Ο Μποβέ καθοδήγησε ενδιαφέρουσες έρευνες στον τομέα των σουλφαμιδών και αντιισταμινικών ενώσεων, ασχολήθηκε με την φαρμακολογία, τη θεραπευτική χημεία και τη χημεία των αντιδράσεων που σχετίζονται με τη χημική δομή των ουσιών και τη βιολογική δράση τους. Οι μελέτες του για τη χημική σύσταση ενός δηλητηρίου που χρησιμοποιούσαν οι Ινδιάνοι της Αμερικής για να δηλητηριάζουν τα βέλη τους, τον οδήγησαν στην ανακάλυψη και την παρασκευή μιας σειράς ενώσεων θεραπευτικής δράσης, όμοιων με το κουράριο. Οι ενώσεις αυτές αποδείχθηκαν χρησιμότατες από θεραπευτική άποψη και με τη σπασμολυτική τους δραστηριότητα προκάλεσαν επανάσταση στην ιατρική και τη χειρουργική.[3]