II Grupa Lotnicza – jednostka lotnictwa wojskowego utworzona na mocy rozkazu z dnia 20 grudnia1918 roku z siedzibą w Krakowie.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Rozkazem Szefa Sztabu Generalnego nr 66 l.dz. 04159 z 20 grudnia 1918 powołano Dowództwo Wojsk Lotniczych z ppłk. pil. Hipolitem Łossowskim na czele, któremu podporządkowano między innymi Dowództwo II Grupy Lotniczej z m.p. Kraków. Grupa obejmowała zasięgiem Krakowski Okręg Generalny i posiadała w dyspozycji: II lotniczy batalion uzupełnień[a], 2 ruchomy park lotniczy[b], 5 eskadrę lotniczą w Krakowie, 6 eskadrę lotniczą w Przemyślu i 7 eskadrę lotniczą we Lwowie[1].
Grupa lotnicza była organem dowódczym i organizacyjnym.
W skład dowództwa grupy lotniczej wchodził: dowódca, oficer sztabu, adiutant, referent do spraw technicznych oraz 9 podoficerów lub pracowników cywilnych.
Rozkazem MSWojsk. z 6 września 1919 wprowadzono nowy etat dowództwa grupy. Liczba personelu pomocniczego została w nim znacznie zwiększona[2].
Dowódcą Grupy został kpt pil. Camillo Perini. W jej skład weszły 5 i 9 eskadra oraz od marca 1919 roku także 1 Wielkopolska eskadra polna[3]. 20 września 1919 roku II Grupa stacjonowała w Łucku na froncie wołyńskim, a w jej skład wchodziły:
Reorganizacja lotnictwa bojowego wiosną 1920 przemianowała grupy lotnicze na dywizjony oraz zniosła numerację odrębną eskadr wielkopolskich i francuskich. Wszystkie istniejące w kraju eskadry otrzymały numerację porządkową od 1 do 21 (bez 20)[4].
W kwietniu 1920 roku grupa przeorganizowana została w II dywizjon lotniczy[3].
Dywizjon stacjonował wtedy w Zwiahelu, a w jego skład weszły: 2. i 9. eskadry wywiadowcze oraz 7 eskadra myśliwska[5].
↑Lotnicze bataliony uzupełnień składały się 2-3 kompanii w których szkolono żołnierzy dla jednostek lotniczych, obsługi parków i magazynów instytucji lotniczych. Żołnierze trafiali do nich w drodze naboru z Głównego Urzędu Zaciągu oraz przeniesienia z innych rodzajów broni[1].
↑Zadaniem ruchomych parków lotniczych była obsługa techniczna eskadr lotniczych, tj. przechowywanie płatowców rezerwowych i ich części zapasowych, materiałów pędnych i smarów oraz remont bieżący samolotów[1].