Margaret O’Brien

Margaret O’Brien

Margaret O’Brien w 1948 roku
Imię i nazwisko	Angela Maxine O’Brien
Data i miejsce urodzenia	15 stycznia 1937 San Diego, Kalifornia, Stany Zjednoczone
Zawód	aktorka
Współmałżonek	Harold Allen, Jr. (1959–1968, rozwód) Roy Thorsen (od 1974, rozwód )
Lata aktywności	od 1941

Margaret O’Brien (ur. 15 stycznia 1937 w San Diego) – amerykańska aktorka, uważana za jedną z najlepszych aktorek dziecięcych w historii filmu amerykańskiego. Jej kariera uległa załamaniu w latach 50. XX wieku, gdy zaczęła dorastać. Odtąd gra przeważnie role drugoplanowe w telewizji lub występuje w teatrze.

Dzieciństwo

Urodziła się jako Angela Maxine O'Brien. Jest pogrobowcem – jej ojciec, artysta cyrkowy Lawrence O'Brien, zmarł przed narodzinami córki^[1]. Jej matką była znana tancerka flamenco Gladys Flores, często występująca ze swoją siostrą Marissą. Ma korzenie irlandzko-hiszpańskie.

Kariera

Zadebiutowała w 1941 roku w filmie instruktażowym o obronie cywilnej u boku Jamesa Cagneya. Pierwszym filmem fabularnym, w którym wystąpiła, był muzyczny Laski na Broadwayu (1941). Zagrała tam Maxinę, dziecko siedzące na widowni. Zauważona przez ludzi Metro-Goldwyn-Mayer, podpisała umowę z tą wytwórnią. Zagrała rolę pięcioletniej sieroty Margaret w dramacie wojennym Journey for Margaret. Po sukcesie filmu zmieniła swoje imię na Margaret^[2].

Następnie wystąpiła w kilku pomniejszych rolach w filmach MGM. Kierownictwo wytwórni nie miało pomysłu względem niej^[2]. W 1944 roku wypożyczono ją do 20th Century-Fox, gdzie zagrała młodą Francuzkę Adele Varens w Dziwnych losach Jane Eyre. Na potrzeby roli nauczyła się francuskiego akcentu.

Po powrocie do MGM zagrała postać „Tootie” Smith w musicalu Spotkamy się w St. Louis u boku Judy Garland. Film odniósł sukces finansowy i artystyczny. Dzięki temu występowi, w 1945 roku otrzymała Oscara dla najlepszego młodego wykonawcy (Academy Juvenile Award)^[3]. Odebrała wówczas miniaturową statuetkę, którą skradziono jej w 1954 roku. Odzyskała ją 41 lat później, dzięki staraniom dwóch kolekcjonerów pamiątek i Bruce'a Davisa z Amerykańskiej Akademii Sztuki i Wiedzy Filmowej^[4][5].

Kolejne filmy z jej udziałem były nieudane. W 1949 roku zagrała w dwóch ostatnich filmach dla MGM: Małych kobietkach i Tajemniczym ogrodzie. Na przełomie lat 40. i 50. opuściła wytwórnię. Dorastająca O'Brien nie dostawała zbyt wielu ofert zawodowych. Zanim skończyła 18 lat zdążyła jeszcze zagrać w dwóch filmach klasy B. Jako dorosła aktorka wybiera drugoplanowe role w niskobudżetowych filmach niezależnych oraz gościnnie pojawia się w produkcjach serialowych.

Filmografia

Margaret O'Brien w zwiastunie Journey for Margaret (1942)

W Spotkamy się w St. Louis (1944)

O'Brien w 1952

Margaret O'Brien w 2013

Rok	Film	Rola	Uwagi
1941	Laski na Broadwayu	Maxine	niewymieniona w napisach
1942	Journey for Margaret	Margaret White
1943	You, John Jones!	Córka	krótkometrażowy
	Dr. Gillespie's Criminal Case	Margaret
	Thousands Cheer	Klientka w skeczu Reda Skeltona
	Curie-Skłodowska	Irène Curie (dziecko)
	Upadły anioł	Alpha
1944	Dziwne losy Jane Eyre	Adele Varens	wypożyczenie do 20th Century-Fox
	Duch Canterville	Lady Jessica de Canterville
	Spotkamy się w St. Louis	'Tootie' Smith	(Academy Juvenile Award)
	Muzyka dla milionów	Mike
1945	Delikatne owoce winorośli	Selma Jacobson
1946	Bad Bascomb	Emmy
	Three Wise Fools	Sheila O'Monahan
1947	Taniec nieukończony	'Meg' Merlin
1948	Big City	Midge
	Tenth Avenue Angel	Flavia Mills
1949	Małe kobietki	Beth March
	Tajemniczy ogród	Mary Lennox	ostatni film w MGM
1951	Her First Romance	Betty Foster	film powstały dla Columbii
1952	Futari no hitomi	Katherine McDermott	amerykański tytuł – Girls Hand in Hand
1956	Glory	Clarabel Tilbee
1960	Piękna złośnica	Della Southby
1965	Agente S 3 S operazione Uranio
1968	Annabel Lee
1974	Diabolique Wedding		Znany także pod tytułem Diabolic Wedding
	To jest rozrywka!	Gra siebie, materiały archiwalne
1981	Amy	Hazel Johnson
1996	Sunset After Dark
1998	Creaturealm: From the Dead	Gra siebie	segment Hollywood Mortuary
2000	Dziecięce gwiazdy: Ich historie	Gra siebie
2002	Dead Season	Friendly Looking Lady
2004	Historia Natalie Wood	Gra siebie
2005	Boxes	Gra siebie	krótkometrażowy
2006	Store	Gra siebie
2009	Dead in Love	Cris
2010	Frankenstein Rising	Córka Elizabeth Frankenstein
2013	Morella	Pani Danvers

Hollywood Walk of Fame

Posiada dwie gwiazdy na Hollywoodzkiej Alei Sław: jedną za pracę w filmach przy 6608 Hollywood Boulevard, a drugą za telewizję przy 1620 Vine Street.

Życie prywatne

Dwukrotnie wychodziła za mąż. Jej pierwszym mężem był Harold Allen Jr., a drugim Roy Thorsen, z którym ma jedną córkę, Marę Thorsen.

Przypisy

1. Family for Margaret O'Brien [online], www.tcm.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2011-12-27] .
2. Biography for Margaret O'Brien [online], www.tcm.com [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2011-12-27] .
3. Colorized [online], Colorized [dostęp 2024-05-13]  (ang.).strona główna serwisu
4. Nora Zamichow: Fate Pens Fairy-Tale Ending for Actress and Stolen Oscar. Los Angeles Times, 1995-03-07. [dostęp 2012-01-01]. (ang.).
5. Actress Gets Stolen Oscar Back. SFGate, 1995-02-09. [dostęp 2012-01-01]. (ang.).

Linki zewnętrzne

• Margaret O’Brien w bazie IMDb (ang.)
• Margaret O’Brien w bazie Filmweb

Zobacz galerię związaną z tematem: Margaret O’Brien

• Oficjalna strona Margaret O'Brien

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 000000011576137X
• VIAF: 79173209
• LCCN: n86138593
• GND: 122779681
• BnF: 14030845h
• SUDOC: 109974506
• NKC: xx0175149
• BNE: XX1276823
• NTA: 303109556
• NUKAT: n2012155629
• J9U: 987007454781905171

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: biography/Margaret-OBrien