Profesjonalistką była od października 2004. Zwyciężyła w czterech turniejach WTA w grze pojedynczej, natomiast w trzech docierała do finału. Trzynastokrotnie triumfowała w imprezach ITF. W grze podwójnej wygrała w pięciu turniejach WTA Tour – w Budapeszcie, w Pradze, dwukrotnie w Luksemburgu (2010, 2014) oraz w Petersburgu, ponadto pięciokrotnie występowała w innych finałach. Osiągnęła też dwa finały zawodów cyklu WTA 125K series w grze podwójnej, z czego jeden wygrała. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji i Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie[1]. 16 lipca 2021 ogłosiła zakończenie kariery tenisowej[2].
Kariera
Kariera juniorska
Bacsinszky rozpoczęła swoją karierę w turnieju w Beaulieu, gdzie po przejściu eliminacji przegrała w finale. Dzięki „dzikiej karcie” zadebiutowała w Wielkim Szlemie – podczas French Open 2002, odpadając w pierwszej rundzie. W lipcu 2002 zwyciężyła w imprezie w Berlinie.
Na początku 2005, po przegranej z Wiktoryją Azaranką w finale turnieju w Melbourne i półfinale Australian Open w singlowym rankingu ITF awansowała na 13. miejsce – najwyższe w karierze[4].
Kariera seniorska
2003-2005
Pierwszy seniorski turniej, w którym zagrała Bacsinszky, była impreza ITF w Vaduz. Skreczowała wówczas przy stanie 2:5 w meczu pierwszej rundy z Caroline Maes. W deblu również przegrała w pierwszym pojedynku (grała w parze z Rominą Oprandi). W Dublinie, po przejściu eliminacji, przegrała w drugiej rundzie, zaś we Wrexham, również jako kwalifikantka, wygrała cały turniej. W październiku zagrała pierwszy raz w turnieju WTA, w Zurychu – została pokonana w drugiej rundzie kwalifikacji.
Sezon 2004 rozpoczęła od zwycięstwa w turnieju w Dinan, pokonując Cipporę Obziler w finale. Następnie, odpadła w drugiej rundzie w Biarritz i w pierwszej rundzie w Strasburgu. W sierpniu, wygrała trzeci turniej ITF w karierze, w Martina Franca. W Zurychu, została pokonana w pierwszym meczu przez Nathalie Dechy[5]. Tydzień później, przegrała w 1/4 finału w Stambule. W ostatnim występie w 2004 przegrała w II rundzie kwalifikacji w Poitiers.
Rok 2006 rozpoczęła od udanych eliminacji do ITFu w Sztokholmie, przegrywając później w pierwszej rundzie. W grze podwójnej, w parze z Aurélie Védy wygrała cały turniej. Następnie, w Biberach, również po przejściu kwalifikacji, została pokonana w drugiej rundzie. W kwietniu, w Dinan odniosła czwarte zwycięstwo turniejowe, wygrywając w finale z Jarosławą Szwiedową. Miesiąc później, grając jako kwalifikantka, w turnieju głównym pokonała m.in. Julianę Fedak i Aravane Rezaï, wygrała kolejny turniej w karierze.
W maju, dzięki „dzikiej karcie” od organizatorów, zagrała w turnieju WTA w Strasburgu. W pierwszej rundzie pokonała Lisę Raymond 5:7, 6:2, 6:1, by w drugiej przegrać z Nicole Vaidišovą. Dwa tygodnie później, w Gorizii, doszła do 1/2 finału. W eliminacjach do imprezy w Stuttgarcie przegrała w drugiej fazie.
Podczas turnieju WTA w Zurychu wygrała trzy mecze kwalifikacyjne i awansowała do turnieju głównego. W I rundzie pokonała Anastasiję Myskinę 6:3, 6:3. W drugiej wygrała ze Francescą Schiavone, po kreczu rywalki przy stanie 6:4. W 1/4 finału została pokonana przez Mariję Szarapową, późniejszą zwyciężczynię[6]. W dwóch ostatnich turniejach, w Bratysławie i Poitiers odpadała w drugich rundach.
2007
Kolejny sezon rozpoczęła od przegranej z Renatą Voráčovą w trzeciej rundzie eliminacji do Australian Open. W Paryżu odpadła w pierwszej rundzie kwalifikacji. Na kortach ziemnych w Dinan została pokonana w ćwierćfinale przez Karin Knapp. Podczas turnieju w Cagnes-sur-Mer odniosła 6. zwycięstwo w karierze. W drodze po tytuł pokonała m.in. rozstawioną z „dwójką” Jelenę Wiesninę.
W eliminacjach do imprezy w Pradze w pierwszej rundzie pokonała Nehę Uberoi, by w drugiej przegrać z Andreą Hlaváčkovą. Dwa tygodnie później, w Fez doszła do II rundy[7]. Po przejściu eliminacji do French Open przegrała w drugiej rundzie z rozstawioną z numerem 23., Francescą Schiavone 3:6, 6:7(5). Po tym turnieju została pierwszy raz sklasyfikowana w pierwszej setce rankingu – na 89. miejscu.
W Barcelonie odpadła w pierwszej rundzie, po porażce z Émilie Loit[8].
Podczas Ordina Open w ’s-Hertogenbosch odpadła w drugiej rundzie eliminacji. Na Wimbledonie została pokonana w pierwszej rundzie przez Wierę Duszewinę. W kolejnym turnieju zagrała miesiąc później, na US Open, przegrywając z turniejową „siódemką”, Nadieżdą Pietrową. W Denain, grając jako najwyżej rozstawiona, odpadła w 1/2 finału. Tydzień później, w Bordeaux, przegrała w drugiej rundzie.
W kolejnych turniejach, w Luksemburgu i w Stuttgarcie, odpadała w drugiej rundzie kwalifikacji. Grając dzięki „dzikiej karcie”, w Zurychu zagrała od razu w turnieju głównym – przegrała w pierwszej rundzie z Aloną Bondarenko 6:1, 3:6, 3:6[9]. Podczas Generali Ladies Linz została wyeliminowana w II rundzie kwalifikacji. Na początku listopada, przegrała w drugiej rundzie w Deauville.
2008
Rok 2008 rozpoczęła w Gold Coast, turniejem Mondial Australian Women’s Hardcourts. Po przejściu eliminacji, odpadła w pierwszej rundzie. Tydzień później, w Sydney, przegrała w II fazie kwalifikacji. W Australian Open, po wygraniu trzech meczów eliminacyjnych, doszła do drugiej rundy turnieju głównego, gdzie przegrała z HinduskąSanią Mirzą w trzech setach.
Po występie w Melbourne, po raz pierwszy awansowała do pierwszej setki rankingu WTA – na 93. miejsce. Na początku lutego zagrała w Paryżu. Odpadła wówczas w drugiej rundzie eliminacji. Siedem dni później, grając jako kwalifikantka doszła do półfinału turnieju w Antwerpii. Po drodze pokonała, sklasyfikowaną wtedy na 8. miejscu w klasyfikacji singlistek, Danielę Hantuchovą. W walce o finał, przegrała z najwyżej rozstawioną zawodniczką – Justine Henin[10]. W kolejnych czterech turniejach – w Dubaju, Miami, Amelia Island oraz Charleston – przegrywała w pierwszej rundzie.
Tydzień później, przegrała w pierwszej rundzie Forest Hills Tennis Classic w Forest Hills. Podczas US Open doszła do trzeciej rundy, w której przegrała z późniejszą półfinalistką, Dinarą Safiną. W ostatnich dwóch występach, w Zurychu i Luksemburgu, odpadała w pierwszej rundzie.
2009
Sezon 2009 Bacsinszky rozpoczęła turniejem Open Gaz de France w Paryżu. Odpadła tam w pierwszej rundzie, pokonana przez Monicę Niculescu. Na początku marca, doszła do 2. rundy BNP Paribas Open w Indian Wells, przegrywając z turniejową „dziewiątką”, Caroline Wozniacki. W Miami przegrała w pierwszej rundzie. Grając jako rozstawiona z numerem trzecim, odpadła w drugiej rundzie eliminacji do turnieju w Barcelonie.
Podczas drugiego turnieju wielkoszlemowego w tym roku, French Open odpadła w 1/64 finału (drugiej rundzie), po przegranej z rozstawioną z 25., Li Na. Podczas turnieju ITF w Marsylii została pokonana przez Masę Zec Peškirič w półfinale. Po drodze wygrała m.in. z najwyżej rozstawioną zawodniczką, Monicą Niculescu. Na Wimbledonie przegrała w drugiej rundzie z Marion Bartoli. W turnieju w Budapeszcie, po przejściu eliminacji, odpadła w 1/4 finału. Tydzień później, w Pradze, również grając jako kwalifikantka, doszła do półfinału, gdzie przegrała z turniejową „jedynką”, Francescą Schiavone. Podczas Istanbul Cup w Stambule przegrała w półfinale z Wierą Duszewiną[12].
W kolejnym turnieju Bacsinszky zagrała dopiero pod koniec sierpnia – podczas ITF-u w Bronksie. Przegrała tam w drugiej rundzie. Podobnie było również podczas US Open, gdzie przegrała w tej fazie z Danielą Hantuchovą. Dwa tygodnie później, w Sofii, odpadła w pierwszej rundzie. W Saint-Malo zagrała jako rozstawiona z „piątką”. Doszła tam do półfinału, gdzie została pokonana przez Alexandrę Dulgheru. Pod koniec września, w Atenach przegrała w II rundzie. Podczas FORTIS Championships Luxembourg w Luksemburgu odniosła pierwsze zwycięstwo w karierze w cyklu WTA Tour, pokonując w finale Sabine Lisicki[13]. Tydzień później, w Urtijëi przegrała w 2. rundzie.
Na początku lutego zagrała w Open GDF Suez, w Paryżu. Odpadła tam w pierwszej rundzie z Karoliną Šprem. W kolejnym turnieju, w Dubaju, również odpadła w pierwszej fazie turnieju głównego. Podczas BNP Paribas Open w Indian Wells przegrała w pierwszej rundzie z Kirsten Flipkens. Dwa tygodnie później, w Miami doszła do IV rundy, po drodze pokonując rozstawioną z „ósemką” Li Na.
Dzięki „dzikiej karcie” od organizatorów, zagrała w turnieju ITF we francuskim Saint-Malo. Doszła do ćwierćfinału, gdzie oddała walkowerem mecz z Virginie Razzano[16]. Tydzień później, w Tokio, przegrała w pierwszej rundzie z rozstawioną z numerem 13., Szachar Pe’er. W kolejnym turnieju, China Open w Pekinie, w pierwszym meczu pokonała Julię Görges. W drugiej rundzie wygrała z turniejową „ósemką”, Wiktoryją Azaranką, po kreczu rywalki przy stanie 3:2 w drugim secie[17]. W 1/8 finału zwyciężyła z Jeleną Wiesniną, zaś w ćwierćfinale przegrała z Peer. W grze podwójnej, w parze z Garbin, odpadły w drugiej rundzie, przegrywając z późniejszymi triumfatorkami, Chuang Chia-jung i Olgą Goworcową.
Tydzień później, w imprezie ITF w belgijskim Torhout, doszła do 1/2 finału, gdzie przegrała z Simoną Halep. W ostatnim turnieju, FORTIS Championships Luxembourg w Luksemburgu odpadła w pierwszej rundzie gry pojedynczej, w której została pokonana przez Barborę Záhlavovą-Strýcovą. W grze podwójnej, wraz z Garbin, będąc turniejową „dwójką”, odniosły zwycięstwo, pokonując w finale Benesovą i Záhlavovą-Strýcovą – najwyżej rozstawione.
Pod koniec marca Bacsinszky wycofała się ze wszystkich turniejów z powodu kontuzji lewego kolana[19][20].
2012
Do gry powróciła podczas turnieju w Acapulco, gdzie przegrała w pierwszej rundzie. W Indian Wells doszła do drugiej rundy, gdzie w meczu ze Swietłaną Kuzniecową musiała skreczować z powodu kontuzji prawego ramienia[20][21]. Również w II rundzie odpadła w Fezie. Podczas Internazionali BNL d’Italia skreczowała w meczu z Sarą Errani.
2015
Na początku tego sezonu szwajcarska tenisistka dotarła do finału turnieju kategorii WTA International Series w Shenzhen, jednak przegrała z Simoną Halep. W Australian Open dotarła do trzeciej rundy, w której uległa Garbiñe Muguruzie. Na przełomie lutego i marca zwyciężyła w dwóch turniejach singlowych, w Acapulco i Monterrey, dwukrotnie pokonując w finale Caroline Garcię. Dzięki temu w rankingu WTA Tour awansowała na 26. miejsce, wówczas najwyższe w karierze. Podczas turnieju w Indian Wells Szwajcarka kontynuowała kolejne zwycięskie spotkania, by ulec w ćwierćfinale Serenie Williams.
We French Open ponownie przegrała ze starszą z sióstr Williams, ale dotarła do najlepszej czwórki turnieju, a Wimbledon zakończyła na ćwierćfinale.
W ostatnim wielkoszlemowym turnieju US Open Bacsinszky odpadła w 1. rundzie z Barborą Strýcovą. W październiku zanotowała finał rozgrywek WTA Tour w Pekinie, lecz w nim przegrała z Garbiñe Muguruzą 5:7, 4:6.
2016
Ten sezon Szwajcarka zainaugurowała turniejami w Australii (Brisbane i Sydney), jednakże występ każdego z nich kończyła po 1. rundzie. Poprawę formy nie przyniósł jej także start w wielkoszlemowym Australian Open, w którym odpadła w pojedynku o trzecią rundę z Anniką Beck.
Tenisistka w przerwie między startami w WTA Tour wystąpiła podczas wygranego pojedynku z Niemkami 3:2 w ćwierćfinale Pucharu Federacji, ale żadnego pojedynku nie wygrała.
Znaczna poprawa dyspozycji Bacsinszky nastąpiła w trakcie marcowych zawodów rangi Mandatory w Indian Wells i Miami, w którym dochodziła odpowiednio do 1/8 finału i półfinału, w drugim z nich pokonując po drodze m.in. Agnieszkę Radwańską.
W połowie kwietnia zawodniczka ponownie znalazła się w składzie półfinałowego spotkania Fed Cup z Czeszkami, ale w dwóch pojedynkach przegrała. Pod koniec tego samego miesiąca Bacsinszky triumfowała w Rabacie, tracąc w turnieju zaledwie jednego seta.
Łącznie w reprezentacji rozegrała 53 mecze, 39 w grze pojedynczej i 14 w grze podwójnej. Wygrała dwadzieścia osiem pojedynków, zaś przegrała dwadzieścia pięć[22].
Życie prywatne
Timea Bacsinszky zaczęła grać w tenisa w wieku 3 lat pod wpływem matki, Suzanne – dentystki pochodzenia węgierskiego. Jej ojciec, Igor, jest pochodzącym z Siedmiogrodu instruktorem tenisa. Ma troje rodzeństwa – dwie siostry, Sophie i Melindę, oraz brata, Daniela. Włada pięcioma językami: włoskim, francuskim, węgierskim, niemieckim i angielskim. Preferowała grę na kortach twardych. Lubi słuchać muzyki i grać w piłkę ręczną. Jej ulubioną piosenkarką jest Pink[23].