Niemcy
7 czerwca 1955
1. Hardthöhe[1]2. Bendlerblock[1]
Boris Pistorius
46,9 mld euro (2021)[1]
ok. 2 tys. pracowników[1]
Federalne Ministerstwo Obrony (niem. Bundesministerium der Verteidigung, BMVg) – niemieckie ministerstwo federalne, podlegające ministrowi obrony.
Zgodnie z artykułem 65a Ustawy Zasadniczej Republiki Federalnej Niemiec minister obrony jest najwyższym dowódcą Bundeswehry. Zgodnie z artykułem 115b tego aktu prawnego, gdy Niemcy znajdują się w stanie obrony, ogłoszonym przez Bundestag i wprowadzonym za zgodą Bundesratu, dowództwo nad siłami zbrojnymi przechodzi na Kanclerza[2].
W latach 1935–1938 i w 1945 roku Ministerstwo funkcjonowało pod nazwą Ministerstwo Wojny. W latach 1938–1945 w związku z aferą Blomberga-Fritscha obowiązki ministerstwa przejęło Oberkommando der Wehrmacht.
W 1955 roku działalność Ministerstwa została reaktywowana[1].
Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z 12 lipca 1994 r. formalnie umożliwiło użycie niemieckich sił zbrojnych poza granicami kraju w ramach misji UE i NATO po uzyskaniu wcześniejszej zgody Bundestagu[1]. Niemieckie siły zbrojne brały udział w interwencjach międzynarodowych podczas konfliktu w Kosowie (1998–1999) i w czasie wojny w Afganistanie[1].