Historia schroniska zaczęła się w 1953, kiedy na rozległej Hali Łabowskiej oddział PTTK z Nowego Sącza wybudował schron turystyczny, składający się z pokoiku i kuchni. Kilka lat później obiekt rozbudowano, dodając dwa pokoje – schron mógł pomieścić 40 osób. W latach 1973–1980 doszło do kolejnej rozbudowy i budynek zyskał dzisiejszy wygląd schroniska. W 1995 schronisku nadano imię Władysława Stendery.
Obecnie schronisko jest obiektem turystyki kwalifikowanej. Otacza je Popradzki Park Krajobrazowy, a w pobliżu znajdują się trzy rezerwaty przyrody. Obok schroniska znajdują się tablice informacyjne dla turystów i źródło z wodą.
Schronisko nie jest podłączone do sieci energetycznej i prąd w nim dostępny jest jedynie w godzinach pracy agregatu (godz 18-20). Należy wziąć to pod uwagę planując tam nocleg i zaopatrzyć się w dodatkowe źródła energii (latarki, powerbanki).
