federal parliamentary republic, semi-presidential system Princeps: Alexander Van der Bellen Praefectus: Carolus Nehammer Consilium: Austrian Parliament Iudicium: Constitutional Court of Austria
Expraeses foederalis partium Viridium Alexander Van der Bellen die 4 Decembris anni 2016 electus est cum 53,79% suffragiorum contra 46,21 centesimae suffragiorum Norberti Hofer. Die 26 Ianuarii anni 2017 in munus ingredit, biduum post sui decessoris Henrici Fischer decessum.
Sunt et multae aliae factiones, quarum pars suffragiorum autem ad Consilium Nationale Austriacum intrandum non sufficit (ut puta Factio communistica Austriae). Nunnullae tantummodo in quibusdam regionibus vel communibus vigent (Societas pro futuro Austriae, Factio laboris et aliae).
Geographia
In Europae Mediae corde, Austria eam opportunitatem, ut sit finitima octo nationibus, habet. Montana natio est: Alpes duas tertias superficiei partes occupant, qua re Austria interdum res publica alpina (i. e. Alpenrepublik) nominatur. Longissimum flumen DanubiusGermaniam, Slovaciam, Hungariam, Serbiam et Romaniam etiam transit, cuius percursio circiter 350 km in Austria lata est. Altissimum acumen est Magnus Campanarius (TheodisceGroßglockner) 3797 metrorum.
Fere 70 centesimae nationis Alpibus teguntur, ubi flumina Aenus, Iuarum sive Viarum sive Igonta Dravus, Mura, valles in quibus Alpina humana vita cogitur percurrunt. Quia non tota terra montana est, natio prosperam agriculturam et viniculturam possidet. Oriente Sinus Vindobonensis est ubi Danubius Austriae capiti, Vindobonae iungitur. Inter lacus, Bodamicus eminet.
Natio circiter octo miliones incolarum habet et suum caput, Vindobona, 1,67 miliones incolarum, quamobrem, crebro dicitur de macrocephalia, velut in Francogallia de Lutetia. Sicut in multis nationibus opulentis etiam populus austriacus senescit.
Divisio administrativa
Austria in civitates seu terras foederales (Theodisce: Bundesländer (pl.), sg. Bundesland) novem divisa est:
Circuli dividuntur in communia, quae sunt minima divisio administrativa.
Maxima pars circulorum etiam in circulos iudiciales dividitur, quorum sunt numero 200 (saepe cum iudicio locali), limites autem circulorum iudicialium cum divisione administrativa non semper congruunt.
Aliquibus in civitatibus veteres appellationes regionum, scilicet Gau (i.e. pagus) sive Viertel (i.e. quarta pars) sunt in usu, tamen vi administrativa carentes.
In regione Salzkammergut (in Austria Superiore. Salisburgo et Styria): Attergau.
Vallis Danubii ab Anisia in orientem versus Strudengau vocatur.
In Salisburgi civitate) limites pristinorum pagorum (Flachgau, Tennengau, Pongau, Pinzgau, Lungau) cum circulis administrationis recentis congruunt, unusquisque circulus hodiernus autem nomen a suo loco medio trahit.
Civitates Austria Superior et Austria Inferior pro consuetudine vetere in quattuor partes (Viertel) dividuntur: Austria Superior in Mühlviertel (= pars fluvii Mühl), Hausruckviertel (= pars collium Hausruck), Innviertel (= pars Aeni fluvii) et Traunviertel (= pars Drunae fluvii), Austria Inferior in Waldviertel (= pars silvae), Weinviertel (= pars vini), Mostviertel (= pars musti) et Industrieviertel (= pars industriae).
Omnes regiones a Danubio in meridiem spectantes a primo saeculo exeunte partes Imperii Romani fuerunt ad provincias Raetiam, Noricum et Pannoniam pertinentes. Tempus Romanum in regionibus ad Danubium sitis anno 488, cum Romani demigraverunt, finem habuit, in Austria meridiana sexto saeculo exeunte.
Anno 788Carolus Magnus Avaros incolas devicit quorum terram nunc Austriam nominamus. Permultae coloniae Germanorum deductae sunt. Regio primo marcha ("Marcha Austriae" sive "Marcha orientalis"), postea ducatus factus est.
Maria Theresia ministros imperiales creavit provinciarumque libertatem comminuit. Filius eius Iosephus II linguam theodiscam per totum regnum praescribere conatus est.
Post primum bellum mundanum regnum Austriacum, vituperatum tamquam populorum carcer (theodisce Völkerkerker), dissolutum et divisum est inter singulas civitates novaeque respublicae fundatae sunt. Austria in priscas provincias Germanorum reducta est.
industria electrica et electronica (amplius 400 societates electrica electronicaque elementa, de talo ad centrale electricum, manui clavibus deditis, fabricant);
industria agroalimentaria (probe benefacta de Europaea coniunctione);
industria metallurgica et mechanica (praecipuus campus, Austria machinas ferramentales exportans natio).
Austriaci eiusdem generis populus est, quamquam quattuor decennia magnae immigrationis significanter Austriacam incolariam compositionem immutaverit.
Secundum anni 2001 incolarum censum, 88.6 centesimae indigenarum Theodisce utentes (quorum 96% Austrobavaricis dialectis et 4 centesimae Alemannicis dialectis utuntur, dum reliquum 11.4 centesimae aliquot allophylicis linguis utuntur. Haud Theodisce Austriaci loquentes dividi possunt in duos circulos: traditionales allophylos, Imperii Habsburgorum antique partibus territoriis conexos, et novos allophylos, e recenti immigratione provenientes.
"Traditionales" ethnici allophyli in Austria
Solum tres numerice significantes traditionales allophylici circuli sunt --14.000 CarinthiiSloveni (secundum anni 2001 censum- haud sollemnes Slovenicarum societatum aestimationes augent numerum ad 30 000–50 000) in Austriaca Carinthia (Austromedia in Austria) et circiter 25.000 Croatarum et 20 000 Hungarorum in Burgenlandia (iuxta Hungaricum limitem) [4]. Sloveni valde iunctam communitatem conformant quorum iura et etiam Croatarum lege proteguntur et generatim in praxe servantur. Praesentes Austriae fines, olim Imperii Habsburgorum centrum secundam civitatem maximam in Europa constituens, e Foedere Sancti Germani in Laya anno 1919 instituti sunt. Aliqui Austriaci, particulatim circa Vindobonam, adhuc cognatos in Cechia, Slovacia et Hungaria habent.
Parvus Hamaxobiorum, Romaniensium et Sintiorum, allophylus etiam nationem incolunt, quorum multitudo cum finitimarum nationum emigratione augere videtur.
Novi ethnici allophyli in Austria (advenae et naturalizati)
Secundum Grapheum Rationarium Austriacum, in anni 2006 dimidio, 814 800 advenae legaliter Austriam incolunt, 9,8 centesimae totorum incolarum repraesentantes, maximorum indicum in Europa unus. Horum advenarum sessorum, 305 100 ex Antiqua Iugoslavia et 110 00 e Turcia venerunt. Crescentis naturalizationis indicis gratia, 330 000 homines inter annum 1985 et exeuntem annum 2003 naturalizati sunt, circiter 4 centesimae 7,4 milionum Austriacorum civium hodie nationem incolentium repraesentantes.
Horum novorum civium 110 000 ex Antiqua Iugoslavia et 90 000 e Turcia venerunt. Consideratis ante annum 1985 naturalizatinibus, anno 2005 saltem 15 centesimae multitudinis erat vel advena vel adventiciae originis.
Austriae crescens Turcus allophylus
Inter 250 000 et 270 000 ethnicorum Turcicorum (incluso? considerabili Turcarum Carduchorum allophylo) hodie Austriam incolunt. Circiter 3 ad 3,5% totius multitudinis unicus ethnicus allophylus maximus in Austria conformant. Circa 13 000 Turcae anno 2003 naturalizati sunt et, dum 2000 Turcae Austria eodem anno reliquerunt, 10 000 nationem immigraverunt, quod magnam incrementi proclivitatem confirmat.
Multorum Austriacorum et Austriacae Gubernationis obstantia ut de accessu ad Unionem Europaeam dialogus cum Turcia Octobri mense anni 2005 aperiatur videtur saltem partim conecti metui ut, si liber Unionis Europaeae territorio motus, immodicus Turcarum civium numerus Austriam idoneum locum immigrationi eligere possit, quia iam est ibi bene stabilita Turca communitas. Comparate, solum 12 000 Turcae cives Italiam ineunte anno 2004 colebant.
Munus religionis
Circiter 78% omnium Austriacorum Romani Catholici sunt. Ecclesia a politica activitate abstinet; nihilominus, laicae Catholicae societates cum conservativis Partibus Popularibus consociantur. Partes Socialdemocraticae Austriacae iam dudum suam anticlericalem positionem reliquerunt. Parvi Lutherani allophyli praesertim Vindobonae, in Carinthia, et in Burgenlandia inveniuntur. Immigratio per ultima decennia Musulmanorum excentationem? auxit.
Linguae recentium immigrantium circulorum 10% (Census anni 2001)
Alphabetismus
Definitio: Homines 15 annos nati et maiores legendo scribendoque capaces.
Omnes incolae: 98%
Viri:
Feminae:
Analphabeti: circa 3-4% Austriacorum functionaliter analphabeti sunt.
Infrastructura
Transvectio
Austriacarum transvectionum infrastructura directe suo situi, altera ex parte Alpibus mediis, et alteran? in parte quadrivii in cordeEuropae Mediae statui, conectitur, tam ex aspectu autoviariarum quam ferriviariarum conexionum. In Alpibus viarum communicationis explicatio numerosis specibus et pontibus eget qui extremis meteorologicis condicionibus resistendi sunt. Propter medium situm, Austria de facto transitus civitatem constituit, praecipue per boreomeridionalem et boreaustrorientalem axes, et casu Sipario Ferreo, etiam per anatoloccidentalem? axem. Quod enormem? viarum communicationis immodicitatem? sic implicat, praesertim in fragilibus oecologicis zonis, quod provocat incolarum partis protestationes.
Ut haec difficilis attentionum copulatio adspiciatur, simul oeconomicarum oecologicarum, aliquae rationes necessariae factae sunt, quae Austriam in ambitali protectione antecessoriam nationem faciunt. Alpina res publica praecocissime verbi gratia catalyzatrorum usum in motratis vehiculis imposuit.
Aliquae viae circulationis non aperiuntur exceptis autocinetis onerariis propter molestiam sonoram minutam. Diversae deregulationes, nihilominus, praecipue inter aliquos incolas tales quales vallis Aeni, sensum ut instantiis regulationis cogantur internationalibus et nationalibus planis imprimis per Unionem Europaeam agendo traxit.
Autocinetica transvectio
Viarium rete autocineticum Austriacum in praesenti componunt:
10 000 km viarum characteris prioritarii (antique viae foederales sive Bundesstraßen);
24 000 km viarum regionalium (Landesstraßen);
70 000 km viarum communalium (Gemeindestraßen).
Rete viarum praecipue Civitate sustentatur. Vectigal super vehiculis super rete viarum est, sub forma sigilli obligatorii (73 € anno 2007 pro sigillo annuo). Autocinetis onerariis canon chiliometricum solvendum est (maximum 0,273 €/km) ad societatem ASFINAG.
Obligatorie phari omnium vehiculorum accendendi sunt, adhuc diu, tam intra urbem quam extra. Autocinetistae infractores multantur (minimum 15 €) de 15º die Aprilis anni 2006.
Ferrivia
Maxima retis ferriviarii pars societate ÖBB (Österreichische Bundesbahnen) geritur. Etiam aliae societates in Austriaca transvectione ferriviaria adsunt, seu Civitatibus seu campo privato possessae.
Anno 2006 circa 440 "miliones" vectorum rete ferriviario Austriaco usi sunt, quod incrementum 10 milionum de anno 2005 supponit. Hoc incrementum rapidum iuxta insufficientes collocationes pecuniarias societatem ÖBB currus supplementarios e suis Germanico, Helvetico, Italiano, Hungarico, et Polonico sociis conducere coegit ut postulatio praecipue per ferias Christi Natalis anni 2006 aspiceretur. Media aetas curruum societatis ÖBB 21 annorum est.
Autocinetorum onerariorum transvectio per via ferream (etiamn nominata «transvectio mixtum» in rapida explicatione est: Tirolis percursu super ferriviis usi sunt circiter 110.000 autocineta oneraria anno 2006, id est, 130% incrementum commeatus. Partim permagnarum subventionum e Civitate foederali Austriaco gratia, et secundum ÖBB, hic transvectionis modus circiter 20% minus carus transvectoribus fiet, et autocinetistas melius observare sua pausae tempora regularia permittit.
Vindobona una urbs Austriaca quae cum vero rete ferriviae subterraneae (U-Bahn) ornatur. Aliquae retis tramviae Lentiae stationes sub terra sunt. Urbes Vindobonae, Graecia, Lentia, Pons Aeni et Gmunda etiam tramviae rete possident. Urbs Serfaus, in Tirole sita, Luftkissenschwebebahn subterraneum possidet, aliquando putatum minima ferrivia in mundo.
Cultura
Mulier Tibialibus Viridibus, imago ab Egon Schiele (1890–1918) picta.
Brook-Shepherd, Gordon. 1998. The Austrians: a thousand-year odyssey. Novi Eboraci: Carroll & Graf Publishers, Inc. ISBN 0-7867-0520-5.
Johnson, Lonnie. 1989. Introducing Austria: a short history. Riverside Californiae: Ariadne Press. ISBN 0-929497-03-1.
Jelavich, Barbara. 1987. Modern Austria: empire and republic, 1815–1986. Cantabrigiae: Cambridge University Press. ISBN 0-521-31625-1.
Rathkolb, Oliver. 2010. The Paradoxical Republic: Austria, 1945–2005. Berghahn Books. Conversus ex studio anni 2005.
Schulze, Hagen. 1996. States, nations, and nationalism: from the Middle Ages to the present. Cantabrigiae Massachusettae: Blackwell. ISBN 0-631-20933-6.
.svg){kind=small}
.png){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
