Władysław Komarnicki (ur. 13 lipca 1945 w Wysocku Wyżnym) – polski przedsiębiorca budowlany, polityk i działacz sportowy, były prezes klubu żużlowego Stal Gorzów Wielkopolski, senator IX, X i XI kadencji.
Życiorys
Syn Jana i Władysławy[1]. W 1992 ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Kielcach. Od lat 60. pracował w Gorzowskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Przemysłowego[2], był w niej sekretarzem komitetu zakładowego PZPR[3]. W latach 80. zatrudniony w Centrali Handlu Zagranicznego Budimex[2]. Na początku lat 90. stał się jednym z założycieli spółki z ograniczoną odpowiedzialnością pod nazwą Przedsiębiorstwo Budowlano-Usługowe Interbud-West, a w 1992 został prezesem jej zarządu[4]. Firma ta uzyskała kontrakty m.in. na budowę budynków Collegium Polonicum w Słubicach i Collegium Europaeum Gnesnense[3]. Był współzałożycielem i członkiem zarządu Krajowej Izby Budownictwa, a od 2009 do 2011 marszałkiem Lubuskiego Sejmiku Gospodarczego[2].
W latach 90. działał w Kongresie Liberalno-Demokratycznym i Unii Wolności[3]. W 2005[5] i w 2011[6] bez powodzenia jako niezależny kandydat ubiegał się o mandat senatora. W 2005 został prezesem zarządu Stali Gorzów Wielkopolski[7], funkcję tę pełnił do 2012[8]. W 2006 odszedł z kierownictwa zarządzanej firmy, został członkiem jej rady nadzorczej.
W 2014 z ramienia Platformy Obywatelskiej uzyskał mandat radnego sejmiku lubuskiego[9]. W 2015 wystartował ponownie do Senatu, tym razem z rekomendacji PO w okręgu nr 21. Uzyskał mandat senatora IX kadencji, otrzymując 44 991 głosów[10]. W wyborach w 2019 i 2023 z powodzeniem ubiegał się o senacką reelekcję (dostał odpowiednio 69 298 głosów oraz 108 863 głosy)[11][12].
Odznaczenia
Odznaczony Krzyżem Oficerskim (2000)[13] i Krzyżem Komandorskim (2011)[14] Orderu Odrodzenia Polski. W 2009 wyróżniony Odznaką Honorową za Zasługi dla Województwa Lubuskiego[15].
Przypisy