Nadine Gordimer se rodila u Springsu, rudarskom gradu u provinciji Gauteng, a roditelji su joj bili židovski imigranti iz Litve. Iako formalno obrazovana u katoličkom samostanu, Gordimer je veći dio vremena provela kod kuće, jer su roditelji bili uvjereni da ima slabo srce, te da bi joj uzbuđenja vanjskog svijeta samo škodila zdravlju. Zbog toga je mlada Nadine još u tinejdžerskim godinama razvila sklonost pisanju kako bi kratila dosadu. U dobi od 15 godina joj je objavljena prva priča u lokalnim novinama.
Nakon godine dana na Univerzitetu Witwatersrand, Nadine Gordimer se preselila u Johannesburg 1948. godine. Sve vrijeme je objavljivala kratke priče, a od 1951. je postala redovni suradnik uglednog američkog časopisa The New Yorker.
Nakon Sharpevilleskog masakra1960. godine Nadine Gordimer se počela zanimati za politiku te postala jedan od žestokih kritičara apartheida. Postala je bliska s advokatskim timom Nelsona Mandele, a neko vrijeme se čak i priključila ANC-u te krila njene vođe od južnoafričke policije. Njena djela su često bila predmet cenzure.
Nadine Gordimer se udavala dva puta. Iz prvog braka ima kći Oriane (r. 1950), a iz braka s trgovcem umjetnina Reinholdom Cassirerom ima sina Huga, koji je zajedno s njom kasnije pravio dokumentarne filmove.
1 Pasternak je odbio nagradu zbog pritiska tadašnjeg komunističkog režima. •2 Sartre je odbio nagradu iz moralnih razloga i zato jer se nije želio vezati uz institucije. •3 Nagrada je retroaktivno uručena 2019. godine.
