Κατάλογος αποδεκτών Βραβείου Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής

Παρατίθεται κατάλογος των βραβευθέντων με Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής από το 1901 έως σήμερα.

Αποδέκτες

Χρονιά Εικόνα Νομπελίστας Χώρα καταγωγής Αιτιολογικό βράβευσης (Παρ.)
1901 Έμιλ Άντολφ φον Μπέρινγκ Γερμανία «για τις εργασίες του στη θεραπεία μέσω του ορού, ειδικά στην εφαρμογή του κατά της διφθερίτιδας, μέσω της οποίας άνοιξε νέα μονοπάτια στο χώρο της ιατρικής επιστήμης και έθεσε στα χέρια του ιατρού ένα νικηφόρο όπλο κατά της ασθένειας και του θανάτου»[1]
1902 Ρόναλντ Ρος Ηνωμένο Βασίλειο «για τις εργασίες του αναφορικά με την ασθένεια της ελονοσίας, μέσω των οποίων έδειξε τον τρόπο με τον οποίο εισβάλλει στον οργανισμό και με τον τρόπο αυτό έθεσε τα θεμέλια για την επιτυχή έρευνα σε αυτή την ασθένεια και τις μεθόδους καταπολέμησής της»[2]
1903 Νιλς Ρίμπεργκ Φίνσεν Δανία «σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στη θεραπεία ασθενειών όπως ο λύκος διά της συγκέντρωσης ακτινοβολιών, μέσω της οποίας άνοιξε νέο δρόμο στην ιατρική επιστήμη»[3]
1904 Ιβάν Πάβλοφ Ρωσία «σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στη φυσιολογία του πεπτικού συστήματος, μέσω της οποίας μεταβλήθηκαν και διευρύνθηκαν οι γνώσεις για ζωτικές πτυχές του εν λόγω συστήματος»[4]
1905 Ρόμπερτ Κοχ Γερμανία «για τις έρευνες και τις ανακαλύψεις του αναφορικά με τη φυματίωση»[5]
1906 Καμίλλο Γκόλτζι Ιταλία «σε αναγνώριση της συνεισφοράς τους σχετικά με τη δομή του νευρικού συστήματος»[6]
Σαντιάγο Ραμόν ι Καχάλ Ισπανία
1907 Σαρλ Λουί Αλφόνς Λαβεράν Γαλλία «σε αναγνώριση της συνεισφοράς του για τον ρόλο που διαδραματίζουν τα πρωτόζωα στην πρόκληση ασθενειών»[7]
1908 Ιλιά Μέτσνικοφ Ρωσία «σε αναγνώριση της συνεισφοράς τους στον τομέα του ανοσοποιητικού συστήματος»[8]
Πάουλ Έρλιχ Γερμανία
1909 Έμιλ Τέοντορ Κόχερ Ελβετία «για τις εργασίες του στον χώρο της φυσιολογίας, παθολογίας και χειρουργικής του θυρεοειδούς αδένα»[9]
1910 Άλμπρεχτ Κόσελ Γερμανία «σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στο γνωστικό μας αντικείμενο της κυτταροχημείας μέσω της εργασίας του στον χώρο των πρωτεϊνών, ανάμεσα στις οποίες και τα νουκλεοτίδια»[10]
1911 Άλβαρ Γκούλστραντ Σουηδία «για την εργασία του στον χώρο της ανατομίας του οφθαλμού»[11]
1912 Αλεξίς Καρέλ Γαλλία «σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στη συρραφή των αγγείων και στη μεταμόσχευση των αιμοφόρων αγγείων

και των οργάνων»[12]

1913 Σαρλ Ρισέ Γαλλία «σε αναγνώριση της συνεισφοράς του στον χώρο των αναφυλακτικών αντιδράσεων»[13]
1914 Ρόμπερτ Μπάρανυ Αυστροουγγαρία «για το έργο του στον τομέα της φυσιολογίας και παθολογίας του λαβυρίνθου του αυτιού»[14]
1915 Δεν απονεμήθηκε
1916
1917
1918
1919 Ζυλ Μπορντέ Βέλγιο «για τις ανακαλύψεις του αναφορικά με το ανοσοποιητικό σύστημα»[15]
1920 Αύγουστος Κρογκ Δανία «για την ανακάλυψή του που αφορούσε τη μεταβίβαση του αίματος στα νεύρα από τα τριχοειδή αγγεία»[16]
1921 Δεν απονεμήθηκε
1922 Άρτσιμπαλντ Βίβιαν Χιλ Ηνωμένο Βασίλειο «για την ανακάλυψή του αναφορικά με την παραγωγή θερμότητας στους μύες»[17]
Ότο Φριτς Μέγιερχοφ Γερμανία «για την ανακάλυψη της πάγιας σχέσης ανάμεσα στην κατανάλωση οξυγόνου και του μεταβολισμού του γαλακτικού οξέος στους μύες»[17]
1923 Φρέντερικ Μπάντινγκ Καναδάς «για την ανακάλυψη της ινσουλίνης»[18]
Τζων Μακλήοντ Ηνωμένο Βασίλειο
1924 Βίλεμ Αϊντχόφεν Ολλανδία «για την ανακάλυψη του μηχανισμού του ηλεκτροκαρδιογραφήματος»[19]
1925 Δεν απονεμήθηκε
1926 Γιοχάννες Αντρέας Φίμπιγκερ Δανία «για την ανακάλυψη του καρκινώματος Spiroptera»[20]
1927 Γιούλιους Βάγκνερ-Γιάουρεγκ Αυστρία «για την ανακάλυψη της θεραπευτικής αξίας του εμβολίου για την ελονοσία για τη θεραπεία της παραλυσίας»[21]
1928 Σαρλ Νικογιέ Γαλλία «για τις εργασίες του στον τύφο»[22]
1929 Κρίστιαν Άικμαν Ολλανδία «για την ανακάλυψη των βιταμινών»[23]
Φρέντερικ Γκάουλαντ Χόπκινς Ηνωμένο Βασίλειο «για την ανακάλυψη των βιταμινών που συντελούν στην ανάπτυξη»[23]
1930 Καρλ Λαντστάινερ Αυστρία «για την ανακάλυψη των ομάδων αίματος του ανθρώπου»[24]
1931 Ότο Χάινριχ Βάρμπουργκ Γερμανία «για την ανακάλυψη της φύσης και του τρόπου δράσης των ενζύμων της κυτταρικής αναπνοής»[25]
1932 Τσαρλς Σκοτ Σέρινγκτον Ηνωμένο Βασίλειο «για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τη λειτουργία των νευρώνων»[26]
Έντγκαρ Ντάγκλας Έντριαν Ηνωμένο Βασίλειο
1933 Τόμας Χαντ Μόργκαν ΗΠΑ «για τις ανακαλύψεις του αναφορικά με τον ρόλο που διαδραματίζουν τα χρωματοσώματα στην κληρονομικότητα»[27]
1934 Τζορτζ Χόιτ Γουίπλ ΗΠΑ «για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τη θεραπεία του ήπατος σε περιπτώσεις αναιμίας»[28]
Τζορτζ Ρίτσαρντς Μάινοτ ΗΠΑ
Γουίλιαμ Πέρι Μάρφι ΗΠΑ
1935 Χανς Σπέμαν Γερμανία «για την ανακάλυψη της οργανικής επίδρασης στην ανάπτυξη του εμβρύου»[29]
1936 Χένρι Χάλετ Ντέιλ Ηνωμένο Βασίλειο «για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τη χημική εκπομπή νευρικών ερεθισμάτων»[30]
Ότο Λοέβι Γερμανία 1903: Αυστρία 1946: ΗΠΑ
1937 Άλμπερτ Σεντ- Γκιόργκι φον Ναγκιραπόλτ Ουγγαρία «για τις ανακαλύψεις του αναφορικά με τις διαδικασίες βιολογικής καύσης με ειδική αναφορά στη βιταμίνη C και στην κατάλυση του φουμαρικού οξέος»[31]
1938 Κορνέιγ Αϊμάνς Βέλγιο «για την ανακάλυψη του ρόλου που διαδραματίζουν για την αναπνοή οι μηχανισμοί του ιγμορίου και της αορτής»[32]
1939 Γκέρχαρτ Ντομάγκ Γερμανία «για την ανακάλυψη της αντιβακτηριακής δράσης του «Prontosil»[33]
1940 Δεν απονεμήθηκε
1941
1942
1943 Καρλ Πέτερ Χένρικ Νταμ Δανία «για την ανακάλυψη της χημικής σύστασης της βιταμίνης K»[34]
‘Εντουαρντ Άλμπερτ Ντόιζι ΗΠΑ

[35]

1944 Τζόζεφ Ερλάνγκερ ΗΠΑ «για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τις πολύ διαφορετικές λειτουργίες που επιτελούν οι νευρικές ίνες»[36]
Χέρμπερτ Σπένσερ Γκάσερ ΗΠΑ
1945 Αλεξάντερ Φλέμινγκ Ηνωμένο Βασίλειο «για την ανακάλυψη της πενικιλίνης και της θεραπευτικής της δράσης εναντίον ποικίλων λοιμωδών νοσημάτων»[37]
Ερνστ Μπόρις Κάιν Ηνωμένο Βασίλειο
Χάουαρντ Γουόλτερ Φλόρεϊ Αυστραλία
1946 Χέρμαν Τζόζεφ Μίλερ ΗΠΑ «για την ανακάλυψη της παραγωγής μεταλλάξεων μέσω ακτινοβολιών από ακτίνες Χ»[38]
1947 Καρλ Φέρντιναντ Κόρι ΗΠΑ «για τις μελέτες τους σχετικά με τον μεταβολισμό των ουσιών στον οργανισμό»[39]
Γκέρτι Τερέζα Κόρι (πατρικό: Ράντνιτς) ΗΠΑ
Μπερνάρδο Αλμπέρτο Ουσάι Αργεντινή «για την ανακάλυψη του ρόλου που έχουν οι ορμόνες στα ζώα»[39]
1948 Πάουλ Χέρμαν Μίλερ Ελβετία «για την ανακάλυψή του δραστικότατου φαρμάκου DDT ως εντομοκτόνου για την καταπολέμηση πολλών αρθροπόδων»[40]
1949 Βάλτερ Ρούντολφ Χες Ελβετία «για την ανακάλυψη του ρόλου που παίζουν συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου στον ύπνο και στους μηχανισμούς άμυνας»[41]
Αντόνιο Καετάνο ντε Αμπρέου Φρέιρε Εγκάς Μονίς Πορτογαλία «για την ανακάλυψη της θεραπευτικής αξίας της λοβοτομής για ορισμένα είδη ψυχώσεων»[41]
1950 Φίλιπ Σογουόλτερ Χεντς ΗΠΑ «για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τις ορμόνες του επινεφρίδιου φλοιού, της δομής τους και των βιολογικών τους αποτελεσμάτων»[42]
Έντουαρντ Κάλβιν Κένταλ ΗΠΑ
Ταντέους Ράιχσταϊν Ελβετία, Πολωνία
1951 Μαξ Τάιλερ Νότια Αφρική «για τις ανακαλύψεις του αναφορικά με τον κίτρινο πυρετό και τον τρόπο καταπολέμησής του»[43]
1952 Σέλμαν Έιμπραχαμ Γουόκσμαν Ρωσία, 1916: ΗΠΑ «για την ανακάλυψη της στρεπτομυκίνης, του πρώτου αποτελεσματικού φαρμάκου κατά της φυματίωσης»[44]
1953 Χανς Άντολφ Κρεμπς Γερμανία,
Ηνωμένο Βασίλειο 		«για την ανακάλυψη του κύκλου του κιτρικού οξέος»[45]
Φριτς Άλμπερτ Λίπμαν Γερμανία, ΗΠΑ «για την ανακάλυψη του συνενζύμου A και της σημασίας του στον ενδιάμεσο μεταβολισμό»[45]
1954 Τζων Φράνκλιν Έντερς ΗΠΑ «για την ανακάλυψή τους ότι οι ιοί της πολιομυελίτιδας αναπτύσσονται σε πολιτισμούς με διάφορους τύπους ιστών»[46]
Τόμας Χακλ Γουέλερ ΗΠΑ
Φρέντερικ Τσάπμαν Ρόμπινς ΗΠΑ
1955 Άξελ Ούγκο Τέοντορ Τέορελ Σουηδία «για τις ανακαλύψεις του αναφορικά με τη φύση και τον τρόπο δράσης των ενζύμων της οξείδωσης»[47]
1956 Αντρέ Φρεντερίκ Κουρνάν ΗΠΑ «για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τον καθετηριασμό της καρδιάς και τις παθολογικές μεταβολές στο κυκλοφορικό σύστημα»[48]
Βέρνερ Φόρσμαν Γερμανία
Ντίκινσον Γ. Ρίτσαρντς ΗΠΑ
1957 Ντανιέλ Μποβέ Ελβετία, Ιταλία «για τις ανακαλύψεις του αναφορικά με τον ρόλο των συνθετικών ουσιών που προκαλούν τη δράση συγκεκριμένων ουσιών του σώματος και κυριως για τη δράση τους αναφορικά με το αγγειακό σύστημα και τους σκελετικούς μυς»[49]
1958 Τζορτζ Γουέλς Μπιντλ ΗΠΑ «για την ανακάλυψή τους ότι η δράση των γονιδίων καθορίζεται από απόλυτα χημικά φαινόμενα»[50]
Έντουαρντ Λόρι Τατούμ ΗΠΑ
Τζόσουα Λέντερμπεργκ ΗΠΑ
1959 Σεβέρο Οχόα Ισπανία «για την ανακάλυψή τους που αφορά τους μηχανισμούς με τους οποίους συντίθενται βιολογικά το ριβονουκλεϊκό οξύ και το δεσοξυριβοζονουκλεϊκό οξύ»[51]
Άρθουρ Κόρνμπεργκ ΗΠΑ
1960 Φρανκ Μακφάρλεϊν Μπερνέτ Αυστραλία «για την ανακάλυψη της επίκτητης ανοσίας»[52]
Πίτερ Μπράιαν Μεντάουαρ
Ηνωμένο Βασίλειο
Βραζιλία
1961 Γκέοργκ φον Μπέκεσι 1957 «για τις ανακαλύψεις του φυσικού μηχανισμού των ερεθισμάτων στον κοχλία του αυτιού»[53]
1962 Φράνσις Χάρι Κόμπτον Κρικ Ηνωμένο Βασίλειο «για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τη μοριακή δομή των νουκλεϊκών οξέων και της σημασίας τους ως κέντρου μεταφοράς πληροφοριών σε ζωντανούς οργανισμούς»[54]
Τζέιμς Γουάτσον Ηνωμένες Πολιτείες
Μόρις Γουίλκινς Νέα Ζηλανδία
Ηνωμένο Βασίλειο
1963 Τζων Κάριου Εκλς Αυστραλία "για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με τον ιοντικό μηχανισμό που επεμβαίνει στη διέγερση και στην αναστολή του νευρικού κυττάρου"[55]
Άλαν Λόυντ Χότζκιν Ηνωμένο Βασίλειο
Άντριου Φίλντινγκ Χάξλεϊ Ηνωμένο Βασίλειο
1964 Κόνραντ Μπλοχ Ηνωμένες Πολιτείες "για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τον μηχανισμό και τη λειτουργία της χοληστερίνης, και του μεταβολισμού των λιπαρών οξέων"[56]
Φέοντορ Λίνεν Δυτική Γερμανία
1965 Φρανσουά Ζακόμπ Γαλλία "για τις ανακαλύψεις τους πως στα χρωματοσώματα των βακτηρίων που μολύνονται από ιούς ενσωματώνεται το δεσοξυριβοζονουκλεϊνικό οξύ (DΝΑ) των ιών, και μ' αυτό τον τρόπο τα χρωματοσώματα αλλοιώνονται. Η αλλοίωση αυτή κληροδοτείται και στις επόμενες γενιές των βακτηρίων"[57]
Αντρέ Λβοφ Γαλλία
Ζακ Μονόντ Γαλλία
1966 Φράνσις Ρους Ηνωμένες Πολιτείες "για την ανακάλυψή των ιών που προκαλούν όγκους"[58]
Τσαρλς Μπρέντον Χάγκινς Ηνωμένες Πολιτείες "για τις ανακαλύψεις του αναφορικά με την ορμονική θεραπεία του καρκίνου του προστάτη"[58]
1967 Ράγκναρ Γκράνιτ Φινλανδία
Σουηδία 		"για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τις κύριες φυσιολογικές και χημικές οπτικές λειτουργίες του οφθαλμού"[59]
Χάλνταν Κέφερ Χαρτλάιν Ηνωμένες Πολιτείες
Τζορτζ Γουάλντ Ηνωμένες Πολιτείες
1968 Ρόμπερτ Γ. Χόλι Ηνωμένες Πολιτείες "για την ερμηνεία του γενετικού κώδικα και του ρόλου του στη σύνθεση των πρωτεϊνών"

[60]

Χαρ Γκομπίντ Χοράνα Ηνωμένες Πολιτείες[61]
Μάρσαλ Γ. Νίρενμπεργκ Ηνωμένες Πολιτείες
1969 Μαξ Ντελμπρούκ Ηνωμένες Πολιτείες "για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τον μηχανισμό αντιγραφής και της γενετικής δομής των ιών"[62]
Άλφρεντ Χέρσεϊ Ηνωμένες Πολιτείες
Σαλβαδόρ Λούρια Ιταλία
Ηνωμένες Πολιτείες
1970 Μπέρναρντ Κατς
Ουλφ φον Όιλερ
Τζούλιους Άξελροντ 		Γερμανία, 1941: Ηνωμένο Βασίλειο
Σουηδία
ΗΠΑ 		«για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με τη φυσιολογία των νευρικών ιστών»[63]
1971 Ερλ Γ. Σάδερλαντ ο νεότερος ΗΠΑ «για τις ανακαλύψεις του αναφορικά με τους μηχανισμούς με τους οποίους δρουν οι ορμόνες»[64]
1972 Τζέραλντ M. Έντελμαν
Ρόντνεϊ Ρ. Πόρτερ 		ΗΠΑ
Ηνωμένο Βασίλειο 		«για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τη χημική σύσταση των αντισωμάτων»[65]
1973 Καρλ φον Φρις
Κόνραντ Λόρεντς
Νίκολας Τίνμπεργκεν 		Αυστρία
Αυστρία
Ολλανδία 		«για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με την οργάνωση και την εξακρίβωση των ατομικών και κοινωνικών τρόπων συμπεριφοράς»[66]
1974 Αλμπέρ Κλοντ
Κριστιάν ντε Ντυβ
Τζωρτζ E. Παλάντε 		Βέλγιο Βέλγιο
Βέλγιο Βέλγιο
Ρουμανία,
1952: ΗΠΑ 		«για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τη δομή και τις λειτουργίες που επιτελούν τα κύτταρα»[67]
1975 Ντέιβιντ Μπάλτιμοουρ
Ρενάτο Ντουλμπέκκο
Χάουαρντ Μάρτιν Τέμιν, 		ΗΠΑ
Ιταλία, ΗΠΑ
ΗΠΑ 		«για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με την αλληλεπίδραση ανάμεσα στους ιούς που προκαλούν όγκους και στο γενετικό υλικό των κυττάρων»[68]
1976 Μπαρούχ Σ. Μπλούμπεργκ,
Ντάνιελ Κάρλτον Γκάιντουζεκ 		ΗΠΑ
ΗΠΑ 		«για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με νέους μηχανισμούς προέλευσης και της μετάδοσης των λοιμωδών νοσημάτων»[69]
1977 Ροζέ Γκιγεμέν
Άντριου Βίκτορ Σάλι 		Γαλλία,
1965: ΗΠΑ
ΗΠΑ 		«για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με την παραγωγή πεπτικής ορμόνης στον εγκέφαλο»[70]
Ρόζαλιν Γιάλοου ΗΠΑ «για την ανάπτυξη τεχνικής ραδιοανοσομέτρησης μεγάλης ακρίβειας για την ανίχνευση και τον ποσοτικό προσδιορισμό βιολογικών ουσιών στο αίμα»[70]
1978 Βέρνερ Άρμπερ
Ντάνιελ Νέιθανς
Χάμιλτον Ο. Σμιθ 		Ελβετία
ΗΠΑ
ΗΠΑ 		«για την ανακάλυψη των περιοριστικών ενδονουκλεασών και τη χρήση των ενζύμων αυτών στη μοριακή γενετική»[71]
1979 Άλαν Μ. Κόρμακ
Γκόντφρεϊ N. Χάουνσφιλντ 		Νότια Αφρική,

1966: ΗΠΑ
Ηνωμένο Βασίλειο

«για την ανάπτυξη της ηλεκτρονικής αξονικής τομογραφίας»[72]
1980 Μπαρούχ Μπενασέραφ
Ζαν Ντοσέ
Τζορτζ Ντ. Σνελ 		Βενεζουέλα,
1943: ΗΠΑ
Γαλλία
ΗΠΑ 		«για τις ανακαλύψεις τους των γονιδίων ιστοσυμβατότητας, που ρυθμίζουν την ανασολογική αντίδραση του οργανισμού απέναντι στα μοσχεύματα»[73]
1981 Ρότζερ Γ. Σπέρι ΗΠΑ «για τις μελέτες τους σχετικά με τη λειτουργική εξειδίκευση των ημισφαιρίων του εγκεφάλου»[74]
Ντέιβιντ Χ. Χιούμπελ
Τόρστεν N. Γουίζελ 		ΗΠΑ
Σουηδία 		«για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τη διαδικασία πρόσκτησης πληροφοριών στο οπτικό σύστημα»[74]
1982 Σούνε Μπέργκστρεμ
Μπενγκτ I. Σάμουελσον
Τζων Ρ. Βέιν 		Σουηδία
Σουηδία
Ηνωμένο Βασίλειο 		«για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τις προσταγλανδίνες και τις βιολογικά ενεργές ουσίες που είναι σχετικές με αυτές»[75]
1983 Μπάρμπαρα Μακ Κλίντοκ ΗΠΑ «για την ανακάλυψή της ότι τα μεταθετά γενετικά στοιχεία (ΤGΕs) προκαλούν μεταλλάξεις στη δομή του γενετικού (κληρονομικού) υλικού»[76]
1984 Νιελς K. Γιέρνε
Τζορτζ Κολέρ
Σέζαρ Μιλστάιν 		 Δανία
Δυτική Γερμανία
Αργεντινή,
Ηνωμένο Βασίλειο 		«για θεωρίες αναφορικά με την ανάπτυξη και τον έλεγχο του ανοσοποιητικού συστήματος και για την ανακάλυψη της τεχνικής παραγωγής μονοκλωνικών αντισωμάτων, γνωστής ως τεχνικής υβριδιώματος»[77]
1985 Μάικλ Σ. Μπράουν
Τζόζεφ Λ. Γκολντστάιν 		ΗΠΑ
ΗΠΑ 		«για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τη λειτουργία του μεταβολισμού της χοληστερίνης»[78]
1986 Στάνλεϊ Κοέν
Ρίτα Λέβι Μονταλτσίνι 		ΗΠΑ
Ιταλία, ΗΠΑ 		«για τις ανακαλύψεις τους των παραγόντων για την ανάπτυξη»[79]
1987 Σουσούμου Τονεγκάουα Ιαπωνία «για την ανακάλυψή του ότι με τον συνδυασμό των γονιδίων μπορεί ο οργανισμός να παράγει έναν απεριόριστο αριθμό αντισωμάτων, που το καθένα καταπολεμά συγκεκριμένους παθολογικούς μικροοργανισμούς»[80]
1988 Τζέιμς Γ. Μπλακ
Γερτρούδη Β. Ελιόν
Τζορτζ Χ. Χίτσινγκς 		Ηνωμένο Βασίλειο
ΗΠΑ
ΗΠΑ 		«για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τις σημαντικές αρχές που διέπουν τη θεραπεία με φάρμακα»[81]
1989 Τζ. Μάικλ Μπίσοπ
Χάρολντ E. Βάρμους 		ΗΠΑ
ΗΠΑ 		«για την ανακάλυψή τους ότι οι ρετροϊοί του καρκίνου έχουν κυτταρική προέλευση»[82].
1990 Τζόζεφ Ε. Μάρεϊ,
E. Ντόναλ Τόμας 		ΗΠΑ
ΗΠΑ 		«για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τη μεταμόσχευση οργάνων και κυττάρων για τη θεραπεία των ανθρώπινων ασθενειών»[83].
1991 Έρβιν Νέχερ
Μπερτ Σάκμαν, 		Γερμανία
Γερμανία 		«για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τη λειτουργία των ιοντικών διόδων στα κύτταρα»[84]
1992 Έντμοντ Χ. Φίσερ
Έντουιν Γκ. Κρεμπς, 		Ελβετία, ΗΠΑ
ΗΠΑ 		«για τη συμβολή τους στις ανακαλύψεις πάνω στην αντιστρεπτή φωσφορυλίωση των πρωτεϊνών, η οποία αποτελεί βιολογικό ρυθμιστικό μηχανισμό και παίζει σημαντικό ρόλο σε διάφορες διαδικασίες που αφορούν τα κύτταρα»[85]
1993 Ρίτσαρντ Τζ. Ρόμπερτς
Φίλιπ A. Σαρπ, 		Ηνωμένο Βασίλειο
ΗΠΑ 		«για τις ανακαλύψεις τους της ασυνεχούς δομής ορισμένων γονιδίων, που αποτελεί τη βασική ένδειξη για την αναγνώριση γονιδιακών ανωμαλιών που ευθύνονται π.χ. για τον καρκίνο»[86]
1994 Άλφρεντ Γκ. Γκίλμαν
Μάρτιν Ρόντμπελ 		ΗΠΑ
ΗΠΑ 		«για την ανακάλυψη των πρωτεϊνών G και του ρόλου που έχουν αυτές στα κύτταρα»[87]
1995 Έντουαρντ B. Λιούις
Κριστιάνε Νουσλάιν-Φόλχαρντ
Έρικ Φ. Βισάους 		ΗΠΑ
Γερμανία
ΗΠΑ 		«για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τον γεννητικό έλεγχο της πρόωρης ανάπτυξης των εμβρύων»[88]
1996 Πίτερ Ντόερτι
Ρολφ M. Τσίνκερναγκελ 		Αυστραλία
Ελβετία Ελβετία 		«για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με το ανοσοποιητικό σύστημα των κυττάρων»[89]
1997 Στάνλεϋ Προύζινερ ΗΠΑ «για την ανακάλυψή των «πριονίων» (prions) (πρωτεΐνες μικρότερες από τους ιούς) ως βιολογικής αρχής της μόλυνσης»[90]
1998 Ρόμπερτ Φέρτσγκοτ
Λούις Ιγκνάρο
Φερίντ Μουράτ, 		ΗΠΑ
ΗΠΑ
ΗΠΑ 		«για τις ανακαλύψεις τους ότι το οξείδιο του αζώτου ενεργεί ως σημαίνoν μόριο στο κυκλοφορικό σύστημα»[91]
1999 Γκίντερ Μπλόμπελ Δυτική Γερμανία ,
1987: ΗΠΑ 		«για την ανακάλυψη ότι οι πρωτεΐνες έχουν εγγενή σήματα που διέπουν τη μεταφορά τους και την τοποθέτησή τους στο κύτταρο»[92]
2000 Άρβιντ Κάρλσον
Πολ Γκρίνγκαρντ
Έρικ Ρ. Κάντελ 		Σουηδία
ΗΠΑ
ΗΠΑ 		«για τις ανακαλύψεις τους αναφορικά με τη μεταγωγή ερεθισμάτων στο νευρικό σύστημα»[93]
2001 Λέλαντ Χάρτγουελ
Τιμ Χαντ
Πολ Νερς 		ΗΠΑ
Ηνωμένο Βασίλειο
Ηνωμένο Βασίλειο 		«για την ανακάλυψη των πρωτεϊνών που ελέγχουν τον κυτταρικό κύκλο, δηλαδή τη διαδοχή των φαινομένων που οδηγούν στη διαίρεση και τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων»[94]
2002 Σίντνεϊ Μπρένερ[95] (τιμητικό)
Χ. Ρόμπερτ Χόρβιτς,
Τζων Ε. Σάλστον 		 Νότια Αφρική
ΗΠΑ
Ηνωμένο Βασίλειο 		«για την εργασία τους πάνω στο πώς τα γονίδια καθορίζουν την λειτουργία των οργάνων του σώματος, καθώς και τον προγραμματισμένο θάνατο των κυττάρων»[96]
2003 Πολ Λότερμπουρ
Πήτερ Μάνσφιλντ 		ΗΠΑ
Ηνωμένο Βασίλειο 		«για τις ανακαλύψεις τους στον τομέα της μαγνητικής τομογραφίας»[97]
2004 Ρίτσαρντ Άξελ,
Λίντα Μπ. Μπακ 		ΗΠΑ
ΗΠΑ 		«για τις ανακαλύψεις τους των υποδοχέων της όσφρησης και της οργάνωσης του οσφρητικού συστήματος»[98]
2005 Μπάρι Μάρσαλ
Ρόμπιν Γουόρεν 		Αυστραλία
Αυστραλία 		«για την ανακάλυψή τους του ελικοβακτηριδίου του πυλωρού και το ρόλο του στη γαστρίτιδα και στο έλκος του πεπτικού συστήματος»[99]
2006 Άντριου Φάιρ
Κρεγκ Μέλο 		ΗΠΑ
ΗΠΑ 		«για την ανακάλυψη του γενετικού διακόπτη του RNA - ενός μηχανισμού που ελέγχει τη λειτουργία αρκετών γονιδίων και θα μπορούσε να οδηγήσει σε επαναστατικές γενετικές θεραπείες»[100]
2007 Μάριο Καπέκι
Μάρτιν Έβανς
Όλιβερ Σμίθις 		Ιταλία , ΗΠΑ
Ηνωμένο Βασίλειο
ΗΠΑ 		«για τις ανακαλύψεις τους για την ανακάλυψη μεθόδων που διευκολύνουν τη γενετική τροποποίηση πειραματόζωων μέσω της χρήσης βλαστικών κυττάρων»[101]
2008 Χάραλντ τσουρ Χάουζεν Γερμανία «για την ανακάλυψή του ότι οι ανθρώπινοι ιοί προκαλούν καρκίνο του τραχήλου της μήτρας»[102]
Φρανσουάζ Μπαρέ Σινουσί
Λικ Μοντανιέ 		Γαλλία
Γαλλία 		«για την ανακάλυψη του ιού που προκαλεί το AIDS»
2009 Ελίζαμπεθ Μπλάκμπερν
Τζακ Σόστακ
Κάρολ Γκρέιντερ 		ΗΠΑ
ΗΠΑ
ΗΠΑ 		«για την ανακάλυψη του τρόπου που τα τελομερή προστατεύουν τα χρωμοσώματα και του ενζύμου τελομεράση»[103]
2010 Ρόμπερτ Έντουαρντς Ηνωμένο Βασίλειο «για την ανάπτυξη της εξωσωματικής γονιμοποίησης»[104]
2011 Μπρους Μπέτλερ
Ζιλ Χόφμαν 		 ΗΠΑ
Γαλλία 		«για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με την ενεργοποίηση της έμφυτης ανοσίας»[105]
Ραλφ Στάινμαν[Σημ. 1][106] Καναδάς «για την ανακάλυψη των δενδριτικών κυττάρων και τον ρόλο τους στην ειδική ανοσία»[105]
2012 Τζων Γκέρντον
Σίνια Γιαμανάκα 		Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο
Ιαπωνία Ιαπωνία 		«για την ανακάλυψη ότι ώριμα (διαφοροποιημένα) κύτταρα μπορούν να επαναπρογραμματιστούν ώστε να μετατραπούν σε πολυδύναμα βλαστικά»[107]
2013 Τζέιμς Ρόθμαν
Ράντι Σέκμαν
Τόμας Σίντοφ 		 ΗΠΑ
 ΗΠΑ
 ΗΠΑ 		«για τις ανακαλύψεις τους γύρω από τον μηχανισμό ρύθμισης μεταφοράς κυστιδίων, ένα μείζον σύστημα μεταφοράς στα κύτταρά μας»[108]
2014 Τζων Ο' Κηφ
Έντβαρντ Μόζερ
Μέι - Μπριτ Μόζερ 		 ΗΠΑ/Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο
Νορβηγία Νορβηγία
Νορβηγία Νορβηγία 		«για την ανακάλυψη των κυττάρων που σχηματίζουν ένα σύστημα εντοπισμού της θέσης του εγκεφάλου».[109]
2015 Ουίλιαμ Σ. Κάμπελ
Σατόσι Ομούρα
Του Γιουγιού 		 Ιρλανδία
Ιαπωνία Ιαπωνία
Κίνα Κίνα 		«για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με μια καινοτόμο θεραπεία για την καταπολέμηση των ασθενειών που προκαλούνται από νηματοειδή παράσιτα» (για τους Κάμπελ και Ομούρα) και «για τις ανακαλύψεις της σχετικά με μια καινοτόμο θεραπεία για την ελονοσία» (για την Του).[110]
2016 Γιοσινόρι Οσούμι Ιαπωνία "για τις ανακαλύψεις των μηχανισμών αυτοφαγίας"[111]
2017 Τζέφρι Κ. Χολ
Μάικλ Ρόσμπαχ
Μάικλ Γ. Γιανγκ 		Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής «για τις ανακαλύψεις τους σχετικά τους μοριακούς μηχανισμούς που ελέγχουν τον κιρκάδιο ρυθμό».[112]
2018 Τζέιμς Π. Άλλισον
Τασούκου Χόντζο 		Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Ιαπωνία 		"για την ανακάλυψή τους στη θεραπεία του καρκίνου".[113]
2019 Ουίλιαμ Κέλιν
Πίτερ Τζ. Ράτκλιφ
Γκρεγκ Λ. Σεμένζα 		Ηνωμένες Πολιτείες
Ηνωμένο Βασίλειο
Ηνωμένες Πολιτείες 		"για τις ανακαλύψεις τους περί της προσαρμοστικότητας των κυττάρων στην διαθεσιμότητα του οξυγόνου".[114]
2020 Χάρβεϊ Τζ. Άλτερ Ηνωμένες Πολιτείες "για την ανακάλυψη του ιού της ηπατίτιδας C"[115]
Μάικλ Χάουτον Ηνωμένο Βασίλειο
Τσαρλς Μ. Ράις Ηνωμένες Πολιτείες
2021 Ντέιβιντ Τζούλιους Ηνωμένες Πολιτείες "για την ανακάλυψη των υποδοχέων της θερμοκρασίας και της αφής"[116]
Αρδέμ Παταπουτιάν Ηνωμένες Πολιτείες
Λίβανος
2022 Σβάντε Πέμπο Σουηδία "για τις ανακαλύψεις του που αφορούν τα γονιδιώματα των εξαφανισθέντων ανθρωπίνων και την ανθρώπινη εξέλιξη".[117]"
2023 Καταλίν Κάρικο Ουγγαρία
Ηνωμένες Πολιτείες 		""για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με τις τροποποιήσεις των νουκλεοσιδικών βάσεων που επέτρεψαν την ανάπτυξη αποτελεσματικών εμβολίων mRNA κατά της COVID-19" [118]
Ντρου Βάισμαν Ηνωμένες Πολιτείες
2024 Βίκτορ Άμπρος Ηνωμένες Πολιτείες "για την ανακάλυψη του microRNA και του ρόλου του στον μεταγραφικό καθορισμό γονιδίων" [119]
Γκάρι Ρούβκουν Ηνωμένες Πολιτείες

Σημειώσεις

  1. ↑ Ο Ραλφ Μάρβιν Στάινμαν απεβίωσε στις 30 Σεπτεμβρίου 2011. Η Επιτροπή δεν έλαβε έγκαιρα γνώση του θανάτου του και ανακοίνωσε την βράβευσή του στις 3 Οκτωβρίου 2011. Αν και από το καταστατικό προβλέπεται πως βραβεύονται μόνο ζωντανά άτομα, στην συγκεκριμένη περίπτωση, όταν ο θάνατός του έγινε γνωστός, η Επιτροπή αποφάσισε να βραβεύσει κανονικά τον Στάινμαν καθώς θεώρησε πως η επιλογή για τη βράβευση του έγινε "καλή τη πίστη".

Παραπομπές

  1. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1901». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  2. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1902». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  3. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1903». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  4. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1904». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  5. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1905». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  6. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1906». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  7. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1907». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  8. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1908». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  9. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1909». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  10. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1910». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  11. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1911». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  12. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1912». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  13. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1913». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  14. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1914». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  15. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1919». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  16. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1920». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1922». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  18. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1923». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  19. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1924». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  20. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1926». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  21. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1927». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  22. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1928». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  23. ↑ 23,0 23,1 «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1929». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  24. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1930». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  25. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1931». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  26. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1932». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  27. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1933». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  28. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1934». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  29. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1935». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  30. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1936». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  31. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1937». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  32. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1938». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  33. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1939». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  34. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1943». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  35. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1943». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  36. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1944». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  37. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1945». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  38. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1946». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  39. ↑ 39,0 39,1 «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1947». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  40. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1948». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  41. ↑ 41,0 41,1 «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1949». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  42. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1950». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  43. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1951». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  44. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1952». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  45. ↑ 45,0 45,1 «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1953». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  46. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1954». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  47. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1955». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  48. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1956». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  49. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1957». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  50. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1958». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  51. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1959». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  52. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1960». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  53. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1961». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  54. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1962». Nobel Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  55. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1963». Nobel Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  56. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1964». Nobel Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  57. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1965». Nobel Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  58. ↑ 58,0 58,1 «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1966». Nobel Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  59. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1967». Nobel Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  60. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1968». Nobel Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  61. ↑ «Har Gobind Khorana | American biochemist | Britannica.com». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2015. 
  62. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1969». Nobel Foundation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Δεκεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  63. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1970». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  64. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1971». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  65. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1972». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  66. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1973». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  67. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1974». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  68. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1975». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  69. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1976». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  70. ↑ 70,0 70,1 «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1977». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  71. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1978». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  72. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1979». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  73. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1980». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  74. ↑ 74,0 74,1 «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1981». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  75. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1982». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  76. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1983». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  77. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1984». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  78. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1985». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  79. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1986». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  80. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1987». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  81. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1988». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  82. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1989». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  83. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1990». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  84. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1991». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  85. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1992». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  86. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1993». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  87. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1994». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  88. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1995». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  89. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1996». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  90. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1997». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  91. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1998». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  92. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1999». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  93. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2000». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  94. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2001». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  95. ↑ «Sydney Brenner, PhD: Biography». 2005 IEEE Computational Systems Bioinformatics Conference. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2007. 
  96. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2002». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  97. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2003». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  98. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2004». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  99. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2005». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  100. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2006». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2007. 
  101. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2007». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2007. 
  102. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2008». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2008. 
  103. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2009». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2009. 
  104. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2010». The Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2010. 
  105. ↑ 105,0 105,1 «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2011». Nobel Foundation. 3 Οκτωβρίου 2011. 
  106. ↑ «Ralph Steinman Remains Nobel Laureate». The Nobel Foundation. 3 Οκτωβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2018. 
  107. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2012». Nobel Foundation. 8 Οκτωβρίου 2012. 
  108. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2013». Nobel Foundation. 7 Οκτωβρίου 2013. 
  109. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2014». Nobel Foundation. 6 Οκτωβρίου 2014. 
  110. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2015». Nobel Foundation. 5 Οκτωβρίου 2015. 
  111. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2016». Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2016. 
  112. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2017 press release». Nobel Foundation. 2 Οκτωβρίου 2017. 
  113. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2018». Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2018. 
  114. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2019». Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2019. 
  115. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2020». Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2020. 
  116. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine» (PDF). Nobel Foundation. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2021. 
  117. ↑ «Press release: The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2022». Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2022. 
  118. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2023». 2 Οκτωβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2023. 
  119. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2024 was awarded jointly to Victor Ambros and Gary Ruvkun "for the discovery of microRNA and its role in post-transcriptional gene regulation."». The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2024. The Nobel Prize. 7 Οκτωβρίου 2024. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!