Jerzy Olszewski (polityk)

Jerzy Olszewski

Data i miejsce urodzenia	24 marca 1921 Częstochowa
Data i miejsce śmierci	22 maja 1981 Skubianka
Minister przemysłu chemicznego
Okres	od 26 października 1971 do 21 listopada 1974
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Edward Zawada
Następca	Maciej Wirowski
Minister handlu zagranicznego i gospodarki morskiej
Okres	od 21 listopada 1974 do 31 stycznia 1980
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Poprzednik	Kazimierz Olszewski
Następca	Ryszard Karski
Odznaczenia

Grób Jerzego Olszewskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Jerzy Olszewski (ur. 24 marca 1921 w Częstochowie, zm. 22 maja 1981 w Skubiance) – polski inżynier chemik i polityk. Minister przemysłu chemicznego (1971–1974), minister handlu zagranicznego i gospodarki morskiej (1974–1980), poseł na Sejm PRL II, III, IV i V kadencji. Budowniczy Polski Ludowej.

Życiorys

Syn Stefana i Stanisławy. W czasie okupacji był robotnikiem leśnym. W 1949 ukończył studia na Politechnice Śląskiej. Po studiach rozpoczął pracę w przemyśle chemicznym. W latach 1952–1965 pełnił stanowiska dyrektorskie w Zakładach Chemicznych w Bydgoszczy, Zakładzie Przemysłu Barwników „Boruta” i w Zakładach Chemicznych w Oświęcimiu, po czym do 1971 był dyrektorem Zjednoczenia Przemysłu Azotowego w Krakowie. W 1970 otrzymał stopień doktora nauk chemicznych, a w 1972 profesora nadzwyczajnego nauk technicznych.

W 1946 wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej, a w 1948 wraz z nią do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1957–1972 był posłem na Sejm PRL II, III, IV i V kadencji. W 1971 był zastępcą przewodniczącego Komisji Planowania przy Radzie Ministrów, od 26 października 1971 do 21 listopada 1974 ministrem przemysłu chemicznego, a od 21 listopada 1974 do 31 stycznia 1980 ministrem handlu zagranicznego i gospodarki morskiej. W latach 1975–1980 członek Komitetu Centralnego PZPR. W 1980 został usunięty z partii i oskarżony o nadużycia finansowe.

Był żonaty z Lilianą Olszewską (1922–1974). Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera A35-5-1)^[1].

Odznaczenia

• Order Budowniczych Polski Ludowej (1974)
• Order Sztandaru Pracy I klasy
• Order Sztandaru Pracy II klasy
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi (1952)^[2]
• Srebrny Krzyż Zasługi (1951)^[3]
• Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1973)^[4]
• Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966)^[5]
• Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1975)^[6]
• Wielki Oficer Orderu Infanta Henryka (1976)^[7].

Przypisy

1. Wyszukiwarka grobów w Warszawie
2. M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1102
3. M.P. z 1951 r. nr 75, poz. 1031
4. Medale „Za Zasługi dla Obronności Kraju” dla członków rządu, „Trybuna Robotnicza”, nr 241, 11 października 1973, s. 2.
5. Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22 lipca 1966, s. 1.
6. Wręczenie honorowych odznak „Za zasługi dla Warszawy”, „Trybuna Ludu”, nr 13, 16 stycznia 1975, s. 9.
7. Ordem do Infante D. Henrique, Ordens Honoríficas Portuguesas, 1976 .

Bibliografia

• Leksykon Historii Polski z 1995
• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
• Informacje w BIP IPN
• Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991, s. 406

Encyklopedie internetowe (osoba):

• PWN: 3950948