Gail Devers, właściwie Yolanda Gail L. Devers, po mężu Roberts (ur. 19 listopada1966 w Seattle) – amerykańska lekkoatletka – sprinterka i płotkarka, jedna z najbardziej utytułowanych lekkoatletek w historii. Uczestniczka pięciu edycji igrzysk olimpijskich (1988, 1992, 1996, 2000, 2004), w tym mistrzyni olimpijska z 1992 i 1996 roku.
Należy do nielicznego grona lekkoatletek, które zdobyły trzy złote medale olimpijskie: w Barcelonie (1992) zdobyła mistrzostwo olimpijskie w biegu na 100 m i sukces ten powtórzyła cztery lata później w Atlancie (1996), triumfując dodatkowo w sztafecie 4 × 100 m.
W mistrzostwach świata zdobyła łącznie pięć złotych medali: aż trzy wywalczyła w biegu na 100 m przez płotki (1993, 1995, 1999), dodatkowo zdobyła w tej konkurencji jeszcze dwa srebrne medale (1991, 2001). W Stuttgarcie (1993) wywalczyła jeszcze tytuł mistrzyni świata w biegu na 100 m i srebro w sztafecie, a w Atenach (1997) – sztafetowe złoto.
Równie bogaty jest dorobek Devers w halowych mistrzostwach globu: spośród czterech złotych medali trzy zdobyła w biegu na 60 m (1993, 1997, 2004), a jeden – w biegu na 60 m przez płotki (2003). Srebrne medale zdobyła na 60 m (1999) i w biegu płotkarskim (2004).
W latach 1927–1932 bieg odbywał się na dystansie 40 jardów (36,576 metra), 1933–1954 – 50 metrów, 1956–1964 – 50 jardów (45,72), 1965–1986 – 60 jardów (54,864), 1987–1990 – 55 metrów. Mistrzostwa mają charakter otwarty, mogą w nich występować zawodniczki z innych krajów.
Dystansy zmieniały się z biegiem lat. W latach 1933–1941 i 1948 zawody odbywały się na dystansie 50 m, 1928–1932, 1945–1946, 1949–1954, 1957–1958, 1964 – 50 jardów (45,72 m), 1955 – 80 m, 1956, 1959–1963 – 70 jardów (64,008), 1965–1986 – 60 jardów (54,864 m), 1987–1990 – 55 metrów, od 1991 – 60 metrów. W latach 1965–1968 biegano przez 4 płotki, zamiast 5 w pozostałych latach. Zawody miały charakter otwarty, co oznaczało, że mogły w nich występować zawodniczki z innych krajów.
