บุญเลิศ เลิศปรีชา |
---|
|
|
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย |
---|
ดำรงตำแหน่ง 17 มีนาคม พ.ศ. 2518 – 20 เมษายน พ.ศ. 2519 |
นายกรัฐมนตรี | หม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช |
---|
|
ข้อมูลส่วนบุคคล |
---|
เกิด | 5 มกราคม พ.ศ. 2462 |
---|
เสียชีวิต | 12 มิถุนายน พ.ศ. 2536 (74 ปี) |
---|
คู่สมรส | ชำนาญ เลิศปรีชา |
---|
บุตร | ร.ศ.สุภัททา ปิณฑะแพทย์ |
---|
|
พันตำรวจโท บุญเลิศ เลิศปรีชา อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย ในรัฐบาลของหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดนครนายก 5 สมัย และอดีตเลขาธิการพรรคธรรมสังคม[1]
ประวัติ
พันตำรวจโท บุญเลิศ เลิศปรีชา เกิดเมื่อวันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2462[2] สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนวัดบวรนิเวศ,โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย,โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า
การทำงาน
พันตำรวจโท บุญเลิศ เคยรับราชการตำรวจ เป็นหัวหน้าตำรวจสันติบาลจังหวัดสงขลา[3] ซึ่งมีเหตุการณ์ที่ทำให้เป็นที่รู้จักคือ เมื่อวันที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2497 หะยีสุหลง อับดุลกาเดร์ พร้อมคณะ ออกเดินทางมาพบ พ.ต.ท. บุญเลิศ ที่หน่วยสันติบาลสงขลาแล้วหายสาบสูญไป[4]
พันตำรวจโท บุญเลิศ เริ่มเข้าสู่การทำงานการเมือง โดยสมัครรับเลือกตั้งในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2512 ในพื้นที่จังหวัดนครนายก สังกัดพรรคสหประชาไทย และได้รับเลือกตั้งเป็นสมัยแรก ต่อมาได้รับเลือกตั้งอีกครั้งในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2518 ในสังกัดพรรคธรรมสังคม
ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2519 และในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2526 ในสังกัดพรรคกิจสังคม
ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2531 ในสังกัดพรรคประชาธิปัตย์
ในรัฐบาลของหม่อมราชวงศ์คึกฤทธิ์ ปราโมช เขาได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย[5]
โรคร้อยเอ็ด
หลังจากการเลือกตั้ง พ.ศ. 2522 มีการเลือกตั้งซ่อมที่จังหวัดร้อยเอ็ด เขตหนึ่ง เมื่อวันที่ 9 สิงหาคม พ.ศ. 2524 ครั้งนี้มีการแข่งขันกันอย่างดุเดือดระหว่างพันตำรวจโท บุญเลิศ จากพรรคกิจสังคม กับพลเอก เกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์ ในฐานะหัวหน้าพรรคชาติประชาธิปไตย จึงต้องใช้การซื้อเสียงเชิงรุก เพื่อให้ได้ ส.ส. จึงใช้การแจกจ่ายเงินสดแทนข้าวของ ทำกันอย่างเอิกเกริกแต่ก็ไม่มีการลงโทษตามกฎหมาย จึงเป็นต้นกำเนิดของการซื้อเสียงอย่างแพร่หลายในภาคอีสานในเวลาต่อมา[6][7]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
อ้างอิง
- ↑ ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การจัดตั้งพรรคการเมือง เก็บถาวร 2011-11-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีนราชกิจจานุเบกษา เล่ม 92 ตอนที่ 193 วันที่ 18 กันยายน 2517
- ↑ ทำเนียบสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พ.ศ. 2532. สำนักงานเลขารัฐสภา. 2532
- ↑ ย้อนรอยการเมือง Di Selatan (7)
- ↑ ตำรวจพัวพันการหายตัวของนายหะยี สุหลง, หน้า 60. กาลานุกรมสยามประเทศไทย 2485-2554 โดย ชาญวิทย์ เกษตรศิริ (มีนาคม, 2555) ISBN 978-974-228-070-3
- ↑ พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๒๖ ราย)
- ↑ การเลือกตั้งซ่อมที่จังหวัดร้อยเอ็ด เขตหนึ่ง[ลิงก์เสีย]
- ↑ กำเนิดของการซื้อเสียงอย่างแพร่หลายในภาคอีสาน[ลิงก์เสีย]
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๑๐๖ ตอนที่ ๒๑๔ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๕, ๔ ธันวาคม ๒๕๓๒
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2015-06-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๐๐ ตอนที่ ๒๐๗ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๔๘, ๓๑ ธันวาคม ๒๕๒๖
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญช่วยราชการเขตภายใน, เล่ม ๖๐ ตอนที่ ๔๕ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๒๘๐๐, ๓๑ สิงหาคม ๒๔๘๖