A primeira persoa a asumir o título de rei en Galicia foi o monarca suevo Hermerico, quen conseguiu de Roma no ano 409 o goberno da provincia romana de Gallaecia. A súa dinastía instaura primeiramente un Reino Suevo en canto que a monarquía e a elite detentadora do poder eran suevas. Porén, durante o século V d.C o entendemento cos máis numerosos aristócratas galaicos e a adopción do catolicismo romano consolidan finalmente un Reino de Galicia, como porá de relevo Gregorio de Tours, que é o primeiro erudito que o denomina Galliciense Regnum, a finais do século VI, e os seus reis como reis de Galicia.[1]
Primeira liñaxe real (409-456)
Reis durante a Guerra Civil Sueva (456-469)
Período Escuro (469-550)
Período final da monarquía sueva (550-585)
Pese o cesamento dos monarcas suevos polos reis visigodos no ano 585, Galicia continúa a ter unha condición diferente do resto de provincias visigodas peninsulares, tal é o caso que a documentación visigoda denota tres entidades políticas, Galicia (Gallaecia), España (Hispania) e Septimania derivadas da antiga condición política destas. Así, o estado visigodo conformouse de tres antigos reinos, chegando o caso de que Galicia e España estean rexidos por diferentes reis, como o caso de Éxica e Vitiza.
Os reis "usurpadores" (768-791)
Consolidado o poder rexio, Afonso II ordena establecer a corte do reino no modesto lugar de Oveto, na rexión de Asturias, centro-norte do reino da Galicia altomedieval. A carencia de institucións previas como un bispado, ou un influente pasado aristocrático, foron as razóns que motivaron a escolla deste lugar por Afonso II, dende entón os reis de Galicia titularíanse maiormente como reis ovetenses en virtude da situación da sede real en Oveto, ata o seu cesamento no ano 910.
A dinastía dos Ramírez (842-910)
Se con Afonso III o vello campamento romano de Legio (León) comezou a adquirir relevancia en detrimento do antigo Oveto (Oviedo), baixo o goberno dos seus herdeiros consolidouse definitivamente como sede rexia dos monarcas da Galicia altomedieval. Será primeiramente García I, fillo de Afonso III en exercer o poder real dende a nova capital. Dende entón, os reis galaicos deixarán de empregar o título de reis ovetenses polo de legionenses a razón da súa sede na cidade de León.
A dinastía dos Ordóñez (910-1037)
A repartición territorial dos fillos de Sancha e Fernando supuxo a creba do tradicional espazo político da Galicia altomedieval, e a formación de dous novos reinos, Castela e León. Así, o territorio coñecido como Reino de Galicia viuse reducido ás terras galegas —incluíndose nelas o condado portucalense—, se ben o termo Galicia seguirá a ser empregado para designar o conxunto dos tres reinos, mais perdendo paseniñamente a súa significación política.
Dinastía Ximena ou de Navarra (1065-1111)
Dinastía de Borgoña
Á morte de Afonso VII no ano 1157 divide as súas posesións entre os seus fillos. Así, mentres Fernando herda os reinos de Galicia e León, o seu irmán herda os reinos de Castela e reino de Toledo. Cabe subliñar que o territorio do Reino de Galicia se viu de novo reducido no ano 1128, ano no que Afonso Henriques gaña a independencia do condado portucalense, conformándose como un novo reino e deixando, por tanto, de pertencer ao reino galego.
Dinastía Trastámara
Galliciensim regnum
cuentan las estorias que el rey Hermerico estando doliente de la emfermedat que dessuso auedes oyda, cuemo quier que fuesse rey de Gallizia
Depues de la muerte de Hermerico finco Riquila su fijo por rey de Gallizia […]
aquell anno que el rey Requiario, aniendo por regno Gallizia […]
Chararici cuiusdam regis Galliciae filius graviter aegrotabat
ego Theodomirus rex cognomento et Mirus, Galleciae totius provinciae rex
En este anno otrossi alçaron los sueuos en Gallizia por rey a Theodemiro pues que Remismundo fue muerto et regno diez annos
Mirus rex Galliciensis", "Mironis Galliciensis regis
Mironis regis Galliciae
Eurichus […], regnum Galliciensim suscepit
Audica, […] Galliciensim regnum obtenuit.
Audeca in Gallaecia Suevorum regnum
Regi Gothorum atque Suevorum
pater teneret regnum Gotorum et filius Sueuorum
Uittizza […] Iste in uita patris in Tudense hurbe Gallicie resedit
with the death of the 'Galician' ruler Alfonso I of Asturias (Adhfunsh, malik Jillīqiyya) (Citando a Ibn Hayyan)
année 140 (24 mai 757) mourut, après un règne de dix-huit ans, Alfonse, roi de Galice
Alfonse, roi de Galice ; il eut pour successeur son fils Firowilia (Froila I)
Superavit etiam fedifragum Gallecie populum adversus regnum suum inania meditantem
mourut Ourâlî, roi de Galice, qui avait régné six ans, et qui eut pour successeur Chiyaloûn
mourut Chîloûn (Silon), roi de Galice, que l'on remplaça par Alphonse
Ovetum urbs Gallaeciae (..) fundata regnante Sylone, Rege Gallaeciae (doc. papal Honorio III)
mourut Mauregat, roi de Galice en Espagne, qui eut pour successeur Bermond ben Kaloûria le prêtre
(Bermudo) el rey de Yilliqiya abdicó y se hizo monje
Hichâm envoya aussi une armée commandée par Yoûsof ben Bokht en Galice, dont le roi Bermude le grand soutint une bataille acharnée
señor de Yilliqiya (Ibn Hayyan) rey de los gallegos(Ibn Hayyan e Ibn Khaldun)
Dei Adefonsus Rex Froilani Regis filius, postquam auxiliante Deo regni totius Galletiae
Hadefonsi Regis Galleciae et Asturiae
Hadefonsum Galleciae atque Asturicae regem
Hadefons rex Galliciae et Austriae
Adefonsi Galleciarum Principis
Hadefuns Rex Gallaeciae
et plura bella exercuit cum rege Gallecie Aldefonso
Ramiro rei dos galegos (citando a Ibn Haián, Ibn Khaldun e al-Qalqashandi)
mortuus est Ranimirus (I) filius veremudi rex gallecie (I) et filius eius Ordonius (I) successit in regno" "(Historiae Minores XXVII)
Ordoño I príncipe dos galegos". "Rei de Yilliqiya"
Ordoño, hijo de Alfonso, señor de Yilliqiyya (citando a Ibn Idari)
(Alfonso III el Magno) rey de Galicia
Adefonso hijo de Ordoño, rey de Galicia
Adefonso glorioso regi gallitiarum
Adefonso Regi Gallaeciarum
Ordonium (II) insignem militern Aldefonsus Pater, Magnus et Gloriosus Rex vivens Galliciensium provinciae praefecerat
Carolus rex princeps et Adefonsus rex Galliciarum, filius Ordinis regis, contemporanei fuerunt amicitiasque maximas, dum vixerunt, ad invicem habuerunt
García, hijo de Alfonso […], rey de Yilliqiyya (citando a Ibn Hayyan)
García fillo de Afonso, rei dos galegos (citando a Ibn Hayyan e al-Razí)
Ordoño fillo de Afonso, rei de Galicia (citando a Ibn Haián e al-Razí)
Urdun ibn Idfunsh (Ordoño, hijo de Alfonso), tagiya Yilliqiya (tirano de Galicia)
Ordon, señor de Galiquia
este ano faleceu o tirano Froila, príncipe dos galegos (citando a Ibn Haián e al-Razí)
el tirano Fruela,señor de Galicia (citando a al-Nasir)
serenissimus rex domno Santius, uniuerse urbe Gallecie princeps
Sancho hijo de Ramiro […] rey de Galicia (citando a Ibn Jaldún)
rey Radmir de Galicia
Rudmir, roi des Galiciens
Hizo la paz con Ramiro hijo de Ordoño, rey de Yilliqiyya
Ipsis igitur diebus obiit Galleciensis rex Ranimirus
Radamiro, christianissimo rege Gallitiae
Ranimirus rex Obeto sibe Galletia imperium suum / "Ramiro rei en Oviedo ou en Galicia, o seu imperio" (Cartulario de San Juan de la Peña nº 18). (Ano 948)
roi chrétien de Galice Ordoño ben Rudmir
el príncipe infiel de Galicia Ordoño (citando a Ibn Idari)
Ramiro […] rei de Galicia
Ramiro […] señor a la sazón de Galicia (citando a Ibn Hayyan)
el rey Bermond de Galicia
Bermudo […] rey de los gallegos (citando a Ibn Jaldún)
et regem alium nomine Veremudum super se erexerunt, qui fuit ordinatus in sede sancti lacobi apostoli
Regnante Veremundo rex in Galezia
Regnante Veremudo serenissimo principe in foris terra seu et in Gallecia dominante
Ego, prenominat[us] rex Veremudus, regnans Gallecie, cartam quam fieri iussi, manu propria roboro et confirmo.
Rex Gallitianus Adefonsus
Adefonsi Galleciensis regis
Adefonsi Galleciensium principis
imperator domnus Veremudius in Gallecia
Ipse confirmat omnia facta patris, ut benedictionibus est cum filiis et eggregia imperatrice uxori Santia erigatur, et semper in regno Gallicie eorum sobolis dominetur.
Hoc priuilegium est actum temporem regnante imperatori Fredelando in imperio Gallicie
et functus in regno domnos Fernandus princeps super omnem Galletiam
Fernando fillo de Sancho, rei dos galegos
Regnante rex Sancio […] in Castella et in Gallecia
Sancius Castellae et Galleciae rex
regnante rege santio in castella et in galletia et adefonso fratre eius in legione et in galletia
Regi Galliciae Sanctio". "Alphonsum, Regem Galliciae et Castellae potentissimum
Regnante Adefonsus princeps in Gallicia
Regnante in Gallecia Adefonsus rex
Dos cinco documentos […] dos fins do século XI, se ve que don Affoso VI, figurava no territorio de Portugal como rei de Galiza
Regi Ildefonso Gallitiae
regnante Adephonso victoriosissimo rege in Toleto, & in Hispania, & Gallecia
Adefonso rege, Fredinandi regis filio, in totam Galletiam et Ispaniam
Amfurcio Regi Galliciae". "Aldefonso Galliciae Regi
Andefulso, Galiciae regi
Uraca […] filia Hildefonsi senioris Galliciae regis
totius Gallecia domina”, “tocius Gallecie imperatrix
rei do pobo franco dos galegos" - "Ibn Al-Atir
Hanc solemnitatem celeberrime observabat Adelfonsus rex Galliciae
Adefonsi imperatoris Yspanie et Gallecie
Imperante Adefonsus imperator in Gallecia
Aldefunsi, regis hispaniae, cujus regni caput est Tholetum. Quem, quia principatur regis Arragonum et Galatie, imperatorem hyspaniae appellant
regnante dono Fernando rege in Gallecia" "Doc.104-1 Mosteiro de Moreruela (Benavente) (Ano 1152)
Doc. ano 1152: "tenente Gallicie rex Fernandus
Cartulario do Mosteiro de Vilanova de Oscos (1153): "Fredenandus, rex in Gallecia
Cartulario do Mosteiro de Vilanova de Oscos (1155): "regis Fernandi imperat Galletia
Doc. ano 1155: "Fernandus […] rex Galletie
rex domnus fernandus in omni galletia" "Doc. Mosteiro de Sobrado. Ano 1156
in vigilia beati Jacobi […] quod galaciae rex advenerat
Circa natale Domini et rex Galiciae terrae Sancti lacobi occiditur a paganis, cum ipse tamen victor extitisaet.
Fernandus Dei Gracia Rex Legionis et Gallecie
Anfonsi Regis Legionis et Gallecie
Adefonsi Regis Legionis et Gallecie
Regi Sancto Jacobo
Predictus vero rex Iohannes Hierosolymitanus duxit uxorem filiam regis galliciae
Rex Legionensis, qui dicitur, Rex Gallaeciae". "Regi Legionensi, id est, Regi Gallaeciae