|
Miejsce
|
Lokata
|
Wynik
|
2005 |
Mistrzostwa Europy juniorów |
Kowno |
el. – 18. miejsce[6] |
2,05
|
2006 |
Mistrzostwa świata juniorów |
Pekin |
12. miejsce |
2,05
|
2009 |
Młodzieżowe mistrzostwa Europy |
Kowno |
11. miejsce |
2,18
|
2011 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Paryż |
el. – 23. miejsce |
2,12
|
2012 |
Halowe mistrzostwa świata |
Stambuł |
6. miejsce |
2,31
|
2012 |
Mistrzostwa Europy |
Helsinki |
1. miejsce |
2,31
|
2012 |
Igrzyska olimpijskie |
Londyn |
2. miejsce |
2,29
|
2013 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Göteborg |
6. miejsce |
2,23
|
2013 |
Mistrzostwa świata |
Moskwa |
8. miejsce |
2,29
|
2014 |
Halowe mistrzostwa świata |
Sopot |
el. – 11. miejsce |
2,25
|
2015 |
Superliga drużynowych mistrzostw Europy |
Czeboksary |
6. miejsce |
2,22
|
2015 |
Mistrzostwa świata |
Pekin |
el. – 18. miejsce |
2,26
|
2016 |
Halowe mistrzostwa świata |
Portland |
2. miejsce |
2,33
|
2016 |
Mistrzostwa Europy |
Amsterdam |
2. miejsce |
2,29
|
2016 |
Igrzyska Olimpijskie |
Rio de Janeiro |
4. miejsce |
2,33
|
2017 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Belgrad |
2. miejsce |
2,30
|
2017 |
Mistrzostwa świata |
Londyn |
6. miejsce |
2,25
|
2018 |
Halowe mistrzostwa świata |
Birmingham |
9. miejsce |
2,20
|
Przypisy
Bibliografia