Pierwszy budynek schroniska pochodził jeszcze z końca XIX wieku. Był to drewniany domek myśliwski arcyksięcia Fryderyka Habsburga, zbudowany w 1897 jako baza wypadowa do polowań na głuszce. Budynek został zdewastowany pod koniec I wojny światowej i początkowo pozostawał w dyspozycji Lasów Państwowych. Dopiero po kilku latach został przejęty przez Górnośląski Oddział Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, który go wyremontował i 15 lipca 1925 oddał do użytku turystom[1].
II wojnę światową budynek przetrwał szczęśliwie bez zniszczeń. W 1946 został ponownie oddany do użytku. W 1953 Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze wykupiło go od Lasów Państwowych. W latach 1973–1979, w związku z nasilającym się ruchem turystycznym, PTTK postawiło nowy, murowany, trzypiętrowy budynek schroniska. W 1985 stary, pohabsburski budynek, wyłączony już wcześniej z użytku turystów, rozebrano i przeniesiono do Wisły na ulicę Lipową, gdzie stoi do dziś, jako siedziba Oddziału PTTK w Wiśle[1].
Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Mały i Beskid Śląski. Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 255–266. ISBN 978-83-925599-3-1.
