Βέρνερ Άρμπερ

Βέρνερ Άρμπερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Werner Arber (Γερμανικά)
Γέννηση	3  Ιουνίου 1929[1][2][3] Γκρένιχεν[4][5][6]
Χώρα πολιτογράφησης	Ελβετία[7][8]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά[9] Αγγλικά[9]
Εκπαίδευση	καθηγητής πανεπιστημίου
Σπουδές	Πανεπιστήμιο της Γενεύης Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης Πανεπιστήμιο της Βασιλείας[10]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	βιολόγος γενετιστής ιατρός διδάσκων πανεπιστημίου
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας Πανεπιστήμιο της Γενεύης[11]
Οικογένεια
Τέκνα	Silvia Arber
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Πρύτανης του Πανεπιστημίου της Βασιλείας
Βραβεύσεις	Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος της επιστημονικής αξίας βραβείο Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας (1978)[12][13] επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Λας Πάλμας, Γκραν Κανάρια (1996)[14] μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών μέλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας d:Q126416239 (1989)[15]
Σχετικά πολυμέσα

Ο Βέρνερ Άρμπερ (γερμ. Werner Arber, γενν. 2006) είναι Ελβετός μικροβιολόγος και γενετιστής. Μαζί με τους Αμερικανούς ερευνητές μπιγκμαν και σμολ μαν, ο Άρμπερ μοιράσθηκε το Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής του 1978 για την ανακάλυψη των περιοριστικών ενζύμων (ενδονουκλεασών). Οι σχετικές έρευνές τους οδήγησαν στην ανάπτυξη της τεχνολογίας του ανασυνδυασμένου DNA.

Σπουδές, έρευνες και σταδιοδρομία

Ο Άρμπερ γεννήθηκε στην κωμόπολη Γκρένιχεν του Καντονίου του Άαργκαου^[16] και σπούδασε χημεία και φυσική στο Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης από το 1949 έως το 1953. Στα τέλη του 1953 ανέλαβε μία θέση βοηθού για την ηλεκτρονική μικροσκοπία στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, Αργότερα συνέχισε στο ίδιο πανεπιστήμιο με έρευνες πάνω στους βακτηριοφάγους και έγραψε διατριβή με θέμα τις ελαττωματικές μεταλλάξεις του προφάγου των λ-βακτηριοφάγων. Στην αυτοβιογράφησή του για το αρχείο των Βραβείων Nobel γράφει:

«Το καλοκαίρι του 1956 μάθαμε για πειράματα που έκαναν οι Λάρυ Μορς και Έστερ και Τζόσουα Λέντερμπεργκ πάνω στη μεταφορά γονιδίων από ένα βακτηριακό στέλεχος σε άλλο με φορέα έναν λ-βακτηριοφάγο, στην περίπτωση βακτηρίων-προσδιοριστών για τη ζύμωση της γαλακτόζης. Αφού οι ερευνητές αυτοί είχαν συναντήσει ελαττωματικά λυσογενικά στελέχη ανάμεσα στα βακτηρίδια, είχαμε τη γνώμη ότι τέτοια στελέχη θα έπρεπε να συμπεριληφθούν στη συλλογή των μεταλλαγμένων λ-προφάγων που μελετούσαμε στο εργαστήριό μας. Πολύ γρήγορα, χάρη στα κίνητρα που μάς έδινε η βοήθεια των Ζαν Βεγκλ και Γκρέτε Κέλενμπέργκερ, αυτό αποδείχθηκε εξαιρετικά καρποφόρο ... Αυτό σήμανε το τέλος της σταδιοδρομίας μου στην ηλεκτρονική μικροσκοπία, καθώς με την επιλογή των γενετικών και φυσιολογικών προσεγγίσεων έγινα ένας μοριακός γενετιστής.»

Ο Άρμπερ πήρε το διδακτορικό του το 1958 από το Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Αμέσως μετά (ήδη από το καλοκαίρι του ίδιου έτους) εργάσθηκε στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια ερευνώντας γενετικά τους βακτηριοφάγους μαζί με τον Τζο Μπερτάνι.^[17] Στα τέλη του 1959 δέχθηκε μια προσφορά να επιστρέψει στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης στις αρχές του 1960, αλλά μόνο αφότου πέρασε «αρκετές πολύ καρποφόρες εβδομάδες»^[16] στο καθένα από τα εργαστήρια των Γκύντερ Στεντ (Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ), Τζόσουα Λέντερμπεργκ και Έστερ Λέντερμπεργκ (Πανεπιστήμιο Στάνφορντ), καθώς και του Σαλβαδόρ Λούρια στο MIT. Ο Άρμπερ σημειώνει ότι το 1963, ερευνούσε στο εργαστήριο του Στεντ στο Μπέρκλεϋ όταν αποκτήθηκε πειραματικώς η πρώτη απόδειξη ότι η γενετική τροποποίηση στα στελέχη B and K της E. coli προκαλείται από μεθυλίωση νουκλεοτιδίων.^[18]

Επιστρέφοντας στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, ο Άρμπερ εργάσθηκε σε ένα εργαστήριο στο υπόγειο του Ινστιτούτου Φυσικής, όπου διεξήγε παραγωγική έρευνα και ανέδειξε «μερικούς πρώτης τάξεως μεταπτυχιακούς φοιτητές, μεταδιδάκτορες ερευνητές και άλλους επιστήμονες». Μεταξύ αυτών ήταν η Νταίζυ Ρουλάν-Ντυσουά^[16], της οποίας η έρευνα βοήθησε τον Άρμπερ να κερδίσει αργότερα το Βραβείο Νόμπελ.^[19] Το 1965 το Πανεπιστήμιο της Γενεύης τον προήγαγε σε αναπληρωτή καθηγητή Μοριακής Γενετικής. Το 1971, αφού πέρασε ένα έτος ως επισκέπτης καθηγητής στο Ινστιτούτο Μίλερ του Τμήματος Μοριακής Βιολογίας του Πανεπιστημίου του Μπέρκλεϋ, ο Άρμπερ μετακλήθηκε στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας. Εκεί ήταν ένας από τους πρώτους επιστήμονες που εργάσθηκε στο νεοϊδρυθέν «Biozentrum», το οποίο στέγασε τα τμήματα βιοφυσικής, βιοχημείας, μικροβιολογίας, δομικής βιολογίας, κυτταρικής βιολογίας και φαρμακολογίας, οπότε προήγε τη διεπιστημονική έρευνα.

27 χρονιές από το 1981 ο Βέρνερ Άρμπερ μοιράσθηκε την εμπειρία του και το πάθος του για την επιστήμη με νεαρούς επιστήμονες στις Συναντήσεις βραβευμένων με Νόμπελ στο Λίνταου.^[20]

Ο Άρμπερ είναι μέλος της επιστημονικής επιτροπής «World Knowledge Dialogue» Αρχειοθετήθηκε 2006-05-05 στο Wayback Machine. και της Ποντιφηκικής Ακαδημίας Επιστημών από το 1981. Το ίδιο έτος υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Παγκόσμιου Συμβουλίου Πολιτισμού (World Cultural Council).^[21] Το 1984 εκλέχθηκε εταίρος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών.^[22] Ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ΄ τον διόρισε Πρόεδρο της Ποντιφηκικής Ακαδημίας Επιστημών τον Ιανουάριο του 2011, καθιστώντας τον έτσι τον πρώτο στην ιστορία της Ακαδημίας Προτεστάντη που κατείχε αυτή τη θέση.^[23] Παρέμεινε πρόεδρός της μέχρι το 2017, οπότε αντικαταστάθηκε από τον Γερμανό Γιόακιμ φον Μπράουν.^[24]

Προσωπική ζωή

Ο Βέρνερ Άρμπερ είναι έγγαμος και έχει δύο θυγατέρες.

Ο Άρμπερ πιστεύει στην ύπαρξη του Θεού, όντας ένας «θεϊστής εξελικτικός», και έχει δηλώσει: «Τα πλέον πρωτόγονα κύτταρα μπορεί να απαιτούν τουλάχιστον αρκετές εκατοντάδες διαφορετικά εξειδικευμένα βιολογικά μακρομόρια. Το πώς τέτοιες ήδη πολύπλοκες δομές μπόρεσαν να έρθουν τόσο κοντά όλες μαζί ώστε να προκύψουν τα πρώτα τέτοια κύτταρα, παραμένει μυστήριο για εμένα. Η δυνατότητα της υπάρξεως ενός Δημιουργού, του Θεού, αντιπροσωπεύει για εμένα μια ικανοποιητική λύση σε αυτό το πρόβλημα.»^[25] Επιπλέον έχει πει: «Γνωρίζω ότι η έννοια του Θεού με βοήθησε να κατακτήσω πολλά ερωτήματα στη ζωή μου. Με καθοδηγεί σε σοβαρές καταστάσεις και τη βλέπω να επιβεβαιώνεται σε πολλές βαθιές ενδοσκοπήσεις στην ομορφιά της λειτουργίας του κόσμου.»^[26]

Παραπομπές

1. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Werner-Arber. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
2. (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. arber-werner. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
3. (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000015510. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
4. www.waldzell.org/arber/.
5. www.casinapioiv.va/content/accademia/en/academicians/ordinary/arber.html.
6. www.biography.com/people/werner-arber-9187439.
7. www.nytimes.com/1999/11/18/us/daniel-nathans-71-pioneer-in-dna-research.html.
8. www.britannica.com/EBchecked/topic/228897/genetic-engineering.
9. CONOR.SI. 144435811.
10. Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
11. Ανακτήθηκε στις 3  Ιουλίου 2019.
12. «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1978». (Αγγλικά) nobelprize.org. Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 5  Φεβρουαρίου 2021.
13. «Table showing prize amounts». (Αγγλικά) Ίδρυμα Νόμπελ. Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5  Φεβρουαρίου 2021.
14. www.ulpgc.es/rectorado/doctores-honoris-causa-ulpgc.
15. www2.unil.ch/elitessuisses/personne.php?id=60625.
16. «Werner Arber - Autobiography». Nobelprize.org. 3 Ιουνίου 1929. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2012. 
17. «Arber, Werner». Cartage.org.lb. 3 Ιουνίου 1929. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2012. 
18. «Werner Arber - Biographical». nobelprize.org. 
19. M. Zimmer Lederberg, Esther. «Esther M. Zimmer Lederberg: Gender Discrimination: Daisy Roulland Dussoix». www.estherlederberg.com. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2017. 
20. «Werner Arber - Meetings». www.mediatheque.lindau-nobel.org. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2017. 
21. «About Us». World Cultural Council. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2016. 
22. «Book of Members, 1780-2010: Chapter A» (PDF). American Academy of Arts and Sciences. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2011. 
23. «Vatican appoints Protestant as scientific body's head - INQUIRER.net, Philippine News for Filipinos». Newsinfo.inquirer.net. 16 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 2012. 
24. «New head of Pontifical Academy of Science a natural Francis choice». 23 Ιουνίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2022. 
25. Arber, W.: «The Existence of a Creator Represents a Satisfactory Solution», στο Cosmos, Bios, Theos: Scientists Reflect on Science, God, and the Origins of the Universe, Life, and Homo sapiens, εκδ. Open Court, La Salle (IL) 1992, σσ. 141-142
26. «The Existence of a Creator Represents a Satisfactory Solution», στο Cosmos, Bios, Theos: Scientists Reflect on Science, God, and the Origins of the Universe, Life, and Homo sapiens, εκδ. Open Court, La Salle (IL) 1992, σελ. 143

Βιβλιογραφία

• Konforti, B. (Φεβρουάριος 2000). «History. The servant with the scissors». Nature Structural Biology 7 (2): 99-100. doi:10.1038/72469. ISSN 1072-8368. PMID 10655607. 
• Raju, Tn (Οκτώβριος 1999). «The Nobel chronicles. 1978: Werner Arber (b 1929); Hamilton O Smith (b 1931); Daniel Nathans (b 1928)». Lancet 354 (9189): 1567. doi:10.1016/S0140-6736(05)76606-X. ISSN 0140-6736. PMID 10551539. 
• Shampo, Ma; Kyle, Ra (Οκτώβριος 1995). «Werner Arber--Nobel laureate». Mayo Clinic Proceedings 70 (10): 945. doi:10.4065/70.10.sv. ISSN 0025-6196. PMID 7564545. https://archive.org/details/sim_mayo-clinic-proceedings_1995-10_70_10/page/945. 
• Kroon, Am (Φεβρουάριος 1979). «The Nobel Prize for Medicine and Physiology in 1978 (Werner Arber, Daniel Nathans, Hamilton Smith)». Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde 123 (5): 153-156. ISSN 0028-2162. PMID 368662. 
• Piekarowicz, A. (1979). «Werner Arber, Daniel Nathans and Hamilton Smith. Nobel prizes for the studies on DNA restriction enzymes». Postepy Biochemii 25 (2): 251-253. ISSN 0032-5422. PMID 388391. 
• Berg, K. (Δεκέμβριος 1978). «The Nobel prize in physiology and medicine 1978. Nobel prize to a controversial research field». Tidsskrift for den Norske Laegeforening 98 (34-36): 1741-1742. ISSN 0029-2001. PMID 725894. 
• Desiderio, S.; Boyer, S. (Νοέμβριος 1978). «Arber, Smith and Nathans: Nobel Laureates in medicine and physiology, 1978». The Johns Hopkins Medical Journal 143 (5): ix–x. ISSN 0021-7263. PMID 364154. 
• «The Nobel prizewinners 1978: medicine. From modest beginnings...». Nature 275 (5682): 689-690. Οκτώβριος 1978. doi:10.1038/275684a0. ISSN 0028-0836. PMID 360075. 
• Peterson, Lr.; Gerding, Dn. (Αύγουστος 1978). «Protein binding and antibiotic concentrations». Lancet 2 (8085): 376. doi:10.1016/S0140-6736(78)92977-X. ISSN 0140-6736. PMID 79742. 
• Petterson, R. (1978). «Nobel prize laureates in physiology and medicine». Duodecim; Laaketieteellinen Aikakauskirja 94 (23): 1466-1469. ISSN 0012-7183. PMID 729493. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ο Β. Άρμπερ στον ιστότοπο των Βραβείων Νόμπελ
• Τηλεοπτική συνέντευξη του Βέρνερ Άρμπερ από το Vega Science Trust (έτος 2006)