59 Eskadra Towarzysząca

59 Eskadra Towarzysząca

Znak malowany na samolotach eskadry
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	19 lipca 1937
Rozformowanie	24 sierpnia 1939
Dowódcy
Pierwszy	kpt. obs. Stanisław Maziarz
Ostatni	kpt. pil. Wiktor Romiszewski
Organizacja
Dyslokacja	Garnizon Lida
Rodzaj sił zbrojnych	Wojsko[a]
Rodzaj wojsk	Lotnictwo
Podległość	IV/5 dywizjon towarzyszący

Lublin R.XIII

59 eskadra towarzysząca – pododdział lotnictwa Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

Godłem eskadry była zielono-czarna mucha na tle białego równoramiennego krzyża^[1].

Formowanie i zmiany organizacyjne

Eskadra sformowana została na podstawie rozkazu L.dz. 4359/tj. Departamentu Dowodzenia Ogólnego MSWojsk. z 19 lipca 1937, w składzie IV dywizjonu towarzyszącego 5 pułku lotniczego w Lidzie. Personel jednostki rekrutował się ze zlikwidowanych trzecich plutonów w 53 i 56 eskadrach towarzyszących. Pododdział uzbrojony był w samoloty Lublin R-XIII C i D.

W sierpniu 1939, z chwilą zarządzenia mobilizacji alarmowej, eskadra została rozformowana, a jej personel wcielony do 53 i 56 eskadry obserwacyjnej.

Personel eskadry

Dowódcy eskadry'^[2]

Stopień	Imię i nazwisko	Okres pełnienia służby
kpt. obs.	Stanisław Maziarz	19 VII 1937 – I 1939
kpt. obs.	Alojzy Morawiec	I 1939 – VIII 1939
por. obs.	Hieronim Kulbacki	p.o. V 1939 – VIII 1939
kpt. pil.	Wiktor Romiszewski	VIII 1939 – 24 VIII 1939

Personel eskadry w marcu 1939^[3]^[b]

Stanowisko	Stopień, imię i nazwisko	Przydział we wrześniu 1939
dowódca	kpt. Alojzy I Morawiec
dowódca I/59	kpt. Edward Władysław Kwolek
dowódca II/59	kpt. Wiktor Romiszewski
pilot	por. Eugeniusz Sokołowski
obserwator	por. Wacław Kossakowski
obserwator	por. Czesław Feliks Rupiński
obserwator	por. piech. Edmund Sienkiewicz
obserwator	ppor. piech. Kazimierz Kucza

Dowódcy I/59 plutonu:

• por. obs. Eugeniusz Paszkowski (XI 1937 – VIII 1938)
• por. obs. Edmund Kwolek (VIII 1938 – III 1939)
• por. obs. Mieczysław Gorzeński (III – VIII 1939)

Dowódca II/59 plutonu:

• kpt. obs. Zygmunt Natkański (XI 1937 – VIII 1939)

Piloci i obserwatorzy:

• por. obs. Jan Wiłkojć
• sierż. pil. Aleksander Szott
• kpr. pil. Stanisław Ginko († 18 VII 1939)
• kpr. pil. Kazimierz Kacper († 18 VII 1939)

Uwagi

1. Ustawa z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku obrony (Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220). W skład Sił Zbrojnych II RP wchodziły wojska lądowe nazywane ówcześnie wojskiem i Marynarka Wojenna. Wojsko składało się z jednostek organizacyjnych wojska stałego i jednostek organizacyjnych Obrony Narodowej, a także jednostek organizacyjnych Korpusu Ochrony Pogranicza.
2. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939^[4].

Przypisy

1. Pawlak 1989 ↓, s. 338.
2. Pawlak 1989 ↓, s. 338-340.
3. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 784-785.
4. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.

Bibliografia

• Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
• Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
• Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982. ISBN 83-206-0281-5.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.