Nikita Walerjewicz Kriukow (ros. Никита Валерьевич Крюков, ur. 30 maja 1985 w Dzierżyńskim) – rosyjski biegacz narciarski, dwukrotny medalista olimpijski i czterokrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Nikita Kriukow pojawił się 28 grudnia 2004 roku podczas zawodów FIS Race w Rybińsku, gdzie był czwarty w sprincie techniką dowolną. W Pucharze Świata zadebiutował 25 listopada 2006 roku w Ruce, gdzie zajął 31. miejsce w sprincie stylem klasycznym. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 21 stycznia 2007 roku w Rybińsku, zajmując 25. miejsce w sprincie stylem dowolnym. W sezonie 2006/2007 zajął także 24. miejsce w sprincie klasykiem, co pozwoliło mu zająć 132. miejsce w klasyfikacji generalnej. Nigdy nie startował na mistrzostwach świata juniorów, jednak w 2008 roku wziął udział w mistrzostwach młodzieżowców w Malles Venosta, gdzie zajął jedenaste miejsce w sprincie stylem dowolnym. W sezonie 2007/2008 punktował kilkakrotnie, w tym dwukrotnie znajdował się w czołowej dziesiątce zawodów. Najwyższej sklasyfikowany został w sprincie klasykiem w Ruce, gdzie 1 grudnia 2007 roku był piąty. W klasyfikacji końcowej zajął 56. miejsce.
Kolejny sezon zakończył na 35. pozycji w klasyfikacji generalnej i na dziesiątej w klasyfikacji sprinterskiej. Trzykrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, w tym zajmując czwarte miejsce w sprincie klasykiem w próbie przedolimpijskiej w Whistler. Na mistrzostwach świata w Libercu wystartował tylko w sprincie drużynowym stylem klasycznym, gdzie wspólnie z Andriejem Parfionowem zajął czwarte miejsce. Rosjanie przegrali walkę o podium z Samim Jauhojärvim i Ville Nousiainenem z Finlandii o 1,7 s. W sezonie 2009/2010 wystartował ośmiokrotnie, przy czym aż trzykrotnie stawał na podium zawodów PŚ. Pierwszy raz dokonał tego 28 listopada 2009 roku w Ruce, gdzie był trzeci w sprincie klasykiem, przegrywając tylko z dwoma Norwegami: Olą Vigenem Hattestadem i Øysteinem Pettersenem. Wynik ten powtórzył 17 stycznia w Otepää i 22 stycznia 2010 roku w Rybińsku. Kriukow wygrał także pierwszy z etapów Finału Pucharu Świata 2009/10, jednak w kolejnych już nie startował i nie był klasyfikowany. W klasyfikacji generalnej zajął 21. miejsce, a wśród sprinterów był szósty. W lutym 2010 roku brał udział w igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie w swoim jedynym starcie, sprincie techniką klasyczną był najlepszy. W bezpośrednim pojedynku Rosjanin wyprzedził swego rodaka Aleksandra Panżynskiego oraz Norwega Pettera Northuga.
Najważniejszym punktem sezonu 2010/2011 były mistrzostwa świata w Oslo. Wystąpił tam tylko w jednej konkurencji - sprincie drużynowym stylem klasycznym, w którym razem z Panżynskim wywalczył brązowy medal. Rosjanie zostali wyprzedzeni przez Kanadyjczyków (Devon Kershaw i Alex Harvey) oraz Norwegów (Petter Northug i Ola Vigen Hattestad). W zawodach pucharowych pojawił się czterokrotnie, w tym trzy razy zdobył punkty. Na podium stanął raz - 23 stycznia 2011 roku był trzeci w sprincie stylem klasycznym w Otepää. Sezon zakończył na 55. miejscu w klasyfikacji generalnej. Brak igrzysk olimpijskich lub mistrzostw świata w sezonie 2011/2012 pozwolił na częstsze starty w zawodach pucharowych. Kriukow rozpoczął występy od zajęcia drugiego miejsca w pierwszym etapie Ruka Triple, jednak wycofał się z kolejnych etapów i w efekcie nie został ujęty w klasyfikacji końcowej. Na przełomie 2011 i 2012 roku po raz pierwszy w karierze wziął udział w Tour de Ski. Wziął udział w siedmiu z dziewięciu etapów, przy czym wygrał etap trzeci (sprint klasykiem 31 grudnia 2011 roku w Oberstdorfie). Ostatecznie jednak cyklu nie ukończył i nie był klasyfikowany w szóstej edycji TdS. W drugiej części sezonu pojawił się kilkakrotnie, najlepszy wynik osiągając 4 marca 2012 roku w Lahti, gdzie ponownie był trzeci w sprincie klasykiem. W klasyfikacji generalnej dało mu to 34. miejsce, a w klasyfikacji sprinterskiej był dziesiąty.
Sezon 2012/2013 zaczął od startu w Ruka Triple. Kriukow wygrał pierwszy etap (sprint klasykiem), a w drugim (bieg na 10 km stylem dowolnym) zajął piąte miejsce, jednak w trzecim i ostatnim etapie (biegu na 15 km klasykiem) już nie wziął udziału. Podobnie więc jak w latach poprzednich nie został sklasyfikowany. Następnie dwukrotnie startował w kanadzie, przy czym 15 grudnia 2012 roku w Canmore zajął trzecie miejsce w sprincie stylem dowolnym. Nie wziął udziału w siódmej edycji Tour de Ski, ale w dwóch kolejnych sprintach w ramach PŚ plasował się w pierwszej dziesiątce. W drugiej połowie 2013 roku brał udział w mistrzostwach świata w Val di Fiemme, gdzie zdobył dwa złote medale. W sprincie indywidualnym techniką klasyczną zwyciężył, wyprzedzając Pettera Northuga i Alexa Harveya, a w sprincie drużynowym techniką dowolną w zajęciu pierwszego miejsca pomógł mu Aleksiej Pietuchow. W końcówce sezonu jeszcze dwa razy zdobył punkty: 13 marca w Drammen był trzeci w sprincie klasykiem, wynik ten powtórzył tydzień później w Sztokholmie. Bieg w stolicy Szwecji był pierwszym etapem Finału PŚ, jednak podobnie jak w latach poprzednich Rosjanin wycofał się z dalszej rywalizacji. W klasyfikacji generalnej Kriukow zajął 25. miejsce, a w klasyfikacji sprinterskiej był trzeci, za Szwedem Emilem Jönssonem i Petterem Northugiem z Norwegii.
Osiągnięcia
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
4.
|
25 lutego
|
2009
|
Liberec
|
Sprint drużynowy stylem klasycznym[2]
|
22:48,5
|
+2,2
|
Norwegia
|
3.
|
2 marca
|
2011
|
Oslo
|
Sprint drużynowy stylem klasycznym[3]
|
19:10,0
|
+0,4
|
Kanada
|
1.
|
21 lutego
|
2013
|
Val di Fiemme
|
Sprint stylem klasycznym
|
3:30,4
|
-
|
-
|
1.
|
24 lutego
|
2013
|
Val di Fiemme
|
Sprint drużynowy stylem dowolnym[4]
|
21:30,9
|
-
|
-
|
4.
|
19 lutego
|
2015
|
Falun
|
Sprint stylem klasycznym
|
3:02,35
|
—
|
Petter Northug
|
2.
|
22 lutego
|
2015
|
Falun
|
Sprint drużynowy stylem dowolnym[4]
|
15:32,89
|
+5,64
|
Norwegia
|
1.
|
26 lutego
|
2017
|
Lahti
|
Sprint drużynowy stylem klasycznym[5]
|
17:40,69
|
—
|
—
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w zawodach
Nr
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Pozycja
|
Strata
|
Zwycięzca
|
1.
|
28 listopada
|
2009
|
Ruka
|
Sprint stylem klasycznym
|
—
|
3.
|
—
|
Ola Vigen Hattestad
|
2.
|
17 stycznia
|
2010
|
Otepää
|
Sprint stylem klasycznym
|
—
|
3.
|
—
|
Emil Jönsson
|
3.
|
22 stycznia
|
2010
|
Rybińsk
|
Sprint stylem dowolnym
|
—
|
3.
|
—
|
Nikołaj Moriłow
|
4.
|
23 stycznia
|
2011
|
Otepää
|
Sprint stylem klasycznym
|
3:25,8 min
|
3.
|
+0,3 s
|
Eirik Brandsdal
|
5.
|
4 marca
|
2012
|
Lahti
|
Sprint stylem klasycznym
|
3:13,9 min
|
3.
|
+0,9 s
|
Emil Jönsson
|
6.
|
15 grudnia
|
2012
|
Canmore
|
Sprint stylem dowolnym
|
2:33,6 min
|
3.
|
+0,8 s
|
Emil Jönsson
|
7.
|
13 marca
|
2013
|
Drammen
|
Sprint stylem klasycznym
|
2:45,0 min
|
3.
|
+4,9 s
|
Petter Northug
|
8.
|
21 grudnia
|
2013
|
Asiago
|
Sprint stylem klasycznym
|
4:21,2 min
|
1.
|
—
|
—
|
9.
|
11 lutego
|
2016
|
Sztokholm
|
Sprint stylem klasycznym
|
2:46,70 min
|
1.
|
—
|
—
|
Miejsca na podium w etapach zawodów Pucharu Świata
Miejsca w poszczególnych zawodach Pucharu Świata
stan po zakończeniu sezonu 2017/2018
Linki zewnętrzne
Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne: