Medaliści igrzysk olimpijskich w biegach narciarskich
Medaliści igrzysk olimpijskich w biegach narciarskich – lista zawodników, którzy przynajmniej raz w karierze zdobyli medal w zawodach olimpijskich w biegach narciarskich mężczyzn.
Jedną z dyscyplin olimpijskich wchodzących w skład narciarstwa klasycznego są, obok skoków narciarskich i kombinacji norweskiej, biegi narciarskie. Zawody mężczyzn w tej dyscyplinie w ramach zimowych igrzysk olimpijskich rozgrywane są od 1924 roku. Do 1932 roku w kalendarzu igrzysk znajdowały się dwie konkurencje biegowe – bieg techniką klasyczną na 18 oraz na 50 km. W 1936 roku po raz pierwszy w ramach igrzysk olimpijskich rozegrano bieg sztafetowy 4 × 15 km. W 1956 roku zmieniono dystans krótszego z biegów, z 18 na 15 km i dodatkowo do konkurencji olimpijskich włączono bieg na 30 km. W latach 1992–1998 nie rozegrano biegu na 15 km, zastępując go dystansem o 5 km krótszym oraz biegiem pościgowym 10+15 km. Podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2002 w Salt Lake City ponownie rozegrano bieg na 15 km, a zamiast dotychczasowych biegów na 10 km i biegu pościgowego, po raz pierwszy przeprowadzono konkurencję łączoną 2 × 10 km, którą w kolejnych igrzyskach zastąpiono dystansem 2 × 15 km. Jednocześnie w 2002 roku w kalendarzu igrzysk po raz pierwszy znalazł się sprint indywidualny, a cztery lata później w Turynie także sprint drużynowy.
Najwięcej medali olimpijskich w biegach narciarskich – 78 (w tym 34 złote, 18 srebrnych i 16 brązowych) zdobyli zawodnicy reprezentujący Norwegię. Na kolejnych miejscach klasyfikacji medalowej znajdują się: reprezentanci Szwecji (58 medali, w tym 23 złote, 15 srebrnych i 20 brązowych), Finlandii (45 medali, w tym 13 złotych, 13 srebrnych i 19 brązowych) oraz Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (31 medali, w tym 11 złotych, 8 srebrnych i 12 brązowych).
Zawodnikiem, który najwięcej razy stawał na podium zawodów olimpijskich, jest Norweg Bjørn Dæhlie, który wywalczył łącznie 12 medali, w tym 8 złotych i 4 srebrne. Drugim zawodnikiem pod względem liczby medali jest Sixten Jernberg, który dziewięciokrotnie wywalczył medal olimpijski (4 złote medale, 3 srebrne i 2 brązowe). Pięciokrotnie złote medale zdobył Thomas Alsgaard.
W biegach sztafetowych najwięcej, sześć tytułów mistrzów olimpijskich zdobyli Szwedzi, pięć tytułów zdobyli Norwegowie, a cztery Finowie. Spośród wszystkich krajów największą liczbę medali w sztafetach zdobyła Norwegia – 14.
Jeden raz w historii biegów narciarskich mężczyzn na igrzyskach olimpijskich zdarzyło się, że złoty medal w tej samej konkurencji zdobyło ex aequo dwóch zawodników. Dokonali tego Thomas Alsgaard i Frode Estil, którzy w biegu łączonym 2 × 10 km w Salt Lake City dobiegli na metę na drugiej pozycji i za sprawą dyskwalifikacji pierwszego Johanna Mühlegga ostatecznie zdobyli złote medale olimpijskie.
W haśle przedstawieni zostali medaliści igrzysk olimpijskich w biegach narciarskich, czyli biegacze, którzy przynajmniej raz w karierze stanęli na podium zawodów olimpijskich mężczyzn. W tabelach nie zostały natomiast wymienione medalistki zawodów kobiecych.
Medaliści chronologicznie
Sprint indywidualny
W 2002 roku po raz pierwszy rozegrano konkurencję sprinterską w ramach zimowych igrzysk olimpijskich. Podczas tych igrzysk długość trasy liczyła 1,5 kilometra, które zawodnicy musieli pokonać techniką dowolną. Cztery lata później dystans był o 200 m krótszy, a technika nie uległa zmianie. W 2010 roku dystans ponownie wynosił 1,5 kilometra, jednak biegacze musieli go pokonać stylem klasycznym[1]. Na kolejnych igrzyskach sprint przeprowadzono ponownie techniką dowolną, cztery lata później ponownie klasyczną, a na następnych igrzyskach ponownie dowolną. Poniżej znajduje się zestawienie medalistów olimpijskich w sprincie mężczyzn.
W 2006 roku poza sprintem indywidualnym rozegrano także sprint drużynowy. Każda drużyna startująca w tej konkurencji składa się z dwóch zawodników, którzy na przemian pokonują część trasy. W 2006 roku trasa liczyła 6 okrążeń po 1,3 kilometra (po 3 okrążenia na jednego zawodnika), a cztery lata później – 6 okrążeń po 1,6 kilometra. W obu przypadkach sprint odbywał się techniką dowolną[8]. W 2014 roku okrążenia liczyły po 1,8 kilometra, a bieg odbywał się techniką klasyczną[9]. Poniżej znajduje się lista medalistów poszczególnych biegów.
Na igrzyskach w 2014 roku w Soczi srebrny medal zdobyli reprezentanci Rosji – Maksim Wylegżanin i Nikita Kriukow. Po igrzyskach u Wylegżanina wykryto jednak stosowanie niedozwolonych środków dopingujących, co skutkowało dyskwalifikacją rosyjskiej sztafety. Drugie miejsce pozostawiono nieobsadzone[10]. Decyzję uchylił w lutym 2018 roku Sportowy Sąd Arbitrażowy i Rosjanie odzyskali zdobyty medal[11].
Bieg na 10 kilometrów w ramach zimowych igrzysk olimpijskich rozegrano trzy razy, w latach 1992–1998. Za każdym razem był to bieg techniką klasyczną. Dwa złote medale w tej konkurencji zdobył Bjørn Dæhlie[15]. Poniżej znajdują się medaliści wszystkich biegów.
Nieprzerwanie od 1956 roku w kalendarzu zimowych igrzysk olimpijskich znajduje się bieg na 15 kilometrów mężczyzn. W latach 1956–1988, 2002–2006 oraz 2014 rozgrywano go techniką klasyczną, w latach 1992–1998, w 2010 i 2018 był to bieg techniką dowolną[19]. Krajem, który zdobył najwięcej medali w tej konkurencji, jest Norwegia, która wywalczyła łącznie dziewięć medali, w tym trzy złote. Poniższa tabela przedstawia wszystkich medalistów z lat 1956–2022.
W latach 1924–1952 przeprowadzany był bieg mężczyzn na 18 kilometrów techniką klasyczną[35]. Wszystkie medale w tej konkurencji zdobyli reprezentanci Norwegii, Szwecji i Finlandii, przy czym najwięcej, siedem, wywalczyli Norwegowie. W tabeli ukazani zostali wszyscy medaliści biegu na 18 kilometrów.
W latach 1992–1998 w ramach igrzysk olimpijskich rozegrano bieg pościgowy na 25 kilometrów. Najpierw przeprowadzony był bieg na 10 kilometrów techniką klasyczną, za który przyznane zostały medale olimpijskie. Kilka dni później zawodnicy w odwrotnej kolejności do miejsc zajętych w biegu na 10 km, wystartowali w biegu na 15 km techniką dowolną. Taki sposób przeprowadzania biegu pościgowego dotyczył igrzysk w 1992, 1994 i 1998 roku[42][43][44]. Medale w tej konkurencji zdobyli biegacze z Norwegii, Kazachstanu i Włoch. We wszystkich trzech igrzyskach medal w tej konkurencji wywalczył Bjørn Dæhlie.
Podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2002 w Salt Lake City po raz pierwszy i jedyny rozegrano bieg łączony 2 × 10 km[45]. Początkowo konkurencję wygrał reprezentujący Hiszpanię, Johann Mühlegg, jednak kontrola antydopingowa wykazała obecność w jego krwi darbepoetyny alfa, co spowodowało dyskwalifikację zawodnika i utratę medalu[46].
Od 2006 roku w kalendarzu zimowych igrzysk olimpijskich zamiast biegu na 30 kilometrów wprowadzony został bieg łączony – 15 km techniką klasyczną + 15 km techniką dowolną[47]. Bieg ten rozegrano także w 2010, 2014, 2018 i 2022 roku. Poniżej znajduje się zestawienie medalistów wszystkich tych biegów.
Bieg na 30 kilometrów mężczyzn rozgrywany był w latach 1956–2002. Od 1956 do 1992 oraz w 1998 roku przeprowadzano go techniką klasyczną, w 1994 roku techniką dowolną, a w 2002 roku był to bieg masowy rozgrywany stylem dowolnym[54]. Jako pierwszy na metę biegu w 2002 roku dotarł reprezentant Hiszpanii, Johann Mühlegg, jednak w jego organizmie wykryto doping, co pozbawiło go medalu[46]. Poniższa tabela przedstawia medalistów wszystkich rozegranych biegów.
Rywalizacja męskich sztafet 4 × 10 kilometrów przeprowadzana jest od Zimowych Igrzysk Olimpijskich 1936[68]. Najwięcej medali – 15 – zdobyła sztafeta norweska (5 złotych, 9 srebrnych, 1 brązowy), natomiast najwięcej tytułów mistrza olimpijskiego – 6 – zdobyła sztafeta szwedzka. Poniżej znajduje się lista wszystkich ekip, które zdobyły medale igrzysk olimpijskich w sztafecie mężczyzn.
Na igrzyskach w Soczi w 2014 roku srebrny medal w sztafecie mężczyzn zdobyła początkowo reprezentacja Rosji w składzie: Dmitrij Japarow, Aleksandr Biessmiertnych, Aleksandr Legkow i Maksim Wylegżanin. Po igrzyskach u dwóch spośród nich – Legkowa i Wylegżanina – stwierdzono stosowanie dopingu, w efekcie czego Rosja została zdyskwalifikowana, a drugie miejsce pozostało nieobsadzone[10][69]. Dyskwalifikację w lutym 2018 roku uchylił Sportowy Sąd Arbitrażowy, dzięki czemu Rosjanie odzyskali zdobyty medal[11].
Bieg na 50 kilometrów to jedyna konkurencja biegowa rozgrywana nieprzerwanie od pierwszych zimowych igrzysk olimpijskich w 1924 roku. W latach 1924–1984, 1994, 2002, 2010 i 2018 bieg ten rozgrywany był techniką klasyczną, a w latach 1988–1992, 1998, 2006 i 2014 techniką dowolną. Od 2006 jest to także bieg masowy[92]. W 2002 roku pierwsze miejsce w biegu na 50 km zajął Johann Mühlegg, jednak z uwagi na późniejszą dyskwalifikację za stosowanie środków dopingujących reprezentant Hiszpanii utracił złoty medal olimpijski[46]. W 2014 roku złoty medal zdobył Aleksandr Legkow, a srebrny – Maksim Wylegżanin. U obu zawodników stwierdzono po igrzyskach, że stosowali niedopuszczalne środki dopingujące, co skutkowało ich dyskwalifikacją i utratą medali[69][10]. W lutym 2018 roku dyskwalifikację uchylił Sportowy Sąd Arbitrażowy, dzięki czemu Rosjanie odzyskali medale[11].
W poniższym zestawieniu ujęci zostali wszyscy medaliści poszczególnych biegów w latach 1924–2018.
Poniżej znajduje się klasyfikacja wszystkich zawodników – medalistów zimowych igrzysk olimpijskich w biegach narciarskich. Pod uwagę wzięto zarówno biegi indywidualne, jak i drużynowe. W przypadku, gdy któryś z zawodników startował w barwach więcej niż jednego kraju, zostały wymienione wszystkie państwa, dla których zdobył przynajmniej jeden medal olimpijski. Jeżeli dwóch lub więcej zawodników zdobyło taką samą liczbę medali tego samego kruszcu, najpierw wzięto pod uwagę rok zdobycia pierwszego medalu olimpijskiego, a następnie porządek alfabetyczny.
Klasyfikacja medalistów w konkurencjach indywidualnych
Poniższa tabela przedstawia zawodników, którzy zdobyli dwa lub więcej medali igrzysk olimpijskich w konkurencjach indywidualnych w biegach narciarskich, w tym przynajmniej jeden złoty. Uwzględnione zostały tylko medale zdobyte w biegach indywidualnych. Nie uwzględniono natomiast biegów sztafetowych i sprintu drużynowego. W przypadku, gdy któryś z zawodników startował w barwach więcej niż jednego państwa, wymienione zostały wszystkie kraje, które reprezentował.
W poniższej tabeli przedstawione zostały państwa, które zdobyły przynajmniej jeden medal igrzysk olimpijskich w konkurencjach indywidualnych bądź drużynowych w biegach narciarskich.
W poniższej tabeli zostały zawarte państwa, które zdobyły przynajmniej jeden medal olimpijski w konkurencjach drużynowych w biegach narciarskich – sztafecie lub sprincie drużynowym.
W poniższej tabeli zestawiono państwa według liczby medali zdobytych w biegach narciarskich mężczyzn podczas kolejnych edycji zimowych igrzysk olimpijskich. Przedstawiono sumę wszystkich medali (złotych, srebrnych i brązowych) we wszystkich konkurencjach łącznie.
W poniższej tabeli przedstawiono liczbę medali olimpijskich zdobytych przez poszczególne państwa w konkurencjach biegów narciarskich mężczyzn. Zastosowano skróty używane przez Międzynarodową Federację Narciarską[116]:
SP – sprint indywidualny,
TSP – sprint drużynowy,
10k – bieg indywidualny na 10 km,
15k – bieg indywidualny na 15 km,
18k – bieg indywidualny na 18 km,
PUR – biegi łączone i pościgowe (10 + 15 km, 2 × 10 km, 2 × 15 km),
2014 video game 2014 video gameP.T.Cover art as published on PlayStation NetworkDeveloper(s)Kojima Productions[a]Publisher(s)KonamiDirector(s)Hideo KojimaGuillermo del ToroComposer(s)Ludvig ForssellSeriesSilent HillEngineFox EnginePlatform(s)PlayStation 4ReleaseWW: August 12, 2014Genre(s)Psychological horrorMode(s)Single-player P.T. (acronym for playable teaser) is a psychological horror game developed by Kojima Productions, under the pseudonym 7780s Studio, and published by Konami. I...
JPM beralih ke halaman ini. Untuk stasiun televisi lokal Jabodetabek, lihat JPM TV. Untuk kegunaan lain, lihat JPM (disambiguasi). Artikel ini bukan mengenai Jawa Pos TV. JPMPT Jawa Pos MultimediaNama sebelumnyaJPMC (2007-2015)Jawa Pos TV (2015-2021)JenisStasiun televisi berjaringanSloganMelihat Indonesia SesungguhnyaNegaraIndonesiaBahasaBahasa IndonesiaTanggal peluncuran2007 (sebagai JPMC)17 Agustus 2015 (sebagai JPM)Kantor pusatJakarta:Graha Pena Jakarta Lt. 3, Jl. Kebayoran Lama No. 1...
Esta página cita fontes, mas que não cobrem todo o conteúdo. Ajude a inserir referências. Conteúdo não verificável pode ser removido.—Encontre fontes: ABW • CAPES • Google (N • L • A) (Outubro de 2020) Esta página ou seção foi marcada para revisão devido a incoerências ou dados de confiabilidade duvidosa. Se tem algum conhecimento sobre o tema, por favor, verifique e melhore a coerência e o rigor deste artigo.Consi...
D-8 Тип міжурядова організаціяЗасновано 1996Штаб-квартира Стамбул Вебсайт: developing8.org D-8 у Вікісховищі У цій статті відсутній вступний розділ, що має містити визначення предмета і стислий огляд найважливіших аспектів статті. Ви можете допомогти проєкту, написавши преамб
1979 compilation album by the Bee GeesGreatestCompilation album by the Bee GeesReleasedOctober 1979 (1979-10)RecordedJanuary 1975 – November 1978GenrePoprockdiscoLength82:55LabelRSOProducerBee GeesAlbhy GalutenKarl RichardsonArif MardinThe Bee Gees chronology Spirits Having Flown(1979) Greatest(1979) Living Eyes(1981) Singles from Bee Gees Greatest Spirits (Having Flown)Released: December 1979 Greatest is a greatest hits album by the Bee Gees. Released by RSO Records in Oc...
لمعانٍ أخرى، طالع تثليث (توضيح). الأم والأب والطفل التثليث هو نهج يتجنب فيه الشخص أن يتواصل مع شخص آخر علي نحو مباشر، بل يفضل أن يتوسط الاتصال طرف ثالث وبذلك يتشكل المثلث. ويشير المصطلح ذاته أيضًا إلى الفصل وفيه يقوم طرف ثالث بالتحكم في علاقة بين طرفين أخرين من خلال إد...
This article relies largely or entirely on a single source. Relevant discussion may be found on the talk page. Please help improve this article by introducing citations to additional sources.Find sources: 1950 Coppa Acerbo – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (January 2018) 1950 Coppa Acerbo Non-championship race in the 1950 Formula One season Race detailsDate 15 August 1950Official name XIX Coppa AcerboLocation Pescara, Abruzzo, ItalyCourse P...
Hubungan Albania–Israel Albania Israel Hubungan Albania–Israel mrujuk kepada hubungan saat ini, budaya dan sejarah antara Albania dan Israel. Albania mengakui Israel sebagai negara sejak 19 April 1949. Hubungan diplomatik antar negara-negara tersebut dijalin pada 19 Agustus 1991. Albania memiliki kedubes di Tel Aviv, Israel, dan Israel memiliki kedubes di Tirana, Albania. Pranala luar Shoah Research Center - Albania, The International School for Holocaust Studies. Albania's establishment ...
2008 filmTinker BellDVD coverDirected byBradley RaymondWritten byJeffrey M. HowardBased onTinker Bellby J. M. BarrieProduced byJeannine RousselStarringMae WhitmanKristin ChenowethRaven-SymonéLucy LiuAmerica FerreraNarrated byLoreena McKennittEdited byMark W. RosenbaumMusic byJoel McNeelyProductioncompaniesWalt Disney PicturesDisneyToon Studios[1]Distributed byBuena Vista Home Entertainment[1]Release date October 28, 2008 (2008-10-28) Running time78 minutes[...
Historic house in North Carolina, United States United States historic placeMae and Philip Rothstein HouseU.S. National Register of Historic Places Street viewShow map of North CarolinaShow map of the United StatesLocation912 Williamson Dr., Raleigh, North CarolinaCoordinates35°48′3″N 78°39′6″W / 35.80083°N 78.65167°W / 35.80083; -78.65167Area1 acre (0.40 ha)Built1959 (1959)Built byFrank WalserArchitectG. Milton Small, Jr.Architectural styleI...
This article has multiple issues. Please help improve it or discuss these issues on the talk page. (Learn how and when to remove these template messages) This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Bass guitar tuning – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (May 2017) (Learn how and when to remove t...
1979 studio album by TotoHydraStudio album by TotoReleasedNovember 1979[1]RecordedSummer 1979[2]StudioSunset Sound and Reggie Fisher Recording Studio (Los Angeles, CA)Genre Progressive rock hard rock funk rock R&B Length41:23LabelColumbiaProducer Tom Knox Reggie Fisher Toto Toto chronology Toto(1978) Hydra(1979) Turn Back(1981) Singles from Hydra 99Released: December 3, 1979 (US)[3] St George and the DragonReleased: January 4, 1980 (UK)[4] All Us Bo...
Comics character Black FlashBlack Flash, as appeared in The Flash #140 (June 1998). Art by Pop Mhan (pencils), Chris Ivy (inks), Tom McCraw (colors)Publication informationPublisherDC ComicsFirst appearanceThe Flash vol. 2 #138 (June 1998; cameo)The Flash vol. 2 #141 (September 1998; full)Created byGrant MorrisonMark MillarRon WagnerIn-story informationSpeciesMeta-ZombieTeam affiliationsRoguesNotable aliasesBlack Flash, Flashback, Backflash, Slow LightningAbilitiesSpeed Force includes: Immense...
Gran Premio d'Australia 1965 Gara 7 di 7 della Formula Tasman 1965 Il circuito di Longford Data 1º marzo 1965 Luogo Circuito di Longford Percorso 182 km circuito stradale Distanza 26 giri, 7,242 km Clima Soleggiato Risultati Pole position Giro più veloce Bruce McLaren Jack Brabham Cooper-Climax in 2'2003 Repco Brabham-Climax in 2'1800 Podio 1. Bruce McLarenCooper-Climax 2. Jack BrabhamRepco Brabham 3. Phil HillCooper-Climax Il Gran premio d'Australia 1965 è stata una gara automobilis...
Hong Kong actress In this Chinese name, the family name is Lee. Ali Lee李佳芯Lee in 2019BornLee Ka-hing李嘉馨Léih Gāhīng (Cantonese) Lǐ Jiāxīn (Mandarin) (1982-11-27) 27 November 1982 (age 41)[1]British Hong KongOccupation(s)Actress, television presenterYears active2008–presentNotable workLegal Mavericks Who Wants A Baby? Big White Duel AI RomanticPartnerDanny Chan (2015–2020)AwardsTVB Anniversary Awards – Most Improved Female Artiste2016 Fashion War, B...
British philologist Professor Peter France Peter France, FBA, FRSE (born 19 October 1935 at Derry), is a British academic and scholar of French literature, who served as Professor of French at the University of Edinburgh from 1980 to 1990.[1] Life The son of Edgar France, he attended Bradford Grammar School before going up to Magdalen College, Oxford, where he graduated as BA and DPhil. He was appointed a Lecturer in French at the University of Sussex in 1963, later being promoted as ...
1948 novel by Herman Wouk City Boy First editionAuthorHerman WoukCover artistH. Lawrence HoffmanCountryUnited StatesLanguageEnglishPublisherSimon & SchusterPublication date1948Media typePrint (hardback and paperback)Pages317 (1969 Hardback edition)ISBN0-316-95511-6 (1992 Paperback edition)OCLC25509067Dewey Decimal813/.54 20LC ClassPS3545.O98 C5 1992Preceded byAurora Dawn Followed byThe Caine Mutiny City Boy: The Adventures of Herbie Bookbinder is a 1948...