Syn Leona Śliwickiego (tapicera Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności) i Michaliny z Trapszów. Od 31 lipca 1923 mąż aktorki Felicji Pichor. Gry aktorskiej uczył się w szkole swego stryjecznego dziadka Anastazego Trapszy. Debiutował 28 grudnia 1884 w amatorskim zespole Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności. Za krakowski debiut uważa się jego rolę Pomocnika Rejenta w Lisie w kurniku w 1885. Występował w Krakowie do 1898. W latach 1893–1896 był także reżyserem krakowskiego teatru. Od 13 września 1898 pracował w Warszawskich Teatrach Rządowych jako aktor, a także reżyser (1905-1907 i 1908-1914). Po I wojnie światowej grał i reżyserował w Teatrach Miejskich, zaś od 1924 w Narodowym w Warszawie. W latach 1909–1915 był profesorem Szkoły Aplikacyjnej, 1910-1914 - Klasy Dramatycznej przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym, 1916-1921 - Warszawskiej Szkoły Dramatycznej, od 1921 - Państwowej Szkoły Dramatycznej w Warszawie. W 1906 został prezesem Kasy Pożyczkowo-Wkładowej Artystów WTR. W 1919 oraz w latach 1921-1924, 1926-1929 i 1933-1939 pełnił obowiązki prezesa ZASP. W 1919 otrzymał godność honorowego prezesa ZASP.
Był aktorem inteligentnym, sumiennym i pracowitym.[...] Jako działacz w znacznym stopniu przyczynił się do podniesienia społecznej reputacji polskiego aktora. Za swoje zasługi został nagrodzony tytułami członka zasłużonego i honorowego, a od 1919 także honorowego prezesa ZASP[1].