↑Zwycięzcą klasyfikacji generalnej 12 Rajdu Warszawskiego był Niemiec Horst Rausch, Lelio Lattari w klasyfikacji generalnej zajął trzecie miejsce, a wygrał klasyfikację RSMP.
Klasyfikacje Rajdowych Samochodowych Mistrzostw Polski 1974[1]
Puchar Motoru
Punkty w Pucharze Motoru przyznawano sześciu najlepszym załogom w poszczególnych klasach według klucza: 9-6-4-3-2-1. Zawodnikom zaliczano 4 najlepsze wyniki. W przypadku równej liczby punktów o kolejności decydowały kolejno:
większa liczba punktów ze wszystkich eliminacji
większa liczba sklasyfikowanych w danej klasie w końcowej klasyfikacji
Punkty do klasyfikacji RSMP przyznawano w klasach za 6 pierwszych miejsc według systemu: 9-6-4-3-2-1. Zawodnikom zaliczano 4 najlepsze wyniki. Klasę stanowiły co najmniej 3 samochody.
Podział samochodów startujących w rajdach zgodnie z regulaminami FIA:
Grupa I – Seryjne samochody turystyczne. Produkowane w liczbie co najmniej 5000 egzemplarzy w ciągu 12 miesięcy. Prawie całkowity zakaz przeróbek mających na celu poprawienie osiągów samochodu. Jeżeli pojemność silnika przekraczała 700 cm³, samochód tej grupy musiał mieć co najmniej 4 miejsca.
Grupa II – Specjalne samochody turystyczne. Wyprodukowane musiały być w liczbie co najmniej 1000 egzemplarzy w ciągu 12 miesięcy. Dozwolony duży zakres przeróbek poprawiających osiągi pojazdu. Tak jak w grupie I, jeżeli pojemność silnika przekraczała 700 cm³, samochód tej grupy musiał mieć co najmniej 4 miejsca.
Grupa III – Seryjne samochody GT produkowane w liczbie co najmniej 1000 sztuk w roku. Pojazdy co najmniej dwumiejscowe. Ograniczenia przeróbek i modyfikacji takie same jak w grupie I.
Grupa IV – Specjalne samochody GT. Warunkiem homologacji było wyprodukowanie co najmniej 500 egzemplarzy w ciągu 12 miesięcy. Dozwolone przeróbki takie jak w grupie II.
Grupy podzielone były na klasy w zależności od pojemności skokowej silnika:
