Ukończyła szkołę handlową w Warszawie. pracowała jako księgowa[1].
Kariera sportowa
Odnosiła największe sukcesy w skoku w dal i skoku wzwyż. Zdobyła mistrzostwo Polski w skoku w dal w 1934, 1936 i 1937, wicemistrzostwo w skoku wzwyż i w dal w 1939 oraz brązowe medale w pięcioboju w 1934, skoku w dal w 1935 i skoku wzwyż w 1936[2]. Była również mistrzynią Polski w hali w skoku wzwyż w 1939 i wicemistrzynią w skoku w dal w 1938 i 1939[1].
Startowała na Olimpiadzie Robotniczej w 1929 w Wiedniu w skoku w dal, biegu na 100 metrów i sztafecie szwedzkiej[1]. W latach 1934 i 1939 wystąpiła w trzech meczach reprezentacji Polski w skoku w dal, bez zwycięstw indywidualnych[3].
↑ abcdefHenryk Kurzyński, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Tadeusz Wołejko: Historia polskiej kobiecej lekkoatletyki w okresie międzywojennym. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 417-418.
↑Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 145, 146, 165 i 246. ISBN 978-83-934369-0-3.
↑Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski, Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, maj 1979, s. 19.
Henryk Kurzyński, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Tadeusz Wołejko: Historia polskiej kobiecej lekkoatletyki w okresie międzywojennym. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 300-301.
Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski, Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, maj 1979. Brak numerów stron w książce
Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece. Bydgoszcz: Komisja Statystyczna PZLA, 2011, s. 163. ISBN 978-83-934369-0-3.