Heliodor Sztark

Heliodor Sztark

Data i miejsce urodzenia	28 marca 1886 Konin
Data i miejsce śmierci	3 lutego 1969 Weslaco, Teksas
Kier. Konsulatu RP w Kolonii
Okres	od 1919 do 1922
Następca	Eugeniusz Rozwadowski
Konsul RP w Leningradzie
Okres	od 1926 do 1928
Następca	Leon Różycki
Konsul Generalny RP w Szczecinie
Okres	od 1931 do 1938
Poprzednik	Jerzy Lechowski
Następca	Wacław Russocki
Konsul Generalny RP w Pittsburghu
Okres	od 1938 do 1945
Poprzednik	Karol Ripa
Odznaczenia

Heliodor Sztark (ur. 28 marca 1886 w Koninie, zm. 3 lutego 1969 w Weslaco, Teksas) – polski inżynier budownictwa, dyplomata, urzędnik konsularny, wykładowca akademicki, meloman.

Życiorys

Syn Daniela i Natalii z d. Peczke. Absolwent politechnik – w Darmstadt (Technische Hochschule zu Darmstadt) i Brnie (C. k. česká technická vysoká škola Františka Josefa v Brně). Był zatrudniony w Łodzi (Lolat Eisenbeton), Warszawie, Moskwie, na Białorusi oraz na kolei Murmańskiej (1915–1918). Z ramienia Polskiej Misji Wojskowej prowadził biuro werbunkowo-rejestracyjne w Archangielsku (1919). W tymże roku powraca do kraju podejmując służbę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, m.in. na stanowiskach – kier. konsulatu, wicekonsula/konsula w Kolonii (1919–1922), prac. MSZ (1922–1926), konsula w Leningradzie (1926–1928), prac. Departamentu Administracyjnego MSZ (1928–1931), konsula i kier. konsulatu/konsula generalnego w Szczecinie (1931–1938), prac. MSZ (1938), likwidatora poselstwa w Wiedniu w randze konsula gen. (1938), konsula gen. w Pittsburghu (1938–1945). Następnie osiadł w Weslaco w Teksasie, m.in. prowadząc lektorat z języka rosyjskiego w Pan American College w Edinburgu (obecnie University of Texas Rio Grande Valley) i w bazie lotniczej w Harlingen (Harlingen Air Force Base) oraz propagując utwory Chopina, Karłowicza i Szymanowskiego. Władał również angielskim, francuskim, niemieckim i rosyjskim. Został pochowany na cmentarzu katolickim w dolinie rzeki Rio Grande.

Ordery i odznaczenia^[1]

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (7 listopada 1925)^[2]
• Medal Niepodległości (9 listopada 1932)^[3]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Srebrny Medal za Długoletnią Służbę
• Brązowy Medal za Długoletni Służbę
• Komandor z Gwiazdą Orderu Świętego Grzegorza Wielkiego (Stolica Apostolska)
• Komandor Orderu Korony Rumunii (Rumunia)
• Komandor Orderu Leopolda II (Belgia)
• Oficer Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Włochy)
• Kawaler Orderu Legii Honorowej (Francja)
• Kawaler Orderu Orła Białego (Jugosławia)

Przypisy

1. Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939. Warszawa: Stowarzyszenie "Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej", 1939, s. 242. [dostęp 2023-04-06].
2. M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1083 „za pracę społeczno-organizacyjną na obczyźnie”.
3. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 296 „za pracę na polu odzyskania niepodległości”.

Linki zewnętrzne

• Piękni szczecinianie, piękne kamienice (i ich historie)
• Archiwum Heliodora Sztarka

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 317278161
• GND: 1076043208
• PLWABN: 9810554031505606
• NUKAT: n2016234867