Samodzielna Eskadra Lotnictwa Marynarki Wojennej

Samodzielna Eskadra Lotnictwa Marynarki Wojennej

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1948
Rozformowanie	1950
Tradycje
Kontynuacja	30 Pułk Lotnictwa MW 7 Pułk Lotnictwa Specjalnego
Dowódcy
Pierwszy	kmdr por. pil. Aleksander Majewski
Organizacja
Dyslokacja	Wicko Morskie
Rodzaj sił zbrojnych	Marynarka Wojenna
Rodzaj wojsk	Wojska lotnicze
Podległość	Dowództwo Marynarki Wojennej

Jak-9

Pe-2

Po-2

Samodzielna Eskadra Lotnictwa Marynarki Wojennej (sel MW) – pododdział lotniczy Marynarki Wojennej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W lutym 1948 roku rozpoczęto formowanie Samodzielnej Eskadry Lotnictwa Marynarki Wojennej^[a]. Etat eskadry przewidywał 316 wojskowych i 7 pracowników kontraktowych^[1]. Znajdujący się już w dyspozycji Dowództwa MW klucz łącznikowy Po-2 został wcielony w skład organizującej się eskadry. Wyposażenie stanowiły samoloty myśliwskie Jak-9M, szturmowe Ił-2, bombowo-rozpoznawcze Pe-2FT, szkolno-bojowe Jak-9W oraz łącznikowe Po-2^[2]. Pod względem operacyjnym sel MW podlegała Dowództwu Marynarki Wojennej, a Dowództwo Wojsk Lotniczych było odpowiedzialne za wyszkolenie lotnicze i techniczne personelu, uzupełnienie kadrowe, stan techniczny samolotów, zaopatrzenie w paliwo i smary^[b].

18 października 1948 roku komisja Marynarki Wojennej pod przewodnictwem szefa lotnictwa MW, kmdr. por. nawig. Eustachego Szczepaniuka, przyjęła od Dowództwa Wojsk Lotniczych sformowaną eskadrę^[3].

W listopadzie 1949 roku minister obrony narodowej polecił przeformować samodzielną eskadrę lotniczą MW na 30 Pułk Lotniczy oraz zorganizować 50 batalion obsługi lotnisk i kompanię szkolną lotnictwa MW. Jednostki te zostały sformowane w 1950 roku^[4].

Struktura organizacyjna

dowództwo eskadry

• dwa klucze szturmowe
• jeden klucz myśliwski
• jeden klucz bombowo-rozpoznawczy
• jeden klucz łącznikowy

5 lutego 1949 roku Wojska Lotnicze przekazały dodatkowy klucz myśliwski Jak-9P, a nieco później klucz łącznikowy^[5].

Dowództwo eskadry

Skład dowództwa podano za:Czesław Krzemiński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1980. s. 31.

• dowódca – kmdr por. pil. Aleksander Majewski
• zastępca do spraw polityczno-wychowawczych – kpt. mar. Stanisław Ordon
• pomocnik do spraw pilotażu – por. pil. Mieczysław Góral
• szef sztabu – por. pil. Jan Łaniecki

Uwagi

1. Rozkaz organizacyjny ministra obrony narodowej z 28 lutego 1948 roku
2. Rozkaz ministra obrony narodowej z 28 października 1948 roku

Przypisy

1. Zieliński (red.) 2011 ↓, s. 16.
2. Andrzej Morgała]: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. s. 105.
3. Czesław Krzemiński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1980. s. 31.
4. Andrzej Morgała]: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. s. 107.
5. Andrzej Morgała]: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. s. 106.

Bibliografia

• Andrzej Morgała: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1985. ISBN 978-83-1112-14-09. Brak numerów stron w książce
• Czesław Krzemiński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1980: zarys dziejów. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0782-5. Brak numerów stron w książce
• Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945–2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „SWAT”, 2011. ISBN 978-83-11-12140-9.