|
| Państwo
|
 Kanada
|
| Data i miejsce urodzenia
|
3 grudnia 1990
Toronto
|
| Wzrost
|
163 cm
|
| Gra
|
praworęczna, oburęczny backhand
|
| Status profesjonalny
|
2009
|
| Zakończenie kariery
|
aktywna
|
| Trener
|
Larry Jurovich
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
0 WTA, 9 ITF
|
| Najwyżej w rankingu
|
77 (19 maja 2014)
|
| Australian Open
|
2Q (2010)
|
| Roland Garros
|
1R (2014)
|
| Wimbledon
|
1R (2014)
|
| US Open
|
1R (2013, 2014)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
4 WTA, 21 ITF
|
| Najwyżej w rankingu
|
21 (17 stycznia 2022)
|
| Australian Open
|
QF (2021)
|
| Roland Garros
|
3R (2021)
|
| Wimbledon
|
3R (2021)
|
| US Open
|
2R (2013)
|
|
|
Sharon Fichman (ur. 3 grudnia 1990 w Toronto) – kanadyjska tenisistka, od 2005 roku reprezentantka kraju w rozgrywkach Pucharu Federacji.
Kariera tenisowa
Kariera juniorska
W 2005 roku wygrała turniej juniorski Banana Open, w finale pokonując Alexandrę Dulgheru. W sierpniu 2006 roku dotarła do finału mistrzostw juniorów Canadian Open w Québecu. Przegrała z reprezentantką Białorusi, Kseniją Mileuską.
Jako juniorka osiągnęła więcej zwycięstw w grze podwójnej, zwłaszcza w turniejach wielkoszlemowych. Na French Open 2005 z Caroline Wozniacki dotarła do półfinału. Z Jade Curtis odpadła już w pierwszej rundzie US Open. Grając z Anastasiją Pawluczenkową wygrała deblowy Australian Open 2006, a potem French Open w tym samym roku (w finale z Agnieszką Radwańską i Caroline Wozniacki). Z Rosjanką doszły do finału US Open. Dla Pawluczenkowej była to szansa zdobycia juniorskiego Wielkiego Szlema w grze podwójnej – tak się jednak nie stało, a zwycięstwo odniosły Rumunki Mihaela Buzărnescu i Raluca Olaru. W Australian Open 2007 z Kateřiną Vaňkovą odpadły w ćwierćfinale.
Kariera zawodowa
Sharon Fichman triumfowała w dziewięciu turniejach singlowych cyklu ITF. W grze podwójnej odniosła dwadzieścia jeden zwycięstw w zawodach tej rangi.
Najwyżej notowana była na 77. miejscu w rankingu singlowym WTA Tour (19 maja 2014) oraz na 21. pozycji w rankingu deblowym (17 stycznia 2022).
Począwszy od 2005 roku reprezentuje Kanadę w rozgrywkach Pucharu Federacji.
W 2009 roku osiągnęła pierwszy finał zawodów deblowych WTA Tour. W Estoril razem z Katalin Marosi przegrały w meczu mistrzowskim z Raquel Kops-Jones i Abigail Spears wynikiem 6:2, 3:6, 5–10. Kolejny finał osiągnęła w Bogocie w 2011 roku. Tym razem wspólnie z Laurą Pous Tió uległy parze Edina Gallovits-Hall–Anabel Medina Garrigues 6:2, 6:7(6), 9–11. Pierwszy triumf odniosła w 2014 roku w Auckland, gdzie w parze z Marią Sanchez pokonały Lucie Hradecką i Michaëllę Krajicek 2:6, 6:0, 10–4.
Życie prywatne
Rodzice Fichman, Bob i Julia, są inżynierami. Ma brata Thomasa. Grę w tenisa rozpoczęła w wieku pięciu lat.
Finały turniejów WTA
Gra podwójna 8 (4–4)
| Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Partnerka |
Przeciwniczki |
Wynik finału
|
| Finalistka
|
1.
|
9 maja 2009
|
Estoril
|
Ceglana
|
 Katalin Marosi
|
 Raquel Kops-Jones
Abigail Spears
|
6:2, 3:6, 5–10
|
| Finalistka
|
2.
|
19 lutego 2011
|
Bogota
|
Ceglana
|
 Laura Pous Tió
|
 Edina Gallovits-Hall
Anabel Medina Garrigues
|
6:2, 6:7(6), 9–11
|
| Zwyciężczyni
|
1.
|
4 stycznia 2014
|
Auckland
|
Twarda
|
Maria Sanchez
|
 Lucie Hradecká
 Michaëlla Krajicek
|
2:6, 6:0, 10–4
|
| Finalistka
|
3.
|
25 maja 2019
|
Norymberga
|
Ceglana
|
Nicole Melichar
|
Gabriela Dabrowski
 Xu Yifan
|
6:4, 6:7(5), 5–10
|
| Zwyciężczyni
|
2.
|
28 lipca 2019
|
Jurmała
|
Ceglana
|
 Nina Stojanović
|
 Jeļena Ostapenko
 Galina Woskobojewa
|
2:6, 7:6(1), 10–6
|
| Finalistka
|
4.
|
29 lutego 2020
|
Acapulco
|
Twarda
|
 Kateryna Bondarenko
|
Desirae Krawczyk
 Giuliana Olmos
|
3:6, 6:7(5)
|
| Zwyciężczyni
|
3.
|
8 marca 2020
|
Monterrey
|
Twarda
|
Kateryna Bondarenko
|
 Miyu Katō
Wang Yafan
|
4:6, 6:3, 10–7
|
| Zwyciężczyni
|
4.
|
16 maja 2021
|
Rzym
|
Ceglana
|
Giuliana Olmos
|
 Kristina Mladenovic
Markéta Vondroušová
|
4:6, 7:5, 10–5
|
Finały turniejów WTA 125K series
Gra podwójna 1 (0–1)
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze podwójnej
Wygrane turnieje rangi ITF
Gra pojedyncza
|
|
Data
|
Turniej
|
($) |
Naw.
|
Finalistka
|
Wynik
|
| 1. |
27/11/2005
|
 Aszkelon
|
10 000 |
twarda
|
 Pemra Özgen
|
6:1, 6:1
|
| 2. |
25/01/2009
|
Lutz
|
25 000 |
ziemna
|
Lauren Albanese
|
6:4, 7:6
|
| 3. |
19/04/2009
|
Osprey
|
25 000 |
ziemna
|
Juliana Fedak
|
6:4, 6:1
|
| 4. |
16/01/2011
|
Plantation
|
25 000 |
ziemna
|
Alexandra Cadanțu
|
6:3, 7:6
|
| 5. |
10/07/2011
|
Waterloo
|
50 000 |
ziemna
|
Julia Boserup
|
6:3, 4:6, 6:4
|
| 6. |
15/07/2012
|
Waterloo
|
50 000 |
ziemna
|
Julja Gluszko
|
6:3, 6:2
|
| 7. |
02/09/2012
|
Mamaja
|
25 000 |
ziemna
|
Patricia Tig
|
6:3, 6:7(5); 6:3
|
| 8. |
20/01/2013
|
Port St. Lucie
|
25 000 |
ziemna
|
 Tadeja Majerič
|
6:3, 6:2
|
| 9. |
11/05/2014
|
Cagnes-sur-Mer
|
100 000 |
ziemna
|
 Timea Bacsinszky
|
6:2i, 6:2
|
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra podwójna
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra podwójna (3)
Bibliografia
