Rosyjska okupacja obwodu sumskiego – okupacja wojskowa, która rozpoczęła się 24 lutego 2022 roku wraz z początkiem rosyjskiej inwazji na Ukrainę. Wojska rosyjskie zajęły znaczną część obwodu sumskiego, w tym Boromlę, Królewiec i Trościaniec. Stolica obwodowa, miasto Sumy, nigdy nie została zdobyta pomimo trwającego oblężenia miasta. W oblężeniu znalazł się także Konotop. Celem strategicznym Rosjan na kierunku czernihowsko-sumskim było opanowanie terenu w sposób pozwalający na dalszy przerzut sił w celu zajęcia Kijowa. Ze względu na niepowodzenia w operacji kijowskiej 6 kwietnia wojska rosyjskie opuściły obwód sumski, kończąc okupację.
W ciągu ponad miesiąca okupacji rosyjskiej w obwodzie sumskim zginęło ponad 120 cywilów. W czasie okupacji terytorium obwodu sumskiego było ostrzeliwane ciężką artylerią, amunicją kasetową i bombami próżniowymi. Uszkodzonych zostało wiele obiektów infrastruktury cywilnej i krytycznej. Pomimo wycofania wojsk okupacyjnych Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej kontynuują ataki moździerzowe, artyleryjskie, bombowe, dronowe i rakietowe, głównie przeciwko miejscowościom przygranicznym oraz miastu Sumy.
W pierwszych godzinach inwazji Rosjanie zaatakowali Trościaniec, jeden z głównych węzłów komunikacyjnych w regionie. W mieście nie było jednostek wojskowych, bronili go członkowie obrony terytorialnej Sił Zbrojnych Ukrainy, którym wkrótce zabrakło broni. Żołnierzom rosyjskim udało się zdobyć budynek agencji przemysłu leśnego, stację kolejową i fabrykę czekolady „Ukraina”[7]. Drugiego dnia do miasta wkroczyła 4 Gwardyjska Kantemirowska Dywizja Pancerna[8][9]. Armia rosyjska planowała wykorzystać Trościaniec jako punkt tranzytowy do wsparcia ataku na Kijów. Jednak po niepowodzeniu realizacji operacji kijowskiej w ciągu pierwszych dni, w mieście rozmieszczono około 800 żołnierzy rosyjskich, którzy utworzyli kilkanaście punktów kontrolnych, dzielących Trościaniec na siatkę izolowanych dzielnic. Do 1 marca miasto zostało całkowicie opanowane. Administracja okupacyjna zajęła budynek miejscowej rady miejskiej[7][10].
Sumy
Jednocześnie wojska rosyjskie podejmowały próby zajęcia Sum, aby zapewnić tranzyt sprzętu w kierunku Kijowa. Przedmieścia miasta wieczorem 24 lutego znalazły się pod kontrolą wojsk rosyjskich, jednak nie udało się im całkowicie zdobyć Sum[1]. Obronę miasta zapewnili żołnierze Sił Zbrojnych Ukrainy oraz członkowie obrony terytorialnej. Aby wyczerpać obrońców, żołnierze rosyjscy rozpoczęli ostrzał miasta artylerią[11][12]. W czasie oblężenia Sum w mieście znajdowało się około 500 studentów zagranicznych, pochodzących z Angoli, Etiopii, Ghany, Indii, Irlandii, Libanu, Nigerii, Rwandy, Tanzanii i Turcji[13][14].
Ochtyrka
24 lutego Ochtyrka stała się pierwszą dużą miejscowością na Ukrainie, do której rosyjscy żołnierze wjechali z wykorzystaniem pojazdów pancernych. Już pierwszego dnia część wojsk rosyjskich zdołała przejechać przez miejscowość w drodze do Kijowa. Kolejna kolumna została jednak zniszczona przez żołnierzy Sił Zbrojnych Ukrainy i obrony terytorialnej. W rezultacie armia rosyjska nie była w stanie zdobyć miasta i zaczęła stosować taktykę zmasowanego ostrzału. Według mera miasta 26 lutego na Ochtyrkę zrzucono trzy bomby próżniowe, niszcząc budynki na terenie jednostki wojskowej, w których zginęło co najmniej 70 osób. W kolejnych dniach armia rosyjska codziennie bombardowała miasto artylerią rakietową i przeprowadzała naloty lotnicze[15][16]. W nocy 8 marca doszło do zbombardowania centrum Ochtyrki. Miasto nie zostało jednak nigdy zajęte. 24 marca prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski podpisał dekret nadający Ochtyrce tytuł miasta-bohatera Ukrainy[17][18].
Konotop
Armia rosyjska próbowała zająć Konotop już pierwszego dnia inwazji. W miarę zbliżania się do miasta toczyły się krótkie walki, podczas których zniszczono wiele rosyjskiego sprzętu. Głównym celem armii rosyjskiej była droga międzynarodowa M02, skąd otwierała się droga do Kijowa, dlatego też kolumny rosyjskiego sprzętu ominęły miasto wzdłuż jego obrzeży[19], zajmując jednak sąsiednie wsie (m.in. Sachny)[20][21].
2 marca mer miasta Artem Semenichin, weteran wojny w Donbasie, odbył spotkanie z mieszkańcami w pobliżu gmachu administracji miejskiej. Podczas zebrania ogłosił otrzymane ostrzeżenie od wojsk rosyjskich o ostrzelaniu miasta w przypadku oporu podczas jego zdobywania[22]. Następnie Semenichin zapytał mieszkańców, czy są gotowi stawić opór, czy też wolą się poddać, na co większość zgromadzonych wyraziła gotowość do walki z wojskami rosyjskimi[23]. Tego samego dnia władze miasta przeprowadziły 12-minutowe negocjacje z przedstawicielami armii rosyjskiej i osiągnęły porozumienie w sprawie poddania miasta pod warunkiem, że wojska rosyjskie nie zmienią władz miasta, nie wprowadzą wojsk, nie utrudnią funkcjonowania transportu miejskiego ani nie usuną ukraińskiej flagi. W zamian władze miasta zgodziły się, że mieszkańcy nie będą atakować sił okupacyjnych[24]. 15 marca strona ukraińska i rosyjska zgodziły się na otwarcie korytarza humanitarnego dla ewakuacji mieszkańców Konotopa[25].
Porażka rosyjska
Niepowodzenia na kierunku kijowskim spowodowały, że wojska rosyjskie zmuszone zostały do przerwania ofensywy i przejścia na taktykę ostrzału artyleryjskiego ukraińskich pozycji obronnych[1]. W połowie marca Siły Zbrojne Ukrainy rozpoczęły udaną kontrofensywę i przejęły kontrolę nad szeregiem terenów, w tym pojedynczymi miejscowościami w obwodzie sumskim[9].
Pod koniec marca wojska rosyjskie zdecydowały się zmienić ustalone cele strategiczne i porzuciły próby zajęcia Kijowa, aby skoncentrować siły w kierunku Donbasu i zastosować taktykę wojny na wyczerpanie[26]. Wkrótce Rosjanie zaczęli masowo opuszczać obwód sumski. 25 marca armia rosyjska wycofała się z Trościańca. Naoczni świadkowie relacjonowali, że z miasta wyjechały ciężarówki ze zrabowanymi przedmiotami oraz skradzionymi pojazdami oznaczonymi literą Z[7]. 8 kwietnia szef sumskiej administracji obwodowej Dmytro Żywycki, ogłosił całkowite wyzwolenie regionu[27]. Niedługo potem Siły Zbrojne Ukrainy przywróciły pod pełną kontrolę obszar granicy z Rosją[28].
Niepowodzenia w obwodzie sumskim nie pozwoliły armii rosyjskiej wysłać posiłków w celu zajęcia Kijowa. Według doradcy szefa gabinetu Prezydenta Ukrainy Ołeksija Arestowycza: „Czernihów i Sumy faktycznie uratowały Ukrainę przed pocięciem na kawałki”[29].
Okupacja
Na skutek okupacji najbardziej ucierpieli mieszkańcy Trościańca, gdzie występowały problemy z zaopatrzeniem w żywność i trwały ciągłe ostrzały. Przez pierwsze 8-10 dni po zdobyciu miasta żołnierze rosyjscy w dalszym ciągu zezwalali na dostarczanie żywności do miasta. Później wjazd do miasta został całkowicie zamknięty, a w sklepach zaczęło brakować żywności. Sytuację żywnościową pogorszyły grabieże dokonywane przez żołnierzy rosyjskich, którzy ze względu na problemy logistyczne zmuszeni byli zdobywać żywność na własną rękę. Mieszkańcy próbowali kupić żywność w sąsiednich wsiach Łudża, Pysariwka i Sołdatśke, jednak w związku z toczącymi się wokół miasta walkami groziło to dostaniem się pod ostrzał[30]. Aby przetrwać, ludzie starali się wzajemnie sobie pomagać[10]. Na okupowanych terytoriach występowały także problemy z zaopatrzeniem w energię elektryczną i wodę, a w wyniku przebicia gazociągu po ostrzale wiele rejonów Trościańca zostało pozbawionych gazu. Komunikacja w całym mieście została zakłócona[31]. W niektórych miejscowościach, jak w okupowanej wsi Boromla, ludność korzystała z domowych przetworów i ogródków warzywnych[32]. W częściowo oblężonych Sumach nie doszło do większego kryzysu żywnościowego[33], gdyż do miasta dotarła pomoc humanitarna[34].
Mieszkańcy terytoriów okupowanych zgłaszali brak odpowiedniej opieki medycznej. Według miejscowych lekarzy, wojsko rosyjskie zabrało z Trościańca wszystkie karetki pogotowia i zabroniło im wyjeżdżać na wezwania nawet do ciężko chorych[35]. W tym samym czasie szpital miejski został znacznie uszkodzony przez ostrzał[32][36], a przed wycofaniem się wojsk rosyjskich został przez nie zaminowany[37]. W wyniku zaciętych walk 21 marca w zakładach chemicznych Sumychimprom doszło do wycieku amoniaku, który jednak nie stworzył zagrożenia dla życia mieszkańców, ani dla środowiska naturalnego[38].
W połowie marca bojownicy z tzw. Donieckiej i Ługańskiej Republiki Ludowej zostali przeniesieni z kierunku południowo-wschodniego do Trościańca[10]. Wówczas traktowanie okolicznych mieszkańców uległo pogorszeniu. Dochodziło do licznych przypadków stosowania tortur i uprowadzeń okolicznych mieszkańców przez rosyjskich żołnierzy. Według szefa administracji obwodowej Dmytra Żywyckiego, w kwietniu 2022 roku 150 porwanych mieszkańców obwodu sumskiego znajdowało się w Rosji[32].
Po wyzwoleniu życie w miastach zaczęło się poprawiać – dostarczano pomoc humanitarną i lekarstwa. Częściowo przywrócono dostawy wody, prądu i gazu. W przypadku braku prądu operatorzy komórkowi zasilali swoje wieże generatorami benzynowymi lub dieslowymi. Niedługo po wyzwoleniu Trościańca podłączono tam satelitarny system Internetu Starlink[35].
Ofiary
Według stanu na 16 kwietnia 2022 roku liczba zarejestrowanych ofiar cywilnych wynosiła 120 osób[39]. Ciała części z nich nosiły ślady tortur, miały związane ręce i nogi[7][40]. Wśród zabitych był wielokrotny młodzieżowy mistrz Ukrainy w sambo, 15-letni Artem Pryjmenko[41], a także kilkoro innych dzieci[42]. Duże straty odnotowano wśród ukraińskiego wojska; ponad 70 osób zginęło w jednostce wojskowej w Ochtyrce, gdzie zrzucono bomby lotnicze[43][44].
Według danych na czerwiec 2023 roku w czasie rosyjskiej inwazji na Ukrainę w obwodzie sumskim zginęło dziewięcioro dzieci, w tym ośmioro w czasie okupacji[45].
Zbrodnie wojenne
W maju 2022 roku rosyjski żołnierz Wadim Szyszymarin został skazany przez ukraiński sąd za zabójstwo cywila w obwodzie sumskim. Stał się też pierwszym rosyjskim wojskowym, który stanął przed sądem za morderstwo cywila w czasie wojny na Ukrainie. Według prokuratury Szyszymarin i czterech innych rosyjskich żołnierzy skonfiskowało samochód jednego z cywilów, aby pojechać nim w stronę granicy z Rosją, po tym jak ukraińskie wojsko rozbiło ich konwój. Po drodze zobaczyli rozmawiającego przez telefon cywila nazwiskiem Szelipow. Wojskowy o nazwisku Kufakow nakazał Szyszymarinowi zabić mężczyznę, aby ten nie poinformował ukraińskich żołnierzy o ich położeniu[46]. Niedługo potem Szyszymarin poddał się stronie ukraińskiej, gdzie został umieszczony w areszcie[47].
25 lutego przedszkole w Ochtyrce zostało ostrzelane bombami kasetowymi, w wyniku czego zginęli cywile. Amnesty International potwierdziła, że rakieta z systemu BM-27 Uragan zrzuciła amunicję kasetową na żłobek i przedszkole „Soneczko”, gdzie miejscowi mieszkańcy schronili się przed walkami. Według organizacji taki ostrzał można uznać za zbrodnię wojenną[48][49].
We wrześniu 2022 roku Niezależna Międzynarodowa Komisja Śledcza ds. Ukrainy stwierdziła, że w obwodzie sumskim popełniono szereg zbrodni wojennych i przestępstw związanych z naruszeniem praw człowieka, rozpoczynając dochodzenie w tej sprawie[50][51].
Zniszczenia
Rosyjska inwazja spowodowała rozległe zniszczenia infrastruktury cywilnej i krytycznej w obwodzie sumskim. Na terenie całego regionu odnotowano liczne zniszczenia budynków mieszkalnych[35][42]. Najbardziej ucierpiały Trościaniec, Boromla, Ochtyrka, Krasnopole i sąsiadujące z nimi wioski. Najpoważniejsze zniszczenia powstały w wyniku bombardowań lotniczych. Bomby zrzucone na Ochtyrkę uszkodziły liczne wielopiętrowe budynki, czyniąc je niezdatnymi do zamieszkania[52][53]. Na początku marca wojska rosyjskie zniszczyły ochtyrską elektrociepłownię[54]. Uszkodzone zostały linie energetyczne, gazociąg, wieża ciśnień i transformatory[35][55]. W czasie trwających walk wielu mieszkańców opuściło terytorium obwodu sumskiego. Do połowy kwietnia z Ochtyrki wyjechała połowa ludności miasta[18][56].
W sierpniu 2022 roku minister spraw wewnętrznych Ukrainy Denys Monastyrski poinformował, że obwód sumski pozostaje najbardziej zaminowanym spośród wyzwolonych obwodów Ukrainy. Według przedstawiciela ukraińskiego rządu ponad 47% terytorium pozostawało zagrożone minami[33][35][57].
Według wstępnych szacunków z kwietnia 2022 roku szkody wyrządzone przez wojska rosyjskie w obwodzie sumskim wynosiły ponad 10 miliardów hrywien[58].
Jednocześnie nie określono skali zniszczeń dla środowiska naturalnego w obwodzie sumskim, jednak podano informacje o poszczególnych obszarach, które ucierpiały w wyniku rosyjskiej agresji. W wyniku ostrzału w dniu 31 lipca 2022 roku obrzeży wsi Stara Huta zniszczono 203 sosny i brzozy znajdujące się w Desniańsko-Starohuckim Parku Narodowym. Szkody wyceniono na 6,12 mln hrywien[59].
W wyniku rosyjskiej agresji straty poniosło także Przedsiębiorstwo Leśne Trościaniec. Obiekty należące do niego zostały spalone, sprzęt splądrowany, a podlegające mu obszary leśne zaminowane. Uszkodzonych zostało 117 jednostek majątku ruchomego i nieruchomego o wartości ponad 22 mln hrywien oraz zniszczono 1816 jednostek majątku o wartości ponad 10,87 mln hrywien[59]. W październiku 2022 roku inspektorzy ochrony środowiska określili szkody spowodowane zniszczeniem mostu drogowego na rzece Pseł na prawie 140 mln hrywien[60].
W wyniku rosyjskiej agresji w obwodzie sumskim uszkodzono lub zniszczono wiele obiektów kultury[61], między innymi:
muzeum historii lokalnej, Dom Kultury (dawny dom ludowy) i budynek rady miejskiej w Ochtyrce
budynek główny majątku Leopolda Koeniga i mieszczące się w nim muzeum, dom zarządcy majątku Königa (obecnie leśna stacja badawcza), lokomotywownię „Smorodino” zbudowaną w 1877 roku, magazyn kupca Fedora Kuryła z 1908 roku, a także pomnik ku czci 183. Brygady Pancernej w Trościańcu
masową mogiłę żołnierzy radzieckich i pomnik w miejscowości Wełyka Pysariwka, a także masową mogiłę żołnierzy radzieckich we wsi Bytyca
Szkoła w Sumach ostrzelana przez wojska rosyjskie 29 lipca 2023 roku. W ataku zginęły 2 osoby, a 20 zostało rannych
Seredyna-Buda po rosyjskim ostrzale z 28 listopada 2023 roku, w którym zginęły 3 osoby
Po wyzwoleniu
Kontynuacja ostrzałów
Pomimo wycofania wojsk armia rosyjska kontynuuje ataki powietrzne na infrastrukturę cywilną i wojskową w obwodzie sumskim. W maju podjęto próbę przebicia się przez umocnienia graniczne. Żołnierze rosyjscy moździerzami, granatnikami i karabinami maszynowymi próbowali osłaniać przejście dywersantów na stronę ukraińską. Pomiędzy nimi a Siłami Zbrojnymi Ukrainy doszło do starcia, w którym zginął ukraiński strażnik graniczny Ołeksandr Popowczenko[62]. W czerwcu okazało się, że wojska rosyjskie wzmacniają linię graniczną w obwodzie sumskim, a w nocy 7 czerwca wojska rosyjskie ostrzelały miasto Seredyna-Buda[63].
Od lipca do listopada 2022 roku doszło do kilku tysięcy ataków w obwodzie sumskim. Wojsko rosyjskie wykorzystało do tego pociski moździerzowe, artyleryjskie, rakietowe, miny, bomby lotnicze oraz amunicję zapalającą[64][65][66][67][68][69]. 24 maja 2023 roku Rosjanie zbombardowali przedszkole w hromadzie junakiwskiej[70]. 12 marca 2024 roku w ataku na obiekty cywilne w Wełykej Pysariwce ranne zostały trzy osoby[71].
Odbudowa
W pierwszych dniach po wyzwoleniu przedsiębiorstwa przemysłowe pracowały na poziomie 20% przedwojennych mocy produkcyjnych[35]. W kwietniu z funduszu rezerwowego Ukrainy przeznaczono 250 mln hrywien na usuwanie skutków działań wojennych i odbudowę infrastruktury. Środki te zostały przeznaczone na remonty sieci i instalacji komunalnych, w szczególności zaopatrzenia w ciepło, gaz, wodę i energię elektryczną, a także na naprawę dachów budynków, wymianę okien i drzwi w uszkodzonych budynkach mieszkalnych[72]. W lipcu uzgodniono rządowy projekt odbudowy infrastruktury zniszczonej podczas inwazji. Na odbudowę ochtyrskiej elektrociepłowni przeznaczono 86,5 mln hrywien[73].
Mazmur 6Naskah Gulungan Mazmur 11Q5 di antara Naskah Laut Mati memuat salinan sejumlah besar mazmur Alkitab yang diperkirakan dibuat pada abad ke-2 SM.KitabKitab MazmurKategoriKetuvimBagian Alkitab KristenPerjanjian LamaUrutan dalamKitab Kristen19← Mazmur 5 Mazmur 7 → Mazmur 6 (disingkat Maz 6, Mzm 6 atau Mz 6) adalah mazmur keenam dalam bagian pertama Kitab Mazmur di Alkitab Ibrani dan Perjanjian Lama dalam Alkitab Kristen. Mazmur ini digubah oleh Daud.[1][2] Teks...
Iglesia de San Nicolás LocalizaciónPaís AzerbaiyánDivisión BakúDirección BakúCoordenadas 40°23′43″N 49°52′56″E / 40.39527778, 49.88222222Información religiosaCulto Iglesia ortodoxa rusaAdvocación Nicolás de BariFundación 1857Demolición 1930Datos arquitectónicosTipo Iglesia desaparecidaAforo 500Altura 45 mMapa de localización Iglesia de San Nicolás (Bakú) Mapa[editar datos en Wikidata] La Iglesia de San Nicolás (en idioma ruso: Собор ...
2012 Monika Barz (born 5 April 1953) was Professor for Women and Gender Studies at the Protestant University of applied sciences Ludwigsburg (Evangelische Hochschule) in Ludwigsburg between 1993 and 2016. She is known in Germany as a pioneering campaigner for feminist causes, including lesbian rights.[1][2][3][4] Life Monika Barz was born in Castrop-Rauxel, near Dortmund. Her early training was in Mathematics and in Sports Education, after which she became a lo...
Regering-Huysmans Regeringsleider Camille Huysmans Coalitie BSP/PSB Liberale Partij KPB/PCB Zetels Kamer 109 van 202 (17 februari 1946) Premier Camille Huysmans Aantreden 3 augustus 1946 Ontslagnemend 13 maart 1947 Einddatum 20 maart 1947 Voorganger Van Acker III Opvolger Spaak III Portaal België De regering-Huysmans (3 augustus 1946 - 20 maart 1947) was een Belgische regering. De regering bestond uit de BSP/PSB (64 zetels), de Liberale Partij (33 zetels)...
Aerolíneas MesoamericanasALMA IATAC4 ICAOMSO Tên hiệuALMA Lịch sử hoạt độngThành lập2006Sân bay chínhTrạm trungchuyển chínhSân bay quốc tế Don Miguel Hidalgo y CostillaThông tin chungSố máy bay20Điểm đến26Trụ sở chínhGuadalajara, MéxicoNhân vậtthen chốtPablo Peralta (CEO)Trang webwww.alma.com.mx ALMA de Mexico tên đầy đủ là Aerolíneas Mesoamericanas, S.A. de C.V. (mã IATA = C4, mã ICAO = MSO) là hãng hàng không giá rẻ của M...
2015 short story collection by Neil Gaiman Trigger Warning Hardback edition coverAuthorNeil GaimanCountryUnited StatesLanguageEnglishGenreShort story collectionPublisherWilliam MorrowPublication date2015Media typePrintPages368 ppISBN978-0-0623-3032-1OCLC898158038 Trigger Warning is a collection of short fiction and verse by Neil Gaiman. It was first published in the United States in 2015 by William Morrow. The title is a reference to the concept of trigger warnings, originally intended t...
South African environmental patrol vessel Lilian Ngoyi History South Africa NameLillian Ngoyi NamesakeLillian Ngoyi OperatorDepartment of Agriculture, Forestry and Fisheries[1] BuilderFarocean Marine, Cape Town Laid downFebruary 2003 Launched27 September 2004 In service16 November 2004 Statusin active service, as of 2012[update] General characteristics [2] Class and typeLillian Ngoyi-class patrol vessel Length46.8 m (153 ft 7 in) Beam8.11 m (26 ...
Schiffsanleger Konstanz-Dingelsdorf Hölzerner Steg als Bootsanleger an der Müritz Ein Schiffsanleger – Anleger/Anlegestelle, Landungssteg – ist ein technisches Bauwerk an Flüssen und Seen, an dem kleinere Motorschiffe (z. B. Fähren) anlegen und (vorübergehend) festmachen können. Zweck Schiffsanleger werden an Stellen erbaut, an denen das Wasser direkt am Ufer bzw. in Ufernähe nicht tief genug ist, um dort eine Kaimauer zu errichten. Anleger werden vom Ufer aus so weit in das Gew
هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (مايو 2016) لوري آن جولدمان معلومات شخصية الميلاد 11 ديسمبر 1962 (61 سنة)[1] كلاركسديل الإقامة نيويورك مواطنة الولايات المتحدة الحياة العملية المدرسة الأم جام
Irish hurler For the Waterford player, see Eoin Kelly (Waterford hurler). Eoin Kelly Personal informationIrish name Eoin Ó CeallaighSport HurlingPosition Right corner-forwardBorn (1982-01-06) 6 January 1982 (age 41)Mullinahone, County Tipperary, IrelandHeight 5 ft 10 in (1.78 m)Nickname The Son of GodOccupation Bank officialClub(s)Years Club1997–present MullinahoneClub titlesTipperary titles 1Colleges(s)Years College Limerick ITCollege titlesFitzgibbon titles 1Inter-cou...
بي كاي رشاش بي كاي النوع رشاش متعدد الأغراض بلد الأصل الاتحاد السوفيتي تاريخ الاستخدام فترة الاستخدام 1965 - الوقت الحاضر المستخدمون العراق سوريا لبنان مصر ليبيا إيران الجزائر الحروب حرب الحدود الجنوب أفريقيةالحرب الأهلية الكمبوديةالمناوشات المصرية الليبيةالحرب الفيتن
.aqDiperkenalkan26 Februari 1992Jenis TLDTLD kode negara internetStatusAktifRegistriAntarctica Network Information Centre Limited Swizzle LimitedSponsorMott and AssociatesPemakaian yang diinginkanEntitas yang terhubung dengan AntarcticaPemakaian aktualBeberapa pusat riset ilmiah di Antarktika menggnakan domain iniPembatasanHarus hadir secara langsung di AntartktikaStruktur(lihat teks)DokumenRegistration formKebijakan sengketaTak adaSitus webTak ada.aq adalah top-level domain kode negara...
هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (فبراير 2019) اضغط هنا للاطلاع على كيفية قراءة التصنيف وحيدات الخلية الجليدية الجامدة المرتبة التصنيفية نوع التصنيف العلمي فوق النطاق حيويات مملكة عليا حي...
United States Navy vessel For other ships with the same name, see USS Sappho. SS Sappho prior to her United States Navy service. History United States NameUSS Sappho NamesakeSappho, a 5th-century BC Greek poet (previous name retained) BuilderNew England Shipbuilding Company, Bath, Maine Completed1886 Acquired6 August 1918 Commissioned20 August 1918 Decommissioned18 February 1919 FateReturned to owner 18 February 1919 NotesIn commercial service as ferry steamer SS Sappho 1886-1918 and from 191...
British cyclist Chris OpieOpie in 2015Personal informationFull nameChristopher Ryan OpieBorn (1987-07-22) 22 July 1987 (age 36)Truro, Cornwall, England[1]Height1.78 m (5 ft 10 in)[1]Weight73 kg (161 lb)[1]Team informationCurrent teamSaint PiranDisciplineRoadRoleRiderRider typeSprinter[2]Amateur teams1998–2005www.cyclelogic.co.uk2006UC Aubenas2007One and All Cycling2010–2011Pendragon–Le Col–Colnago2020Saint Pi...
2006 single by PitbullBojanglesSingle by Pitbullfrom the album El Mariel ReleasedMay 2006GenreCrunkLength3:46 (single version)4:29 (remix featuring Lil Jon and the Ying Yang Twins)LabelTVT RecordsSongwriter(s)De'Onjelo HomlesErick JacksonArmando PérezJonathan SmithProducer(s)Lil JonPitbull singles chronology Everybody Get Up (2005) Bojangles (2006) Ay Chico (Lengua Afuera) (2006) Music videoBojangles (Remix) on YouTube Bojangles is a song by American rapper Pitbull. It was released in May 20...
King of Castile and León from 1379 to 1390 John IDepiction of John as young infante by Jaime Serra (c. 1375)[1]King of Castile and LeónReign29 May 1379 – 9 October 1390Coronation25 July 1379PredecessorHenry IISuccessorHenry IIIBorn24 August 1358ÉpilaDied9 October 1390(1390-10-09) (aged 32)Alcalá de HenaresBurialCathedral of ToledoSpousesEleanor of AragonBeatrice of PortugalIssueHenry III of CastileFerdinand I of AragonHouseTrastámaraFatherHenry II of CastileMotherJuana Man...
Defensive move in various forms of football Not to be confused with Tackle (gridiron football position). This article includes a list of general references, but it lacks sufficient corresponding inline citations. Please help to improve this article by introducing more precise citations. (April 2009) (Learn how and when to remove this template message) A tackle in Australian rules football Most forms of football have a move known as a tackle. The primary purposes of tackling are to dispossess ...
Catherine O'HaraOCO'Hara di tahun 2005LahirCatherine Anne O'Hara4 Maret 1954 (umur 69)[1]Toronto, Ontario, KanadaWarga negaraKanadaAmerika SerikatPendidikanBurnhamthorpe Collegiate InstitutePekerjaanAktriskomedianpenulisTahun aktif1974–sekarangSuami/istriBo Welch (m. 1992)Anak2 Catherine Anne O'Hara OC (lahir 4 Maret 1954)[1] adalah seorang aktris, komedian, dan penulis Kanada-Amerika. Ia juga dikenal khalayak banyal karena perannya s...
Plac Bohaterów Getta Podgórze Widok w kierunku północno-zachodnim Państwo Polska Miejscowość Kraków Położenie na mapie KrakowaPlac Bohaterów Getta Położenie na mapie PolskiPlac Bohaterów Getta Położenie na mapie województwa małopolskiegoPlac Bohaterów Getta 50°02′48,0″N 19°57′15,0″E/50,046667 19,954167 Multimedia w Wikimedia Commons Plac Bohaterów Getta (od ok. 1880 Mały Rynek, 1917–1948 plac Zgody) – plac w Krakowie, w dzielnicy XIII, w Podg...