18 maja 1984 Sofia
168 cm
Lewski Sofia
Iwet Mirosławowa Łałowa-Collio (bułg. Ивет Лалова-Колио; ur. 18 maja 1984 w Sofii) – bułgarska lekkoatletka, specjalizująca się w biegach sprinterskich.
Czterokrotna uczestniczka igrzysk olimpijskich – w 2004 była czwarta w biegu na 100 metrów oraz piąta w biegu na 200 metrów, w 2008 na obu tych dystansach odpadła w eliminacjach, w 2012 dotarła do półfinałów obu biegów, natomiast w 2016 roku zajęła 8. miejsce w finale biegu na 200 metrów. Startowała w mistrzostwach świata oraz mistrzostwach Europy. Złota medalistka halowego czempionatu Starego Kontynentu oraz mistrzostw Europy na stadionie. Wielokrotna medalistka mistrzostw Bułgarii[1], rekordzistka kraju[2] i reprezentantka w pucharze Europy i drużynowych mistrzostwach Europy.
Pochodzi ze sportowej rodziny – jej ojciec Mirosław był w 1966 mistrzem Bułgarii w biegu na 200 metrów[1], a jej matka także uprawiała lekkoatletykę[3]. Jej życiowym partnerem jest włoski sprinter Simone Collio[4]. We wrześniu 2013 para pobrała się[5].
Na stadion w Sofii w 1996 przyprowadził ją ojciec – po czterech latach treningu zdobyła złoty medal halowych mistrzostw Bułgarii w biegu na 60 metrów pokonując starsze rywalki[3]. W 2001 zadebiutowała na imprezie międzynarodowej – podczas mistrzostw świata juniorów młodszych odpadła w półfinale biegu na 100 metrów oraz zajęła czwartą lokatę w biegu na 200 metrów[6]. Rok później na mistrzostwach świata juniorów dotarła do półfinału biegu na 100 metrów[7]. Zimą 2003 doznała kontuzji łamiąc palce u rąk[3]. Na początku czerwca tego roku ustanowiła rekord Bułgarii juniorek przebiegając 100 metrów w czasie 11,14 – był to najlepszy wynik na świecie w tej kategorii wiekowej[3]. Duży sukces odniosła w 2003 zostając w Tampere mistrzynią Europy juniorek w biegach na 100 i 200 metrów[8].
19 czerwca 2004 podczas zawodów I ligi pucharu Europy w Płowdiwie przebiegła 100 metrów w 10,77 ustanawiając nowy rekord Bułgarii[2] oraz nowy rekord Europy młodzieżowców. Wynik Bułgarki był wówczas piątym wynikiem w historii tej konkurencji, najlepszym rezultatem w całym 2004 roku[9] oraz najlepszym rezultatem osiągniętym przez kobietę w XXI wieku[10]. Kilka tygodni później na Stadionie Olimpijskim w Atenach zajęła czwarte miejsce w biegu na 100 metrów osiągając wynik 11,00 (wygrała Białorusinka Julija Nieściarenka z czasem 10,93) oraz piąte w biegu na 200 metrów z czasem 22,57 (wygrała Jamajka Veronica Campbell z czasem 22,05)[11]. Były to największe sukcesy bułgarskiego kobiecego sprintu w historii[3]. Zimą 2005 została halową mistrzynią Europy w biegu na 200 metrów ustanawiając w Madrycie rekord Bułgarii czasem 22,91[12]. Kariera Bułgarki załamała się latem 2005 podczas mityngu w Atenach – podczas rozgrzewki lekkoatletka wpadła na innego sportowca i złamała nogę[10]. Po urazie nie startowała w sezonie 2006 – w tym też roku podczas mistrzostw Europy w Göteborgu została wybrana na czteroletnią kadencję do Rady Zawodniczej przy European Athletics[13][14]. Do sportu wróciła w 2007, a na mistrzostwach świata w Osace dotarła do ćwierćfinału[15]. Na koniec roku była siódma w biegu na 100 metrów podczas światowego finału lekkoatletycznego[16].
Dotarła do półfinału biegu na 60 metrów w czasie halowych mistrzostw świata[17]. Sukcesów z igrzysk olimpijskich w Atenach nie powtórzyła w Pekinie – podczas igrzysk w Chinach odpadła już w eliminacjach biegów na 100 i 200 metrów[18]. Bez sukcesów reprezentowała Bułgarię na mistrzostwach świata w Berlinie latem 2009[19]. Podobnie jak dwa lata wcześniej, w marcu 2010, dotarła do półfinału halowych mistrzostw globu[20]. Kilka miesięcy później na mistrzostwach Europy wystąpiła w biegu na 100 metrów i sztafecie 4 × 100 metrów odpadając, w obu konkurencjach, już w eliminacjach[21]. Na początku lipca 2011 zdobyła dwa złote medale (w biegu na 100 metrów i sztafecie 4 × 100 metrów) na mistrzostwach krajów bałkańskich[22] – w biegu na 100 metrów osiągnęła swój drugi najlepszy wynik w karierze – 10,96[23]. W finale biegu na 100 metrów podczas mistrzostw świata w Daegu zajęła siódmą lokatę[24][25]. Na koniec sezonu 2011 została wybrana – wraz z tureckim oszczepnikiem Fatihem Avanem – najlepszą lekkoatletą krajów bałkańskich[26].
Finalistka halowych mistrzostw świata. W czerwcu 2012 została w Helsinkach mistrzynią Europy w biegu na 100 metrów[27]. Podczas igrzysk olimpijskich w Londynie dotarła do półfinałów w biegach na 100 i 200 metrów.