Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy – muzeum okręgowe w Bydgoszczy, założone w 1923 r.
Historia muzeum
Okres zaboru pruskiego 1880–1919
Muzeum dziedziczy tradycje założonego w 1880 r. Towarzystwa Historycznego Obwodu Nadnoteckiego, którego celem miało być prowadzenie badań naukowych dotyczących historii regionu oraz gromadzenie pamiątek historycznych[1]. Zbiory lokowano na chórze poklasztornego kościoła Klarysek, a od 30 listopada 1890 r. były one udostępnione do zwiedzania. Opiekunem zbiorów do 1920 r. był bydgoszczanin, młody przyrodnik z praktyką muzealną Konrad Kothe. W maju 1919 r. w obliczu przejścia Bydgoszczy do odrodzonego państwa polskiego, o czym zdecydował Traktat wersalski, część zbiorów wywieziono do Berlina i zdeponowano w „Museum für Völkerkunde”[1].
Okres międzywojenny 1920–1939
Po objęciu miasta przez władze polskie 20 stycznia 1920 r. podjęto starania w celu otwarcia Muzeum Miejskiego. Dla potrzeb placówki przeznaczono kamienicę w zachodniej pierzei Starego Rynku pod nr 2, sąsiadującą z kościołem pojezuickim[a]. Otwarcie muzeum nastąpiło 5 sierpnia 1923 r., a jego pierwszym dyrektorem został ks. Jan Klein[1].
Muzeum Miejskie początkowo nie posiadało bogatych zbiorów, były to przede wszystkim zabytki z zakresu archeologii, historii, numizmatyki i etnografii. Najbogatszy był dział archeologiczny liczący kilka tysięcy pozycji. Dział historyczny gromadził pamiątki historyczne z miasta i cechów rzemieślniczych, militaria oraz zbiory numizmatyczne. Konieczne było utworzenie działu sztuki polskiej obejmującego malarstwo, grafikę i rzeźbę. Na tym zadaniu skoncentrowali się dwaj pierwsi dyrektorzy muzeum: ks. Jan Klein (1923–1925) i Tadeusz Dobrowolski (1925–1927). Dla tworzącej się galerii zakupiono prace Teodora Axentowicza, Juliana Fałata, Józefa Pankiewicza, Jacka Malczewskiego i Wojciecha Weissa. Utworzono wówczas osobną kolekcję obrazów rodzimych artystów, np. Maksymiliana Antoniego Piotrowskiego[2]. W 1929 r. Muzeum posiadało 195 obrazów i 28 rzeźb[1]. Był to okres prosperity w działalności muzeum korzystającego z opieki prezydenta Bydgoszczy – Bernarda Śliwińskiego.
Od 1926 r. ograniczono działalność muzeum oraz uszczuplono zatrudnienie. Zarząd sprawowała Deputacja Muzealna, w której kierowniczą rolę spełniał radca Tadeusz Janicki, a kustoszem został Kazimierz Borucki[1]. W 1928 r. zorganizowano wystawę obrazów bydgoskiego malarza Waltera Leistikowa. Kilkakrotnie prezentowano dzieła Leona Wyczółkowskiego mieszkającego w pobliskim Gościeradzu. Począwszy od 1932 r., gdy prezydentem miasta został Leon Barciszewski, działalność placówki ożywiła się. W 1933 r. zorganizowano wystawę z okazji 10-lecia muzeum, podczas której przedstawiono m.in. pamiątki z historii Bydgoszczy[2].
W 1937 r. Muzeum otrzymało spuściznę artystyczną po zmarłym Leonie Wyczółkowskim, co znacznie wzbogaciło jego zbiory. Wśród darów znalazło się ok. 400 obrazów, grafiki, rysunki, a także pamiątki po Wyczółkowskim m.in. wyposażenie jego pracowni litograficznej. Równocześnie krakowski artysta Konstanty Laszczka ofiarował kolekcję rzeźb. Oba dary eksponowano w budynku byłego Internatu Kresowego przy ul. Chodkiewicza.
Obok gromadzenia zbiorów, Muzeum prowadziło działalność wystawienniczą. W latach 1923–1939 zorganizowano ok. 120 wystaw czasowych oraz prezentowano wystawę stałą, która z czasem przyjęła nazwę Galerii Miejskiej. Inną formą upowszechniania twórczości artystów miejscowych stał się „Salon Bydgoski” – doroczny przegląd osiągnięć artystycznych Bydgoszczy (od 1936). Z kierownictwem muzeum związana była również Rada Artystyczno-Kulturalna (od 1934), której zadaniem była koordynacja i opieka nad wszystkimi poczynaniami artystycznymi i kulturalnymi na terenie Bydgoszczy[1]. W przededniu wybuchu II wojny światowej Muzeum bydgoskie było ważnym ośrodkiem plastycznym, siedzibą wielu towarzystw kulturalnych i artystycznych oraz miejscem spotkań twórców kultury[2].
Okres okupacji 1939–1945
Tuż przed kampanią wrześniową zrealizowano akcję zabezpieczenia części muzealiów. Zlikwidowano filię muzeum przy ul. Chodkiewicza, przenosząc eksponaty do gmachu głównego przy Starym Rynku. Po objęciu Bydgoszczy przez okupacyjną administrację niemiecką, muzeum było podporządkowane kuratorowi muzealnemu prof. dr. Willemu Drostowi z Gdańska. W 1940 r. funkcję dyrektora objął dawny opiekun zbiorów Towarzystwa Historycznego Obwodu Nadnoteckiego – dr Konrad Kothe, zaś kustoszem pozostał Kazimierz Borucki[1]. We wrześniu 1939 r. przed murami muzeum i kościoła pojezuickiego dokonano publicznych rozstrzeliwań polskich zakładników, w tym księży katolickich. Wiosną 1940 r. władze okupacyjne przeprowadziły wyburzanie zachodniej pierzei Starego Rynku, w tym kamienicy mieszczącej muzeum. Zbiory przemieszczono do budynku lombardu przy ul. Pocztowej.
W tym okresie do zbiorów muzealnych trafiły kolekcje broni, numizmatów i obrazów, zdawane przez obywateli miasta na polecenie władz niemieckich.
Przez cały okres okupacji pozyskano ok. 1500 pozycji w formie darów, jak i zakupów (w tym część eksponatów Towarzystwa Historycznego Obwodu Nadnoteckiego zrewindykowanych z Berlina) oraz prowadzono ograniczoną działalność wystawienniczą (7 wystaw w latach 1941–1944)[1].
Dzięki przychylności niemieckiego dyrektora muzeum dr Konrada Kothe i ofiarnej działalności Kazimierza Boruckiego, udało się uratować przed zniszczeniem szereg zabytków, zwłaszcza sakralnych. Część z dewocjonaliów pochodzących z kościołów bydgoskich ukryto w muzeum, część zaś umieszczono w schowkach znajdujących się w kolumnach i filarach kościołów. Do cenniejszych eksponatów, które udało się ukryć należały m.in.: obraz Madonny Bydgoskiej z kościoła farnego, obrazy M. A. Piotrowskiego „Św. Ignacy Loyola” i „Niepokalane poczęcie Marii Panny” zdobiące ołtarz główny rozebranego przez nazistów kościoła pojezuickiego, obraz Matki Boskiej Góreckiej z Górki Klasztornej. Dzięki interwencji Kothego udało się zaniechać wywozów cennych muzealiów do Niemiec. Wiele zabytków ukryto wśród mebli biurowych, a cenniejsze przedmioty umieszczono w sekretnych schowkach[2].
W obawie przed bombardowaniami, w latach 1943–1944 przeprowadzono decentralizację zbiorów, wywożąc je do majątków ziemskich w okolicznych miejscowościach (Dębowo, Kawęcin, Kiełpin, Luszkówko, Lachowice, Mała Komorza, Morsk, Piotrkówko, Pobórka i Trzciniec), co doprowadziło do znacznych strat wojennych[1], gdyż tylko niewielka liczba wywiezionych wówczas zabytków ocalała. Działania wojenne, rabunek i dewastacja w majątkach spowodowała utratę 58 skrzyń z zabytkami archeologicznymi, 5 skrzyń ze zbiorami afrykanistycznymi oraz niemożliwą do ustalenia liczbę militariów, pamiątek miejskich, wyrobów rzemiosła artystycznego i numizmatów.
Okres powojenny po 1945
Po wyzwoleniu Bydgoszczy spod okupacji hitlerowskiej władze miasta przeznaczyły na siedzibę Muzeum budynek przy ul. Gdańskiej 4, gdzie do 1937 r. mieściła się Lecznica Miejska. 11 kwietnia 1946 r., otwarto Muzeum Miejskie w nowym budynku i nadano mu imię Leona Wyczółkowskiego. Dyrektorem Muzeum został mianowany Kazimierz Borucki[3].
Piętro budynku przeznaczono na galerię obrazów, zaś w dostępnych pomieszczeniach parteru zostały rozlokowane pamiątki bydgoskie oraz zabytki archeologiczne[1]. W latach 40. prowadzono akcję poszukiwania zabytków muzealnych, dzięki której możliwe było scalenie rozproszonych muzealiów. W 1949 r. muzeum zostało upaństwowione, zaś w 1975 r. przekształcone w Muzeum Okręgowe, obejmujące swym działaniem obszar województwa bydgoskiego.
W miarę upływu czasu powstała konieczność zaadaptowania nowych budynków na cele muzealne w związku z rozrastaniem się zbiorów. W lipcu 1964 r. oddano do użytku wyremontowane spichrze przy ul. Grodzkiej, które oddano na potrzeby muzeum[b]. Kolejne obiekty przekazano muzeum w 1975 r. Były to zabytkowe budynki i spichlerze na terenie Wyspy Młyńskiej[1].
W okresie powojennym rozwijano głównie grupy zbiorów związane ze sztuką współczesną, zbiory Leona Wyczółkowskiego, zabytki historyczne związane z przeszłością miasta oraz rzemiosła artystycznego i cechowego, zbiory numizmatyczne wraz z medalierstwem oraz zbiory archeologiczne. W muzeum powstała licząca się w skali kraju kolekcja współczesnej sztuki polskiej[1].
Po 1990 r. muzeum przeszło pod kuratelę miejskich władz samorządowych. Od 1993 r. w Białym Spichrzu na Wyspie Młyńskiej prezentowano stałą ekspozycję rzemiosła, zaś w spichrzach nad Brdą – wystawy pamiątek związanych z historią Bydgoszczy[3]. W latach 1993–2006 dokonano kapitalnego remontu spichrzy przy ul. Grodzkiej, natomiast obiekty na Wyspie Młyńskiej zostały generalnie odnowione w ramach programu Renowacja obiektów dziedzictwa kulturowego na Wyspie Młyńskiej w latach 2006–2008[4]. W odnowionych obiektach na Wyspie umieszczono kolekcje: archeologiczną (Biały Spichrz), numizmatyczną (Europejskie Centrum Pieniądza), Galerię Sztuki Nowoczesnej (Czerwony Spichrz), zbiory związane z Leonem Wyczółkowskim (Dom Wyczółkowskiego).
Do 1958 r. w Muzeum Okręgowym wykształciły się cztery działy[1]:
Sztuki Polskiej – gromadzący malarstwo, grafikę i rzeźbę XIX i XX wieku;
Leona Wyczółkowskiego – obejmujący prace malarskie, graficzne, wyposażenie pracowni artysty oraz pamiątki osobiste;
Archeologiczny – gromadzący zabytki z wykopalisk z terenu Bydgoszczy i okolic;
Historii – obejmował eksponaty związane z przeszłością miasta: zabytki cechowe, wytwory rzemiosła, zbiór monet i medali, militaria i fotografie.
Dział Sztuki Polskiej podzielono w 1968 r. na Dział Sztuki Współczesnej – obejmujący malarstwo, grafikę i rzeźbę współczesnych artystów polskich, oraz Dział Sztuki Nowożytnej. Grupował on w przeważającej mierze malarstwo polskie i obce oraz grafikę i rzeźbę XIX i XX w. Z działem tym powiązany został Dział Leona Wyczółkowskiego.
W 1966 r. z Działu Historii wyodrębniono Gabinet Numizmatyczny, przekształcając go z czasem w dział. Natomiast w latach późniejszych z Działu Sztuki wyodrębnił się Dział Grafiki. Jako dwa ostatnie powołano do życia Dział Etnografii i Muzyczny[1].
W Muzeum funkcjonują również inne działy i pracownie umożliwiające prawidłowe funkcjonowanie placówki[c].
Oddziały zamiejscowe
Po przekształceniu Muzeum w 1975 r. w jednostkę okręgową, powstały trzy oddziały zamiejscowe[1]:
Jesienią 2007 r. Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy przejęło pod swoją kuratelę kompleks pohitlerowskich budynków fabrycznych, położony w Puszczy Bydgoskiej, w południowo-wschodniej części miasta. Zabudowa ta powstała w okresie II wojny światowej i służyła produkcji materiałów wybuchowych i amunicji na potrzeby hitlerowskiej machiny wojennej. Pod nadzorem niemieckich specjalistów pracowały tu tysiące jeńców i robotników przymusowych z całej Europy.
Najcenniejszą część kompleksu stanowi NGL-Betrieb, gdzie mieściła się wytwórnia nitrogliceryny. Poszczególne budynki są dobrze zachowane i połączone systemem naziemnych i podziemnych tuneli o łącznej długości prawie dwóch kilometrów. W latach 2009–2011 zrealizowano projekt pod nazwą „Skansen architektury przemysłowej wraz z podziemną trasą turystyczną oraz Muzeum Zakładów Zbrojeniowych DAG Fabrik Bromberg” (koszt 9 mln zł)[7]. Efektem jego realizacji było stworzenie „Exploseum" – skansenu architektury przemysłowej oraz muzeum techniki XX wieku.
Patron muzeum zamieszkiwał w okresie międzywojennym w Bydgoszczy i Gościeradzu, gdzie też został pochowany na cmentarzu parafialnym. Po śmierci artysty, żona, Franciszka Wyczółkowska, zgodnie z jego wolą, przekazała pozostałą spuściznę artystyczną Muzeum w Bydgoszczy 8 kwietnia 1937 r.: 425 prac malarskich, graficznych, rysunkowych, pamiątki osobiste oraz wyposażenie pracowni[3].
W 94. rocznicę urodzin – 11 kwietnia 1946 r. – Muzeum Okręgowe w Bydgoszczy przyjęło artystę za patrona[3].
dawny dom zarządcy młynów, do 1994 r. mieścił Dział Numizmatyki, Dział Grafiki, Dział Inwentaryzacji, Pracownię Konserwacji, Fotograficzną i Plastyczną, od 2009 r. eksponuje się tu dzieła Leona Wyczółkowskiego oraz pamiątki po artyście
od 2011 r. mieści wystawę stałą „Od Starego Rynku do placu Wolności. Spacer ulicami międzywojennej Bydgoszczy”
Ekspozycja
Budynek, w którym mieści się Europejskie Centrum PieniądzaBudynek zwany Domem Leona Wyczółkowskiego
Wystawy stałe
Ekspozycja główna zawiera grupy związane z następującą tematyką:
Wyspa Młyńska – historia i teraźniejszość – na wystawie został przedstawiony zarys historii Wyspy Młyńskiej, zmian zachodzących w jej układzie przestrzenno-urbanistycznym, przekształceń w zakresie pełnionych przez nią funkcji, a także procesu rewitalizacyjnego Wyspy oraz wykorzystania budynków zabytkowych przez bydgoskie Muzeum. Miejsce: Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4 na Wyspie Młyńskiej;
Od Starego Rynku do placu Wolności. Spacer ulicami międzywojennej Bydgoszczy – wystawa mieszcząca się w spichrzach nad Brdą prezentująca międzywojenną, wielokulturową Bydgoszczy oraz rodowodu historycznego miasta. Miejsce: Spichrze nad Brdą,ul. Grodzka 7-11;
Twórczość Leona Wyczółkowskiego (1852–1936) – Miejsce: Dom Leona Wyczółkowskiego, ul. Mennica 7 na Wyspie Młyńskiej;
Galeria Sztuki Nowoczesnej – pokaz wybranych, reprezentacyjnych dzieł z kolekcji muzeum, Miejsce: Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8 na Wyspie Młyńskiej;
Mennica Bydgoska – prezentująca wybrane monety bite w mennicy bydgoskiej a pochodzące ze zbioru bydgoskiego Muzeum. Miejsce: Europejskie Centrum Pieniądza, ul. Mennica 4 na Wyspie Młyńskiej;
Na pograniczu Wielkopolski i Pomorza. Bydgoszcz i region u zarania dziejów oraz W grodzie Bydgosta. Tajemnice życia wczesnośredniowiecznych mieszkańców Bydgoszczy i okolic.- prezentujące kulturę materialną, a przez jej pryzmat także różne przejawy życia społecznego i duchowego pradawnych mieszkańców Bydgoszczy i okolic. Miejsce: Zbiory Archeologiczne, ul. Mennica 2 na Wyspie Młyńskiej;
Exploseum – zwiedzający kompleks siedmiu budynków pofabrycznych, połączonych siecią wąskich tuleni i korytarzy, mają świadomość historycznej wyjątkowości miejsca, bowiem już same budynki i ich surowe wnętrza snują mroczną opowieść o niewolniczej pracy przymusowej ok. 40 tys. robotników, jeńców wojennych oraz więźniów. Miejsce: Exploseum, ul. Alfreda Nobla.
Tematyka wystaw czasowych związana jest głównie z historią Bydgoszczy i regionu, malarstwem, rzeźbą i sztuką, a także nawiązuje do rocznic i jubileuszy. Wystawy są prezentowane w Czerwonym Spichrzu, w spichrzach przy ul. Grodzkiej oraz w budynku przy ul. Gdańskiej.
Wśród wystaw z lat 2007–2010 znalazły się m.in.[3]:
Inne wystawy dotyczyły twórczości mistrzów malarstwa polskiego i europejskiego, wystaw sztuki ludowej, książek i fotografii artystycznej i podróżniczej, znaczków pocztowych, medalierstwa, ikon, drzeworytów, sztuki współczesnej, wystawy jubileuszowe.
Do najciekawszych zabytków pochodzą eksponaty z epoki kamienia, m.in. ostrze kościane i motyka wykonana z rogu renifera, groty harpunów, gliniany puchar lejkowaty oraz fragment łodzi dłubanki pochodzącej z okresu 2 tys. lat p.n.e. Wśród zabytków wczesnośredniowiecznych znajduje się kilka tys. eksponatów z grodzisk słowiańskich z Bydgoszczy i okolicy (gród bydgoski, Zamczysko, Wyszogród, Strzelce Dolne, Nakło nad Notecią, Więcbork). Jednym z najnowszych eksponatów jest wydobyty w 2007 r. w idealnym stanie fragment waługrodu bydgoskiego z XI wieku (20 m długości, 18 m szerokości i 2,5 m miąższości), uznawany za unikatowy w skali Pomorza Wschodniego i Kujaw oraz jeden z lepiej zachowanych na terenie północno-zachodniej Słowiańszczyzny Zachodniej[9].
Dział Etnografii
Dział założono w 1986 r. Gromadzi on i opracowuje zbiory kultury i sztuki ludowej, głównie z regionów etnograficznych Pałuk, Kujaw, Krajny, Borów Tucholskich, Kaszub i Kociewia. Posiada ok. 3 tys. muzealiów – głównie eksponaty rzemieślnicze (kowalstwo, garncarstwo, stolarstwo, ciesielstwo i plecionkarstwo).
Dział Grafiki
Powstał w 1982 r., wyodrębniony z Działu Sztuki. Posiada ok. 13 tys. eksponatów w kilku kolekcjach obejmujących grafikę polską dawną i współczesną, grafikę obcą, ekslibrisy i grafikę użytkową, zbiór rysunków i monotypii oraz matryce.
Najobszerniejszą i najbardziej reprezentatywną kolekcję w zbiorach graficznych Muzeum stanowi kolekcja polskiej grafiki współczesnej (po 1945 r.) Najpełniej reprezentowane są środowiska graficzne Krakowa, Warszawy, Poznania, Bydgoszczy i Torunia, w mniejszym stopniu – Wrocławia, Katowic, Łodzi, Gdańska i Lublina.
Zbiór polskiej grafiki międzywojennej obejmuje dzieła środowisk artystycznych Krakowa i Warszawy oraz Poznania, Lwowa i Wilna. Wśród najstarszych zbiorów graficznych znajdują się dzieła XIX-wiecznych artystów polskich oraz drzeworyty i litografie z Warszawy, Lwowa i Wilna.
Zbiór grafiki obcej obejmuje przede wszystkim prace artystów niemieckich, francuskich i angielskich działających od XVI do XX wieku, w tym plansze graficzne, rysunki i szkice Waltera Leistikowa, bydgoszczanina, twórcy berlińskiej secesji.
Gromadzi dokumenty i materiały ikonograficzne i fotograficzne ilustrujące dzieje Bydgoszczy, militaria, falerystykę oraz wyroby rzemiosła artystycznego. Wśród najstarszych pamiątek bydgoskich znajdują się m.in.: najstarsza zachowana pieczęć miejska z XVI-XVII w., miecz ceremonialny Ławy Sądowej z XVII wieku, unikatowy srebrny Kur – insygnium Bractwa Strzeleckiego z końca XVI w. oraz moździerz z brązu odlany w Gdańsku w 1590 r. dla apteki na Starym Rynku.
Dział Leona Wyczółkowskiego
Dział gromadzi i eksponuje kolekcję dzieł Leona Wyczółkowskiego, liczącą 691 eksponatów, w tym 20 szkicowników, zawierających 597 szkiców. Kolekcja zawiera prace z różnych okresów twórczych artysty, od dzieł z wczesnej młodości po ostatnie lata życia.
Powstał w 1966 r. wyodrębniony z Działu Historycznego. Gromadzi monety, banknoty i medale okolicznościowe i pamiątkowe; posiada kolekcję monet ze wszystkich mennic czynnych w Polsce na przestrzeni wieków, od monet piastowskich aż do współczesnych. Z mennicy bydgoskiej (1594–1688) zebrano półtalary i talary, trojak z 1650 roku oraz dwudukat z 1660 roku. Ponad 400 okazów zawiera kolekcja medali związanych z Bydgoszczą (od XIX wieku do czasów współczesnych).
Najobszerniejszą kolekcję stanowi zbiór współczesnego malarstwa polskiego, będący jednym z najbardziej znaczących i reprezentatywnych zespołów sztuki w Polsce. W ramach tej kolekcji gromadzone są również prace artystów regionu kujawsko-pomorskiego.
Istotny zbiór stanowią obrazy urodzonego w BydgoszczyWaltera Rudolfa Leistikowa – współzałożyciela „Berlińskiej Secesji”. Kolekcja jego prac jest największym w kraju zespołem dzieł artysty.
Pozostałe zbiory obejmują drobne formy rzeźbiarskie, plakiety i medale lane oraz fotografie artystyczne.
Dział Historii Techniki
Kolekcja Działu Historii Techniki (Exploseum) obejmuje dokumenty związane z funkcjonowaniem w Bydgoszczyfabryki zbrojeniowej koncernu DAG, przepustki pracownicze, żetony narzędziowe, przedmioty codziennego użytku związane z funkcjonowaniem zakładu. W swojej kolekcji posiadamy również w formie depozytu zbiór 300 cynkowych tabliczek będących częścią personalnej kartoteki osobowej byłych pracowników fabryki. Dział posiada również repliki machin wojennych, broni białej i palnej od starożytności do czasów współczesnych. Nieodzowną częścią kolekcji jest również cyfrowe archiwum historii mówionej, w którym znajdują się wspomnienia osób dotyczące całego okresu II wojny światowej, a w szczególności pracy bydgoskiej fabryce.
Dział Historii Medycyny i Farmacji
Trzon kolekcji składa się z zakupionych w 2017 roku zbiorów z prywatnego Muzeum Farmacji Apteki „Pod Łabędziem”. Kolekcja obejmuje przedmioty pochodzące głównie z obszaru zachodnich ziem Polski oraz dzisiejszych Niemiec od XVII do schyłku XX wieku. W zbiorach znajdują się naczynia recepturowe, moździerze, wagi, sprzęt laboratoryjny, meble apteczne, druki i dokumenty. Najcenniejszym nabytkiem jest zachowane in situ, oryginalne laboratorium galenowe z przełomu XIX i XX wieku, które stanowi unikat na skalę ogólnopolską[10].
Biblioteka
Początki gromadzenia książek i czasopism sięgają ostatniego dwudziestolecia XIX wieku. Najcenniejszą pozostałością po księgozbiorze z tamtego okresu jest Jahrbuch der Historischen Gesellschaft für den Netzedistrikt zu Bromberg z lat 1891–1895. Inwentaryzację zbiorów bibliotecznych rozpoczęto w styczniu 1925. W latach 60. zaczęto opracowanie zbiorów, zorganizowano katalog alfabetyczny i rzeczowo-systematyczny oraz katalog czasopism. Od 2009 r. tworzony jest również katalog komputerowy.
Galeria
Wybrane zbiory
Maksymilian Antoni Piotrowski "Autoportret z paletą" 1849
Jan Matejko "Portret Wiktorii Kosińskiej" 1859
Maksymilian Antoni Piotrowski "Kochankowie z Sorrento" 1842
Jacek Malczewski "Żona artysty" 1920
Stanisław Ignacy Witkiewicz "Portret kobiecy" 1929
Leon Chwistek "Portret doktora Jakóbca" 1925–1927
Maksymilian Antoni Piotrowski "Portret damy w białej sukni" 1858
Juliusz Kossak "Polowanie stepowe na wilka" 1883
Maksymilian Antoni Piotrowski "Scena balkonowa - portret rodzeństwa artysty" 1839
Kłódka z zamku bydgoskiego XVIII w.
Dzieła Leona Wyczółkowskiego
Leon Wyczółkowski "Wiosna - wnętrze pracowni artysty" 1933
Leon Wyczółkowski "Konstanty Laszczka" 1905
Leon Wyczółkowski "Kwiaty w wazonie" 1909
Leon Wyczółkowski "Portret Zofii Cybulskiej z Sokołowskich" 1903
Leon Wyczółkowski "Sosna" 1912
Leon Wyczółkowski "Widok z Ukrainy" 1912
Leon Wyczółkowski "Portret doktora Mieczysława Michałowicza" 1925
Leon Wyczółkowski "Portret kobiety" 1883
Działalność
Muzeum uczestniczy w życiu kulturalnym Bydgoszczy, współpracuje z miejscowymi organizacjami i placówkami kulturalnymi, propaguje sztukę oraz wiedzę historyczną[3].
Odbywa się to poprzez:
W 2010 r. w Muzeum prezentowano 8 ekspozycji stałych i 24 wystawy czasowe. Poza siedzibą Muzeum zostało zorganizowanych 8 ekspozycji. Łączna liczba zwiedzających sięgała 60 tys. osób. W zbiorach Muzeum znajdowało się 125 tys. muzealiów[12].
Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego zostało nominowane w konkursie Sybilla 2009 w kategorii Dokonania z zakresu zarządzania i organizacji za Roboty budowlane polegające na przebudowie Czerwonego Spichlerza i Domu Młynarza na Galerię Sztuki Nowoczesnej[12]. Z kolei w 2011 r. ekspozycja „Exploseum – Centrum techniki wojennej DAG Fabrik Bromberg” uhonorowana została Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i uznana Wydarzeniem Muzealnym Roku Sybilla 2011 w kategorii wystawy techniki[13].
↑Planowano również budowę nowej siedziby muzeum w odbudowanej zachodniej pierzei Starego Rynku wraz z adaptacją i powiązaniem z budynkiem dawnego Kolegium Jezuickiego według proj. Włodzimierza Padlewskiego z Sopotu.
↑Działy: Upowszechnieniowo-Oświatowy, Inwentaryzacji, Konserwacji, Biblioteka oraz pracownie: plastyczna, fotograficzna.
Przypisy
↑ abcdefghijklmnopHojka Zdzisław: Muzeum Okręgowe im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy. [w:] Kalendarz Bydgoski 2002.
↑ abcdBłażejewski Stanisław, Kutta Janusz, Romaniuk Marek: Bydgoski Słownik Biograficzny. Tom II. Bydgoszcz 1995. ISBN 83-85327-27-4, s. 38–40 – biografia Kazimierza Boruckiego.
↑Chudziak Wojciech. Opinia dotycząca reliktów wału wczesnośredniowiecznego w Bydgoszczy, przy ul. Grodzkiej oraz określenia ich stanu zachowania, proponowanych metod konserwacji i ekspozycji. Instytut Archeologii UMK. Toruń 29.09.2007.
↑Michał F.M.F.WoźniakMichał F.M.F., 95 lat Muzeum w Bydgoszczy. Nabytki, 2018. Brak numerów stron w książce
↑ abSprawozdanie z realizacji polityki kulturalnej Bydgoszczy za 2010 r. – załącznik do Uchwały nr XII/118/11 Rady Miasta Bydgoszczy z dnia 25 maja 2011 r.
Widok na budynki muzealne położone wzdłuż Międzywodzia na Wyspie Młyńskiej (od lewej: Europejskie Centrum Pieniądza, Centrum Pracy i Przedsiębiorczości (do końca 2016 r.), Dom Młynarza, Czerwony Spichlerz – Galeria Sztuki Nowoczesnej)
Daging gajah yang disita oleh U.S. Customs and Border Protection Daging gajah adalah daging dan bagian pangan lain dari gajah. Sejarah Daging gajah tampaknya telah menjadi sumber pangan bagi manusia pada masa kemunculan spesies tersebut. Pada masa permulaan Palaeolitikum Pertengahan, sekitar 120.000 SM, masyarakat Afrika merupakan pemburu-peramu yang bergantung pada perburuan gajah untuk diambil dagingnya. Sebuah spesimen dari Palaeoloxodon antiquus yang sekarang telah punah ditemukan di Lemb...
Professional Canadian football running back Jackson BennettNo. 22 Ottawa RedblacksBennett with the Redblacks in 2022Born: (1996-01-05) January 5, 1996 (age 27)Cumberland, OntarioCareer informationStatusActiveCFL statusNationalPosition(s)Running backHeight5 ft 10 in (178 cm)Weight212 lb (96 kg)UniversityOttawaHigh schoolSir Wilfrid LaurierCFL Draft2018 / Round: 2 / Pick: 11Drafted byHamilton Tiger-CatsCareer historyAs pl...
For the opera with the same name, see Historia von D. Johann Fausten (opera). Frontispiece of the Historia von D. Johann Fausten, published in 1587 by Johann Spies Historia von D. Johann Fausten, the first Faust book, is a chapbook of stories concerning the life of Johann Georg Faust, written by an anonymous German author. It was published by Johann Spies (1540–1623) in Frankfurt am Main in 1587, and became the main source for the play The Tragical History of Doctor Faustus by Christopher M...
هذه المقالة يتيمة إذ تصل إليها مقالات أخرى قليلة جدًا. فضلًا، ساعد بإضافة وصلة إليها في مقالات متعلقة بها. (يونيو 2021) سعيدة شرف معلومات شخصية الميلاد سنة 1970 (العمر 52–53 سنة) قلعة السراغنة مواطنة المغرب الحياة الفنية شركة الإنتاج روتانا المهنة مغنية، وممثلة...
1989 single by Transvision Vamp Landslide of LoveSingle by Transvision Vampfrom the album Velveteen B-sideHardtimeHe's the Only One for MeW11 BluesReleased24 July 1989 (1989-07-24)[1]Length3:50LabelMCASongwriter(s)Nick Christian SayerProducer(s)Duncan Bridgeman, Zeus B. HeldTransvision Vamp singles chronology The Only One (1988) Landslide of Love (1989) Born to Be Sold (1989) Professional ratingsReview scoresSourceRatingNumber One[2] Landslide of Love was the th...
Method of encryption This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Transposition cipher – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (July 2008) (Learn how and when to remove this template message) Step-by-step process for the double columnar transposition cipher. In cryptography, a transposition cipher (...
Regional councilSha'ar HaNegev Regional Council מועצה אזורית שער הנגבمجلس إقليمي شاعر النقبRegional council (from 1950)View on Highway 25 in 1998Coordinates: 31°29′N 34°36′E / 31.483°N 34.600°E / 31.483; 34.600DistrictSouthernGovernment • Head of MunicipalityYossi Keren (acting)Area • Total180,780 dunams (180.78 km2 or 69.80 sq mi)Population (2014) •...
Teilzeitarbeit in Deutschland Von Teilzeitarbeit (umgangssprachlich auch in Teilzeit) spricht man, wenn Arbeitnehmer regelmäßig kürzer arbeiten als vergleichbare Vollzeitarbeitnehmer. Verglichen wird in der Regel die Wochenarbeitszeit – bei unregelmäßiger Arbeitszeit die Jahresarbeitszeit – von Arbeitnehmern des gleichen Betriebs mit derselben Art des Arbeitsverhältnisses und der gleichen oder einer ähnlichen Tätigkeit. Fehlen vergleichbare Arbeitnehmer im Betrieb, gilt ...
Mineral railway line in Fife, Scotland The East Fife Central Railway was a mineral railway line in Fife, Scotland, that ran from near Leven to Lochty. It was built to develop extensive coal measures in the area. The line was completed by the North British Railway and it opened in 1898. The line proved to be not economically viable from the outset. Revenue was raised from a agricultural traffic and some sporadic minor coal working provided traffic for it, although for a brief period between 19...
Tjut Nyak Deviana DaudsjahLahir(1958-02-13)13 Februari 1958Jakarta, IndonesiaKebangsaanIndonesiaAlmamaterPerguruan Tinggi Musik Freiburg, Sekolah Tinggi Teologi SunergeoPekerjaanpianispenyanyikomponismusikologakademisi Akademi Musik Basel dan DAYA Indonesia Performing Arts AcademyKarya terkenalSymphonic Tales of IndonesiaPenghargaanJazz & Soul Ensemble di Jerman, vocalist di ajang lomba Nasional Swiss, pianis terbaik Swiss, pendidik musik terbaik Jerman, dllKarier musikGenrejazzklasikgere...
Эта статья или раздел нуждается в переработке.Пожалуйста, улучшите статью в соответствии с правилами написания статей.Sound Blaster X-Fi (сокр. от англ. «Extreme Fidelity» — «экстремальная точность») — звуковая плата, выпущенная в августе 2005 года Creative в конфигурациях XtremeMusic, Platinum, F...
Artikel ini tidak memiliki referensi atau sumber tepercaya sehingga isinya tidak bisa dipastikan. Tolong bantu perbaiki artikel ini dengan menambahkan referensi yang layak. Tulisan tanpa sumber dapat dipertanyakan dan dihapus sewaktu-waktu.Cari sumber: Detik Network – berita · surat kabar · buku · cendekiawan · JSTOR Detik NetworkPT Trans Digital MediaNama dagangdetik NetworkSebelumnyadetikcom Network (2016–2018)JenisAnak perusahaanIndustriMediaDidir...
Faraz JavedBorn(1984-10-20)20 October 1984Dubai, UAEEducationClass of 2006, University at Buffalo, NY, USAYears active2006 - PresentNotable workABC News WXYZ-TV, Studio One, That's EntertainmentTitleProducer / On-Air Talent / Actor Faraz Javed is a television journalist, presenter,[1] and producer who has worked in the United States and United Arab Emirates for broadcasters including MTV Networks, part of Viacom Media Networks and Dubai One, Dubai Media Incorporated.[2]&#...
Boeroes redirects here. For descendants of Dutch settlers in South Africa, see Boers. Dutch SurinameseBoeroesBoeroe colonists in 1893Total populationc. 4,000Regions with significant populationsParamaribo, WanicaLanguagesDutchEnglishSrananReligionChristianityRelated ethnic groupsDutch people Dutch Surinamese (Dutch: Boeroes) are Surinamese people of Dutch descent. Dutch migrant settlers in search of a better life started arriving in Suriname in the 19th century with the boeroes, poor far...
This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Villains' Lorebook – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (April 2013) (Learn how and when to remove this template message) Villains' Lorebook GenreRole-playing gamesPublisherTSR Villains' Lorebook is an accessory for the Forgotten Realms campaign settin...
Type of synchronous dynamic random-access memory Rambus DRAM (RDRAM), and its successors Concurrent Rambus DRAM (CRDRAM) and Direct Rambus DRAM (DRDRAM), are types of synchronous dynamic random-access memory (SDRAM) developed by Rambus from the 1990s through to the early 2000s. The third-generation of Rambus DRAM, DRDRAM was replaced by XDR DRAM. Rambus DRAM was developed for high-bandwidth applications and was positioned by Rambus as replacement for various types of contemporary memories, su...
1988 studio album by Amy GrantLead Me OnStudio album by Amy GrantReleasedJune 28, 1988[1]Recorded1987–88Studio The Bennett House, Franklin The Castle, Franklin Digital Recorders, Nashville Buchanan House, Vancouver Riverstone Farm, Riverstone A&M, Hollywood Emerald Sound, Nashville Lion's Share, Hollywood GenreContemporary Christian musicLength59:35LabelMyrrh, A&MProducerBrown BannisterAmy Grant chronology The Animals' Christmas(1986) Lead Me On(1988) Heart in Motio...
