Rajdowe Mistrzostwa Świata w roku 1984 były 12 sezonem Rajdowych Mistrzostwach Świata FIA. Sezon składał się z 12 rajdów, rozegranych na trzech kontynentach. Mistrzem świata kierowców rajdowych w roku 1984 został szwedzki kierowca Stig Blomqvist startujący samochodem Audi Quattro A2, był to jego pierwszy i jedyny tytuł mistrza w karierze. Pozostałe dwa miejsca zajęli fińscy kierowcy, broniący tytułu Hannu Mikkola i Markku Alén. Tytuł konstruktorów wygrało po raz drugi Audi przed Lancią i debiutującym Peugeotem.
Do klasyfikacji mistrza świata kierowców w sezonie 1984 zaliczane było pierwszych dziesięć miejsc zajętych w rajdzie (tylko kierowcy samochodów grupy A,B lub N[2]) i punktowane one były według zasady:
Pozycja
1º
2º
3º
4º
5º
6º
7º
8º
9º
10º
Punkty
20
15
12
10
8
6
4
3
2
1
W klasyfikacji na koniec sezonu uwzględniane było siedem z dwunastu najlepszych występów. Rajdy nie uwzględnione w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach.
W sezonie 1984 system punktacji producentów był taki sam jak w zeszłym roku. Składał się on z dwóch grup punktacji, które do siebie dodawano.
Wpierw punkty dla producenta zdobywał najwyżej sklasyfikowany samochód danej marki według klucza:
Pozycja
1º
2º
3º
4º
5º
6º
7º
8º
9º
10º
Punkty
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
Dodatkowe punkty były przyznawane dla najwyżej sklasyfikowanego samochodu danej marki za zajęcie miejsca od pierwszego do ósmego w swojej grupie, pod warunkiem, że dany zespół znalazł się w pierwszej dziesiątce w klasyfikacji generalnej, według klucza:
Pozycja
1º
2º
3º
4º
5º
6º
7º
8º
Punkty
8
7
6
5
4
3
2
1
Do klasyfikacji końcowej sezonu było branych siedem z dziesięciu najlepszych występów. Wyniki rajdów nie brane pod uwagę w końcowej klasyfikacji ujęto w nawiasach. Rajdy Szwecji i Wybrzeża Kości Słoniowej nie były brane pod uwagę podczas klasyfikacji zespołowej.
