Марыя Лявонцьеўна Іткіна (3 мая1932, Рослаўль, Смаленская вобласць — 1 снежня2020, Мінск) — беларуская лёгкаатлетка, бягунка на кароткія дыстанцыі, чатырохразовая чэмпіёнка Еўропы, неаднаразовая рэкардсменка свету.
Выступала за мінскі клуб «Спартак», затым — за мінскае «Дынама». 17 разоў была чэмпіёнкай Савецкага Саюза.
1 кастрычніка 1955 года ўстанавіла сусветны рэкорд на дыстанцыі 400 метраў — 53,9 с, які, аднак, не быў прызнаны ІААФ. У далейшым устанавіла некалькі афіцыйна прызнаных рэкордаў на гэтай дыстанцыі: 54,0 і 53,6 з ў 1957 годзе, 53,4 з ў 1959 годзе. У 1964 годзе давяла асабісты рэкорд на гэтай дыстанцыі да 53,0 с.
У ліпені 1956 года ўстанавіла сусветны рэкорд на дыстанцыі 220 ярдаў — 23,6 с.
У 1961 годзе паўтарыла сусветны рэкорд для залаў на дыстанцыі 60 метраў — 7,3 с.
У 1964 годзе паказала на дыстанцыі 100 метраў вынік 11,4 с.
У верасні 1959 года прабегла дыстанцыю 440 ярдаў за 53,7 с, перавысіўшы рэкорд Бэці Катберт з Аўстраліі.
У 1963 годзе бегла на трэцім этапе эстафеты 4х200 метраў у складзе зборнай СССР, якая ўстанавіла сусветны рэкорд 1.34,7.
У 1957 годзе перамагла на Сусветнай універсіядзе на дыстанцыі 200 метраў з вынікам 24,6 с.
У 1954 годзе ў Берне стала двухразовай чэмпіёнкай Еўропы, перамогшы на дыстанцыі 200 метраў (24,3) і ў эстафеце 4x100 м. На чэмпіянаце Еўропы 1958 года ў Стакгольме перамагла на дыстанцыі 400 метраў з вынікам 53,7 с і стала бронзавым прызёрам на дыстанцыі 200 метраў (24,3). У 1962 годзе ў Бялградзе стала чэмпіёнкай Еўропы на дыстанцыі 400 метраў (53,4).
На трох Алімпійскіх гульнях, у якіх удзельнічала Іткіна, яна чатыры разы была чацвёртай: у эстафеце 4x100 м у 1956 годзе ў Мельбурне, на дыстанцыях 100 і 200 метраў і эстафеце 4х100 м у 1964 годзе ў Токіа. На Алімпіядзе 1956 яна не прайшла ў фінал на 200 метраў, саступіўшы Норме Крокер 0,01 секунды.
