Ten artykuł dotyczy rosyjskiego tenisisty. Zobacz też: Igor Andrejew - polski prawnik.
|
Państwo
|
Rosja
|
Data i miejsce urodzenia
|
14 lipca 1983 Moskwa
|
Wzrost
|
185 cm
|
Gra
|
praworęczna, oburęczny backhand
|
Status profesjonalny
|
2002
|
Zakończenie kariery
|
2013
|
Trener
|
Francisco Fogues
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
3
|
Najwyżej w rankingu
|
18 (3 listopada 2008)
|
Australian Open
|
3R (2006, 2008, 2009)
|
Roland Garros
|
QF (2007)
|
Wimbledon
|
4R (2009)
|
US Open
|
4R (2008)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
1
|
Najwyżej w rankingu
|
59 (18 lipca 2005)
|
Australian Open
|
2R (2004, 2005, 2010)
|
Roland Garros
|
3R (2005)
|
Wimbledon
|
2R (2009)
|
US Open
|
2R (2004, 2005, 2008)
|
|
Igor Waleriewicz Andriejew, ros. Игорь Валерьевич Андреев (ur. 14 lipca 1983 w Moskwie) – rosyjski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Syn prywatnego przedsiębiorcy, treningi tenisowe rozpoczął w wieku 7 lat w Moskwie, by jako piętnastolatek przenieść się do hiszpańskiej Walencji.
Kariera tenisowa
W gronie tenisistów zawodowych zadebiutował w 2002 roku. Początkowo startował w turniejach z serii ITF Futures oraz ATP Challenger Tour. W 2003 roku, na początku października, Rosjanin po raz pierwszy osiągnął ćwierćfinał zawodów rangi ATP World Tour, w Moskwie.
W 2004 roku Andriejew awansował do czołowej pięćdziesiątki rankingu, m.in. dzięki dojściu do finałów w Gstaad i Bukareszcie. W Gstaad przegrał pojedynek o tytuł z Rogerem Federerem, a w stolicy Rumunii nie sprostał w finale José Acasuso. W tym samym sezonie zadebiutował również we wszystkich czterech imprezach wielkoszlemowych, najdalej dochodząc na Rolandzie Garrosie do IV rundy, gdzie musiał uznać wyższość późniejszego zwycięzcy Gastóna Gaudio. W II rundzie wyeliminował obrońcę tytułu Juana Carlosa Ferrero. Pod koniec sezonu Andriejew wygrał turniej w Moskwie w konkurencji gry podwójnej. Będąc w parze z Nikołajem Dawydienką w spotkaniu o tytuł pokonali 3:6, 6:3, 6:4 Mahesha Bhupathiego i Jonasa Björkmana.
Pierwsze turniejowe zwycięstwo rangi ATP World Tour w grze pojedynczej Rosjanin odniósł w Walencji, w kwietniu 2005 roku, gdzie pokonał w finale Davida Ferrera 6:3, 5:7, 6:3. Wcześniej w tym turnieju wyeliminował Rafaela Nadala, dla którego była to ostatnia porażka na korcie ziemnym na ponad rok. W połowie września Rosjanin awansował do finału w Bukareszcie, w którym uległ Florentowi Serrze, a następnie wygrał turnieje w Palermo i w Moskwie. W Palermo pokonał w finale Filippo Volandriego 0:6, 6:1, 6:3, natomiast w Moskwie wynikiem 5:7, 7:6(3), 6:2 (ze stanu 5:7, 0:4) Nicolasa Kiefera. W stolicy Rosji Andriejew dotarł również do finału debla jednak, w parze z Nikołajem Dawydienką, poniósł porażkę z Maksem Mirnym i Michaiłem Jużnym.
Na początku sezonu 2006 Andriejew osiągnął finał w Sydney, w którym uległ Jamesowi Blake'owi. W marcu po raz pierwszy awansował do ćwierćfinału rozgrywek ATP Masters Series, w Indian Wells, ponownie przegrywając z Blakiem. W kwietniu doznał kontuzji kolana, która wyeliminowała go ze startów do końca października[1].
W 2007 roku Rosjanin osiągnął pierwszy ćwierćfinał zawodów wielkoszlemowych, podczas Rolanda Garrosa, eliminując m.in. Andy'ego Roddicka i Markosa Pagdatisa. Pojedynek o awans do półfinału przegrał z Novakiem Đokoviciem. W tym samym sezonie wraz z reprezentacją Rosji do finału Pucharu Davisa. W I rundzie przeciwko Chile Andriejew miał decydujący wkład w awans do ćwierćfinału, po zwycięstwie w decydującym meczu z Nicolásem Massú. W ćwierćfinale Rosjanie wyeliminowali Francję, a w półfinale Niemcy. Przeciwko Niemcom Andriejew ponownie zagrał decydujące spotkanie, wygrywając z Philippem Kohlschreiberem. W finale Rosjanie zmierzyli się ze Stanami Zjednoczonymi. Amerykanie zwyciężyli 4:1, a jedyny punkt dla Rosjan zdobył Andriejew, po pokonaniu Boba Bryana[2].
W maju 2008 roku Andriejew doszedł, wraz z reprezentacją Rosji, do finału Drużynowego Pucharu Świata. Finałowa rywalizacja zakończyła się porażką Rosjan 1:2 ze Szwecją, a punkt dla Rosji zdobył Andriejew po pokonaniu Thomasa Johanssona. W lipcu Andriejew awansował do finałów w Gstaad i Umagu. W Gstaad nie sprostał w finale Victorowi Hănescu, a w Umagu przegrał z Fernando Verdasco. Na koniec sezonu, dnia 3 listopada, Andriejew awansował na 18. miejsce w singlowym rankingu, najwyższe w karierze.
W 2009 roku Rosjanin najlepsze wyniki osiągnął w Gstaad i New Haven, awansując do półfinałów. Również w 2010 roku najlepszymi wynikami Andriejewa są półfinały, z Costa do Sauipe i Kuala Lumpur. W 2011 roku, na koniec sezonu, spadł w rankingu poniżej setnego miejsca. W 2012 roku najdalej doszedł do półfinału, w kwietniu w Casablance.
Z końcem sezonu 2013 Andriejew zakończył zawodową karierę[3].
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda
|
Wielki Szlem
|
Igrzyska olimpijskie
|
Tennis Masters Cup / ATP Finals
|
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
|
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
|
ATP International Series / ATP Tour 250
|
Gra pojedyncza (3–6)
Końcowy wynik
|
Nr
|
Data
|
Turniej
|
Nawierzchnia
|
Przeciwnik
|
Wynik finału
|
Finalista
|
1.
|
11 lipca 2004
|
Gstaad
|
Ceglana
|
Roger Federer
|
2:6, 3:6, 7:5, 3:6
|
Finalista
|
2.
|
19 września 2004
|
Bukareszt
|
Ceglana
|
José Acasuso
|
3:6, 0:6
|
Zwycięzca
|
1.
|
10 kwietnia 2005
|
Walencja
|
Ceglana
|
David Ferrer
|
6:3, 5:7, 6:3
|
Finalista
|
3.
|
19 września 2005
|
Bukareszt
|
Ceglana
|
Florent Serra
|
3:6, 4:6
|
Zwycięzca
|
2.
|
2 października 2005
|
Palermo
|
Ceglana
|
Filippo Volandri
|
0:6, 6:1, 6:3
|
Zwycięzca
|
3.
|
16 października 2005
|
Moskwa
|
Dywanowa (hala)
|
Nicolas Kiefer
|
5:7, 7:6(3), 6:2
|
Finalista
|
4.
|
14 stycznia 2006
|
Sydney
|
Twarda
|
James Blake
|
2:6, 6:3, 6:7(3)
|
Finalista
|
5.
|
13 lipca 2008
|
Gstaad
|
Ceglana
|
Victor Hănescu
|
3:6, 4:6
|
Finalista
|
6.
|
20 lipca 2008
|
Umag
|
Ceglana
|
Fernando Verdasco
|
6:3, 4:6, 6:7(4)
|
Gra podwójna (1–1)
Przypisy
Bibliografia