|
| Państwo
|
 Argentyna
|
| Data i miejsce urodzenia
|
9 grudnia 1978
Buenos Aires
|
| Wzrost
|
175 cm
|
| Gra
|
praworęczny, jednoręczny bekhend
|
| Status profesjonalny
|
1996
|
| Zakończenie kariery
|
31 sierpnia 2011
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
8
|
| Najwyżej w rankingu
|
5 (25 kwietnia 2005)
|
| Australian Open
|
3R (2002, 2005, 2006)
|
| Roland Garros
|
W (2004)
|
| Wimbledon
|
2R (2002, 2006)
|
| US Open
|
3R (2002, 2006)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
3
|
| Najwyżej w rankingu
|
78 (14 czerwca 2004)
|
| Australian Open
|
3R (2004)
|
| Roland Garros
|
3R (2004)
|
| US Open
|
1R (2003, 2004)
|
|
|
| Strona internetowa
|
Gastón Norberto Gaudio (ur. 9 grudnia 1978 w Buenos Aires) – argentyński tenisista, zwycięzca wielkoszlemowego French Open z 2004 roku w grze pojedynczej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Sydney (2000).
Kariera tenisowa
Jako zawodowy tenisista Gaudio występował w latach 1996–2011.
W grze pojedynczej awansował do 16 finałów w turniejach rangi ATP World Tour, z których w 8 zwyciężył. Wśród singlowych tytułów Gaudia znajduje się mistrzostwo French Open z 2004 roku. Zawody rozpoczął jako nierozstawiony tenisista, a wyeliminował po drodze m.in. Thomasa Enqvista, Juana Carlosa Ferrero, Lleytona Hewitta, Davida Nalbandiana i w finale Guillermo Corię. Pierwszy w historii turniejów wielkoszlemowych argentyński finał zakończył się wynikiem 0:6, 3:6, 6:4, 6:1, 8:6 dla Gaudia, który w ostatnim secie obronił 2 piłki meczowe[1]. Na przebieg meczu znaczący wpływ miały kłopoty zdrowotne Corii[2].
W grze podwójnej Gaudio awansował do 3 finałów, które ostatecznie wygrał.
W latach 2001–2003 Gaudio reprezentował Argentynę w Pucharze Davisa rozgrywając łącznie 16 meczów singlowych, z których w 13 triumfował.
W 2000 roku wystartował w igrzyskach olimpijskich w Sydney, z których odpadł w 1 rundzie po porażce z Uładzimirem Wałczkouem.
W rankingu gry pojedynczej Gaudio najwyżej był na 5. miejscu (25 kwietnia 2005), a w klasyfikacji gry podwójnej na 78. pozycji (14 czerwca 2004).
Finały w turniejach ATP World Tour
| Nazwa
|
| Wielki Szlem
|
| Igrzyska olimpijskie
|
| Tennis Masters Cup
|
| ATP Masters Series
|
| ATP International Series Gold
|
| ATP International Series
|
Gra pojedyncza (8–8)
| Końcowy wynik |
Nr |
Data |
Turniej |
Nawierzchnia |
Przeciwnik |
Wynik finału
|
| Finalista
|
1.
|
23 lipca 2000
|
Stuttgart
|
Ceglana
|
Franco Squillari
|
2:6, 6:3, 6:4, 4:6, 2:6
|
| Finalista
|
2.
|
18 lutego 2001
|
Viña del Mar
|
Ceglana
|
Guillermo Coria
|
6:4, 2:6, 5:7
|
| Zwycięzca
|
1.
|
28 kwietnia 2002
|
Barcelona
|
Ceglana
|
 Albert Costa
|
6:4, 6:0, 6:2
|
| Zwycięzca
|
2.
|
5 maja 2002
|
Majorka
|
Ceglana
|
 Jarkko Nieminen
|
6:2, 6:3
|
| Finalista
|
3.
|
14 lipca 2002
|
Gstaad
|
Ceglana
|
Àlex Corretja
|
3:6, 6:7(3), 6:7(3)
|
| Finalista
|
4.
|
2 maja 2004
|
Barcelona
|
Ceglana
|
Tommy Robredo
|
3:6, 6:4, 2:6, 6:3, 3:6
|
| Zwycięzca
|
3.
|
6 czerwca 2004
|
French Open, Paryż
|
Ceglana
|
Guillermo Coria
|
0:6, 3:6, 6:4, 6:1, 8:6
|
| Finalista
|
5.
|
11 lipca 2004
|
Båstad
|
Ceglana
|
Mariano Zabaleta
|
1:6, 6:4, 6:7(4)
|
| Finalista
|
6.
|
18 lipca 2004
|
Stuttgart
|
Ceglana
|
Guillermo Cañas
|
7:5, 2:6, 0:6, 6:1, 3:6
|
| Finalista
|
7.
|
25 lipca 2004
|
Kitzbühel
|
Ceglana
|
 Nicolás Massú
|
6:7(3), 4:6
|
| Zwycięzca
|
4.
|
6 lutego 2005
|
Viña del Mar
|
Ceglana
|
Fernando González
|
6:3, 6:4
|
| Zwycięzca
|
5.
|
13 lutego 2005
|
Buenos Aires
|
Ceglana
|
Mariano Puerta
|
6:4, 6:4
|
| Zwycięzca
|
6.
|
1 maja 2005
|
Estoril
|
Ceglana
|
Tommy Robredo
|
6:1, 2:6, 6:1
|
| Zwycięzca
|
7.
|
10 lipca 2005
|
Gstaad
|
Ceglana
|
 Stanislas Wawrinka
|
6:4, 6:4
|
| Finalista
|
8.
|
24 lipca 2005
|
Stuttgart
|
Ceglana
|
Rafael Nadal
|
3:6, 3:6, 4:6
|
| Zwycięzca
|
8.
|
31 lipca 2005
|
Kitzbühel
|
Ceglana
|
Fernando Verdasco
|
6:7(3), 4:6
|
Gra podwójna (3–0)
Przypisy
Bibliografia
| 2001–2010 |
|
|---|
| 2011–2020 |
|
|---|
| od 2021 |
|
|---|
Identyfikatory zewnętrzne:
