۱۳ آوریل ۲۰۱۱ اتحادیه اروپا وی را به دلیل نقشی که در نقض گسترده و شدید حقوق شهروندان ایرانی داشته، تحریم کرد.[۶] در فروردین ۱۳۹۱، وزارت خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا نیز وی را به دلیل نقض جدی حقوق بشر تحریم کرد.[۷]
زندگینامه
علی فضلی در سالِ ۱۳۴۰ در شهر تویسرکان زاده شد و در ۶ سالگی به همراه خانواده به تهران نقل مکان کرد.[۸] او پس از وقوع انقلاب، در سال ۱۳۵۸ دیپلم گرفت و ابتدا به کمیته‌های انقلاب اسلامی پیوست و پس از تشکیل سپاه پاسداران، در سال ۱۳۵۸ به عضویت این نهاد درآمد.[۹]
پس از اتمام دوره آموزشی، در پی بروز غائله خلق عرب با همراهی گروهی، راهی خرمشهر شد و با پایان یافتن موضوع خلق عرب در خوزستان، عازم کردستان شد.[۱۰] فضلی با آغاز جنگ ایران و عراق بار دیگر راهی خوزستان شد و تا پایان جنگ در جنوب ماند.[۱۱] او در خلال عملیات والفجر ۸ از ناحیه چشم مجروح شد و در مجموع ۱۵ بار در طول جنگ ایران و عراق دچار مجروحیت گردید.[۱۲]
تحریم
اتحادیه اروپا طی تصمیم مورخ ۲۳ فروردین ۱۳۹۰ (۱۳ آوریل ۲۰۱۱) شمار ۳۲ مقام ایرانی، از جمله علی فضلی را به دلیل نقش در نقض گسترده حقوق شهروندان ایرانی، از ورود به کشورهای این اتحادیه محروم کرد.[۱۳] بر اساس بیانیه اتحادیه اروپا، لشکر سیدالشهدا مسئول تأمین امنیت استان تهران بود، که نقش مهمی در سرکوب اعتراضات به نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۸۸ ایفا کرد.[۱۴]
در فروردین‌ماه ۱۳۹۱ وزارت خزانه‌داری ایالات متحده آمریکا نیز علی فضلی را به دلیل نقض حقوق بشر تحریم کرد. بر پایه بیانیه این وزارتخانه، فضلی در مقام فرمانده سپاه سیدالشهدا، در سرکوب اعتراضات مسالمت‌آمیز پس از انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۸۸ مسئول بوده است. او همچنین به‌عنوان جانشین فرمانده بسیج، در سازماندهی حمله‌های سایبری علیه وب‌سایت‌های خبری خارجی، به منظور ممانعت از دسترسی شهروندان ایرانی به اطلاعات، نقش داشته است.[۱۵][۷]
