Petter Northug Jr. (ur. 6 stycznia1986 w Mosvik) – norweskibiegacz narciarski, czterokrotny medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata, ośmiokrotny medalista mistrzostw świata juniorów, dwukrotny zdobywca Pucharu Świata oraz zdobywca Małej Kryształowej Kuli w klasyfikacji dystansowej.
Kariera
Petter Northug trenuje w klubie Strindheim. Pierwotnie młody Northug chciał zostać skoczkiem narciarskim, trenował między innymi na normalnej skoczni w Trondheim, gdzie w 1997 roku odbyły się 41. Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Klasycznym. Próbował swoich sił także w biathlonie, jednak ostatecznie zdecydował się na biegi narciarskie[1]. Pierwszy raz na arenie międzynarodowej pojawił się 30 listopada 2002 roku w zawodach FIS Race w Gålå, gdzie zajął 63. miejsce w kwalifikacjach do sprintu stylem klasycznym. Już wkrótce uważano go za jeden z największych talentów wśród juniorów. Wkrótce osiągnął swój pierwszy sukces, 20 grudnia 2003 roku w Lillehammer zajmując trzecie miejsce w sprincie stylem dowolnym w zawodach juniorów. Nieco ponad dwa miesiące później Petter wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Stryn, gdzie zajął 25. miejsce w biegu na 15 km techniką dowolną, a w sprincie był szósty.
Na początku 2005 roku zwyciężył dwóch biegach juniorskich w Granåsen: na 10 km klasykiem oraz 15 km stylem dowolnym. W Pucharze Świata zadebiutował 9 marca 2005 roku w Drammen, gdzie zajął 35. miejsce w sprincie stylem klasycznym. Był to jego jedyny start pucharowy w sezonie 2004/2005 i wobec braku zdobytych punktów nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. Końcem marca brał udział w mistrzostwach świata juniorów w Rovaniemi, gdzie zdobył medale we wszystkich konkurencjach. W biegu łączonym na 20 km oraz biegu na 15 km stylem dowolnym był najlepszy, a w sztafecie i sprincie klasykiem zajmował drugie miejsce. W tym samym roku norweski dziennik Verdens Gang poinformował, iż Northug został pierwszym juniorem, który podpisał kontrakt z austriackim producentem sprzętu narciarskiego, firmą Fischer[2].
Pierwsze punkty Pucharu Świata zdobył już w swoim pierwszym starcie sezonu 2005/2006. Miało to miejsce 19 listopada 2005 roku w Beitostølen, zajmując 21. miejsce w biegu na 15 km stylem klasycznym. W kolejnych zawodach punktował jeszcze ośmiokrotnie, w tym 8 marca 2006 roku w Falun pierwszy raz stanął na podium zawodów tego cyklu, od razu wygrywając bieg łączony na 20 km. Na podium stanął także jedenaście dni później w Sapporo, gdzie był drugi w biegu łączonym na 30 km. W klasyfikacji generalnej Norweg zajął czternaste miejsce. Na przełomie stycznia i lutego 2006 roku startował na mistrzostwach świata juniorów w Kranju, gdzie zdominował rywalizację, wygrywając złote medale we wszystkich czterech konkurencjach: sprincie stylem dowolnym, biegu łączonym na 20 km, biegu na 10 km klasykiem oraz w sztafecie. W tym samym roku został także mistrzem Norwegii w biegu łączonym oraz w sztafecie, jednak nie został członkiem kadry Norwegii na igrzyska olimpijskie w Turynie[3].
W sezonie 2006/2007 wystartował w pierwszej edycjiTour de Ski, punktując w każdym z etapów. Trzykrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, przy czym raz stanął na podium - 5 stycznia 2007 roku w Asiago był trzeci w sprincie stylem dowolnym. W klasyfikacji końcowej tych zawodów był czwarty, przegrywając walkę o trzecie miejsce ze swym rodakiem, Simenem Østensenem o niecałe 17 sekund. Dwa tygodnie po zakończeniu Tour de Ski Northug został mistrzem Norwegii w biegu na 15 km techniką dowolną. W pozostałych zawodach pucharowych trzykrotnie plasował się w pierwszej dziesiątce, w tym raz stając na podium: 10 marca w Lahti zwyciężył w sprincie stylem dowolnym. Sezon ten Petter ukończył na siódmej pozycji w klasyfikacji generalnej. Pierwszą dużą imprezą w kategorii seniorów w jego karierze były mistrzostwa świata w Sapporo w lutym 2007 roku. Wspólnie z Odd-Bjørnem Hjelmesetem, Eldarem Rønningiem i Larsem Bergerem zdobył tam złoty medal w sztafecie. Na tych samych mistrzostwach był także piąty w biegu łączonym na 30 km oraz siódmy w sprincie drużynowych stylem dowolnym.
Słabsza postawa w sezonie 2007/2008 dała mu dwunaste miejsce w klasyfikacji generalnej. W zawodach pucharowych stanął tylko raz, podczas drugiej edycji TDS, 4 stycznia 2008 roku, kiedy wygrał sprint stylem dowolnym w Asiago. Cały cykl Tour de Ski Norweg ukończył na ósmym miejscu, tracąc do zwycięzcy, CzechaLukáša Bauera blisko cztery minuty. W pozostałych zawodach pucharowych najbliżej podium był 27 października 2007 roku w Düsseldorfie, gdzie zajął czwarte miejsce w sprincie techniką dowolną. Na przełomie stycznia i lutego 2008 roku Northug zdobył dwa brązowe medale na mistrzostwach Norwegii: w biegu na 15 km stylem dowolnym oraz w biegu łączonym na 30 km.
Sezon 2008/2009 zaczął od zwycięstwa w sprincie 14 listopada 2008 roku w Beitostølen. Tydzień później zajął trzecie miejsce w zaliczanym do Pucharu Świata biegu na 15 km stylem dowolnym w Gällivare. Ponadto zwyciężył w biegu na 30 km stylem dowolnym w La Clusaz 6 grudnia 2008 roku oraz w sprincie 7 marca 2009 roku w Lahti, a 12 marca 2009 roku w Trondheim zajął drugie miejsce w sprincie klasykiem. W sześciu z siedmiu etapów trzeciej edycji Tour de Ski znajdował się w czołowej dziesiątce, zajmując trzecie miejsce w prologu w Oberhofie i zwyciężając w sprincie stylem dowolnym w Novym Měscie. W klasyfikacji końcowej zajął drugie miejsce, ulegając tylko SzwajcarowiDario Cologni, do którego stracił ostatecznie 59 sekund. W Finale Pucharu Świata w Sztokholmie i Falun był czwarty, chociaż nie stawał na podium, a w najlepsze dziesiątce znalazł się tylko raz. W klasyfikacji generalnej był drugi, za Cologną, a przed swym rodakiem Olą Vigenem Hattestadem. W klasyfikacji dystansowej zajął trzecie miejsce za WłochemPietro Pillerem Cottrerem i Dario Cologną, a w klasyfikacji sprinterskiej zajął piąte miejsce. Na mistrzostwach świata w Libercu w 2009 roku zdobył trzy złote medale: w biegu na 50 km techniką dowolną, biegu łączonym na 30 km, a wraz z Eldarem Rønningiem, Odd-Bjørnem Hjelmesetem i Tore Ruudem Hofstadem wygrał także w sztafecie.
Northug podczas Tour de Ski 2009/2010
Northug wystąpił tylko w dwudziestu z trzydziestu zawodów Pucharu Świata w sezonie 2009/2010. Jednakże w tych startach tylko dwukrotnie nie znalazł się w czołowej dziesiątce, a ośmiokrotnie stawał na podium. Wygrał bieg na 15 km klasykiem 29 listopada w Ruce, sprint i bieg na 30 km stylem klasycznym 19 i 20 grudnia w Rogli, bieg na 50 km techniką dowolną w Oslo oraz Finał Pucharu Świata Sztokholmie i Falun w dniach 17-20 marca 2010 roku. Ponadto zajął drugie miejsce 13 grudnia w Davos w sprincie stylem dowolnym, sprincie klasykiem w Drammen 11 marca, a także zajął drugie miejsce w klasyfikacji końcowej czwartej edycji TDS. Punktował w siedmiu z ośmiu etapów Tour de Ski, trzykrotnie zwyciężając, dwukrotnie zajmując drugie miejsce i raz trzecie. Ostatecznie wyprzedził go tylko Lukáš Bauer, a trzecie miejsce zajął Dario Cologna. Wyniki te pozwoliły mu zdobyć Kryształową Kulę za zwycięstwo w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, a także Małą Kryształową Kulę za triumf w klasyfikacji dystansowej, w obu przypadkach wyprzedzając Bauera i Marcusa Hellnera ze Szwecji. W klasyfikacji sprinterskiej był drugi za Szwedem Emilem Jönssonem, a przed Aleksiejem Pietuchowem z Rosji. W lutym 2010 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie zdobył cztery medale. W sprincie klasykiem był trzeci, przegrywając tylko z dwoma Rosjanami: Nikitą Kriukowem i Aleksandrem Panżynskim. Na tych samych igrzyskach był najlepszy w biegu na 50 km stylem klasycznym, a razem z Martinem Johnsrudem Sundbym, Odd-Bjørnem Hjelmesetem i Larsem Bergerem wywalczył srebrny medal w sztafecie. Medal w drużynie Norwegowie zdobyli po tym jak Northug, biegnący na ostatniej zmianie wyprowadził ich sztafetę z piątego na drugie miejsce, wyprzedzając trzeciego na mecie Czecha Martina Koukala o zaledwie 0.6 sekundy.
Northug na trasie biegu na 50 km podczas MŚ 2011
Najważniejszym punktem sezonu 2010/2011 były mistrzostwa świata w Oslo, gdzie Northug zdobył pięć medali. Pierwszą konkurencją był sprint stylem dowolnym, w którym zajął drugie miejsce, ulegając Hellnerowi o 0.6 sekundy i wyprzedzając Jönssona o kolejne pół sekundy. Następnie zwyciężył w biegu łączonym na 30 km, wyprzedzając Rosjan Maksima Wylegżanina i Ilję Czernousowa, a razem z Olą Vigenem Hattestadem był drugi w sprincie drużynowym techniką klasyczną. Wspólnie z Sundbym, Rønningiem i Tordem Asle Gjerdalenem zwyciężył w sztafecie, a indywidualnie był najlepszy także w biegu na dystansie 50 km technika dowolną, w którym wyprzedził Wylegżanina o 1.7 sekundy oraz Gjerdalena o 6.3 sekundy. Wraz ze swoją rodaczką Marit Bjørgen zostali najbardziej utytułowanymi sportowcami na tych mistrzostwach, oboje zdobyli po 5 medali, z tym że Norweżka wywalczyła aż cztery złote. W rywalizacji Pucharowej Petter nie pojawił się w inauguracyjnym cyklu Ruka Triple rozgrywanym w Ruce, startując w grudniu 2010 roku w Davos, gdzie był trzynasty w biegu na 15 km klasykiem, a w sprincie stylem dowolnym zajął dopiero 28. miejsce. Poprawił się już sześć dni później w La Clusaz, gdzie był drugi w biegu na 30 km stylem dowolnym. W piątej edycji Tour de Ski był ponownie drugi, o 27 sekund za Cologną i ponad minutę przez Lukášem Bauerem. Ponadto był trzeci w sprincie stylem dowolnym i biegu na 15 km klasykiem w Drammen oraz zwyciężył w Finale Pucharu Świata. W klasyfikacji generalnej ponownie musiał uznać wyższość Dario Cologni, w klasyfikacji sprinterskiej zajmując siódme miejsce, a w dystansowej czwarte. W marcu 2011 roku został także mistrzem kraju na dystansie 50 km stylem dowolnym.
Sezon 2011/2012 Norweg zaczął od zajęcia drugiego miejsca w biegu na 15 km stylem dowolnym w Sjusjøen 19 listopada 2011 roku. W czterech kolejnych startach odniósł trzy zwycięstwa: w cyklu Ruka Triple, biegu na 30 km stylem dowolnym 10 grudnia w Davos oraz tydzień później w biegu na 15 km klasykiem w Rogli. Do tego czasu był liderem Pucharu Świata, jednak prowadzenie to stracił po szóstej edycji Tour de Ski, w której zajął trzecie miejsce. Northug między innymi wygrał dwa etapy i trzykrotnie był drugi, jednak podczas ostatniego etapu, podbiegu na Alpe Cermis uzyskał dopiero 24. wynik, tracąc szansę na pozycję wyższą niż trzecia. Po zakończeniu TDS Northug oaz Bjørgen oświadczyli, że są zbyt zmęczeni, by wystartować w mistrzostwach kraju[4]. Presja sponsorów i telewizji sprawiła, że oboje wzięli udział w tych zawodach, jednak Petter wycofał się po tym jak zajął 40. miejsce w biegu na 15 km stylem dowolnym. Odpuścił sześć kolejnych zawodów Pucharu Świata, wracając dopiero 11 lutego 2012 roku w Novym Měscie, gdzie zajął czternaste miejsce w biegu na 30 km stylem klasycznym. W tym momencie miał już dość wyraźną stratę do Colognii w klasyfikacji generalnej, jednakże Szwajcar nie mógł być pewny ostatecznego zwycięstwa. Wkrótce się to jednak zmieniło, bowiem Norweg nie wystąpił już w żadnych zawodach do końca sezonu. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie trzecie miejsce po tym, jak wyprzedził go KanadyjczykDevon Kershaw. W klasyfikacji dystansowej był piąty, a w sprinterskiej zajął dopiero 21. miejsce.
Jego młodsi bracia, Tomas i Even, również uprawiają biegi narciarskie[5].
W dniu 12 listopada 2018 roku ogłosił zakończenie kariery[6].
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
