Аляксандр Казімір Сапега

Аляксандр Казімір Сапега
польск.: Aleksander Kazimierz Sapieha
Аляксандр Казімір Сапега. Невядомы мастак, XVII ст.
Герб «Ліс»
рэферэндар вялікі духоўны літоўскі 1657 — сакавік 1659
Папярэднік	Ежы Станіслаў Валовіч^[d]
Пераемнік	Ежы Невяроўскі^[d]
біскуп жамойцкі з 12 студзеня 1660
Дыяцэзія	Жамойская дыяцэзія
Папярэднік	Пётр Парчэўскі
Пераемнік	Казімір Пац
біскуп віленскі з 18 ліпеня 1667
Дыяцэзія	Віленскае біскупства
Папярэднік	Юрый Белазор
Пераемнік	Мікалай Стэфан Пац
тытулярны біскуп метонскі^[d] з 2 жніўня 1655
Дыяцэзія	Methone titular see^[d]
дапаможны біскуп з 2 жніўня 1655
Дыяцэзія	Віленскае біскупства
Нараджэнне	13 мая 1624(1624-05-13)[1][2] Мацееў, Валынскае ваяводства, Малапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая
Смерць	22 мая 1671(1671-05-22)[1][2] (47 гадоў) Вільня, Віленскі павет, Віленскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Месца пахавання	Кафедральны сабор Святога Станіслава[2]
Род	Сапегі
Бацька	Фрыдэрык Сапега^[d][2]
Маці	Ева з Скашэўскіх
Веравызнанне	Каталіцкая Царква[3]
Адукацыя	Люблінскі езуіцкі калегіум^[d] Віленскі ўніверсітэт Калегіум Навадворскага^[d] Ягелонскі ўніверсітэт Балонскі ўніверсітэт Падуанскі ўніверсітэт
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Алякса́ндр Казімі́р Сапе́га (13 мая 1624, Мацееў на Валыні — 22 мая 1671, Вільня) — рымска-каталіцкі і дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Каралеўскі сакратар (ад 1547), канонік віленскі (ад 1649) і варшаўскі (ад 1651), біскуп-суфраган віленскі (ад 1655), рэферэндар духоўны вялікі літоўскі (1657—1659), біскуп жамойцкі (1659—1667) і віленскі (ад 1668)^[4].

Біяграфія

А. К. Сапега. Кодань, 1709

З магнацкага роду Сапегаў герба «Ліс», сын Фрыдэрыка і Евы з Скашэўскіх. Меў братоў Яна Фрыдэрыка, Тамаша Казіміра і Крыштафа Францішка.

Навучаўся ў езуіцкім калегіуме ў Любліне, Віленскай езуіцкай акадэміі, Калегіуме Навадворскага ў Кракаве, ад 1638 у Кракаўскай Акадэміі. Як каралеўскі сакратар ад 1647 працягваў навучанне ў галіне кананічнага права ў Падуі (1647), Балонні (1648), Рыме (1649) і Парыжы.

14 мая 1650 зрабіўся прэпазытам віленскага капітулу. 17 ліпеня таго ж года атрымаў капланскія пасвячэнні. У кастрычніку 1650 увайшоў у біскупскі суд.

Улетку 1659 як каралеўскі пасланец улагодзіў салдацкі бунт у літоўскім войску. На сойме 1662 увайшоў у склад ваенна-скарбовае камісіі, тады ж спрабаваў прымірыць гетманаў Паўла Сапегу і Вінцэнта Корвін-Гасеўскага. У 1666 узначаліў пасля смерці брата драгунскую харугву ў літоўскім войску.

12 красавіка 1671 перанёс Абраз Маці Божай Вастрабрамскай у новую капліцу, дзе ён знаходзіцца да сёння. Пахавалі біскупа ў касцёле Святога Станіслава ў Вільні^[5].

Зноскі

1. Aleksander Kazimierz Sapieha // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q96022943"></a>
2. Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 94. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q122382124"></a>
3. Catholic-Hierarchy.org — USA: 1990. Праверана 15 кастрычніка 2020.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q30"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3892772"></a>
4. ЭнцВКЛ 2005.
5. Sapieha E., Saeed-Kałamajska M. Dom Sapieżyński. cz. 2. — Warszawa: Wydawn. Nauk. PWN, 2008. S. 191.

Літаратура

• Грыцкевіч А. Сапегі // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 548. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
• Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 591 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Аляксандр Казімір Сапега