Pluton został sformowany w dniach 24 sierpnia-31 sierpnia 1939 z rezerw 5 pułku lotniczego na lotnisku Porubanek w Wilnie. Po zakończeniu mobilizacji pododdział miał być podporządkowany dowódcy SGO „Narew”[2]. W rejon odpowiedzialności SGO nigdy nie dotarł.
Pododdział został zorganizowany według „etatu” L.3085/mob.org. – organizacja wojenna plutonu łącznikowego o stanie 14 żołnierzy, w tym 1 oficera, 6 podoficerów i 7 szeregowców[3][4]. Na wyposażeniu plutonu znajdowały się trzy samoloty szkolne RWD-8[2].
Dowódcą plutonu był podporucznik rezerwy pilot Stanisław Krakowski[5], a szefem mechaników st. majster wojskowy Stefan Królikowski[2].
Działania plutonu w kampanii wrześniowej
W dniach 1 – 7 września pluton przebywał na lądowisku Porubanek. Oczekiwał na rozkaz odlotu do dyspozycji Samodzielnej Grupy operacyjnej „Narew”.
8 września rzut kołowy odjechał do Białegostoku, dokąd w 2 dni później skierowano samoloty plutonu.
10 września do Białegostoku odleciały samoloty plutonu.
11 września ewakuowano z Białegostoku jednostki wojskowe. Brak było rozkazów dla plutonu. podporucznik Krakowski zdecydował skierować rzut kołowy do Lidy
12 września rzut powietrzny odleciał do Słonimia, gdzie w Ośrodku Wyszkolenia Pilotażu nr 3 wymienił uszkodzone samoloty
13 września samoloty plutonu przegrupowały się na lotnisko Horodenka
14 do 17 września piloci plutonu wykonali kilka lotów pocztowych do Pińska i Żabczyc. Udzielali także pomocy załogom eskadr bojowych lądujących przymusowo w rejonie Polesia[6].
18 września rzut powietrzny ewakuował się na Łotwę.
Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982. ISBN 83-206-0281-5.
Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1991. ISBN 83-206-0795-7.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
.svg)
.svg)
