Studiował prawo na uniwersytetach w Getyndze i Hamburgu. W 1967 i 1971 zdał państwowe egzaminy prawnicze I oraz II stopnia, w 1971 także doktoryzował się w zakresie prawa. Pracował na hamburskim uniwersytecie i jako prawnik w Uelzen.
W 1964 wstąpił do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec. W 1980 po raz pierwszy został posłem do Bundestagu. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach w 1983, 1987, 1990, 1994, 1998, 2002 i 2005. W niższej izbie niemieckiego parlamentu zasiadał do 2009, kiedy to nie kandydował na kolejną kadencję. Od 1990 do 1998 był odpowiedzialny za dyscyplinę w SPD w czasie głosowań parlamentarnych. W 1998 został przewodniczącym klubu parlamentarnego SPD. 19 lipca 2002 zastąpił Rudolfa Scharpinga na stanowisku ministra obrony w pierwszym rządzieGerharda Schrödera. Urząd ten sprawował także w drugim gabinecie tego kanclerza do 22 listopada 2005. W latach 2005–2009 ponownie kierował frakcją poselską socjaldemokratów.
