od ok. 872do ok. 930
Eryk Krwawy Topór
Ynglingowie
ok. 855
ok. 933
Halfdan Czarny
Ragnhilda Sigurdsdotter[2]lubRagnhilda Haraldsdotter[3]
Asa Haakonsdatter Gyda Eiriksdotter Svanhilda Snaefrida Ashild Ragnhilda Potężna Thora Morsterstang
23[3], w tym: Olaf Geirstadaalf (dziadek Olafa I) Bjørn Farmann (pradziadek Olafa II Świętego) Sigurd Rise (pradziadek Haralda III Srogiego) Eryk Krwawy Topór Haakon Dobry
Harald I Pięknowłosy (norw. Harald I Hårfagre, 855–933) – król Norwegii z dynastii Ynglingów.
Syn Halfdana Czarnego. Objął władzę w domenie ojca około 870 roku[4], jako jeden z lokalnych władców norweskich, zaś po walkach z przywódcami plemiennymi, i wygraniu decydującej bitwy w Hafrsfjördzie (umieszczana przy roku 872 przez średniowiecznych historyków, obecnie uważana za od 10 do 20 lat późniejszą[5]) zjednoczył większość kraju[6]. Po kolei zmusił do uległości wszystkich drobnych władców norweskich. Podzielił Norwegię na okręgi i ustanowił w każdym z nich swego namiestnika (jarla), jednocześnie przeprowadzając wiele reform administracyjnych: powierzył jarlom pieczę nad lokalnym wymiarem sprawiedliwości, czy opracował system regulujący liczbę ludzi dostarczanych do drużyny królewskiej[4]. Mimo tego, jego władza poza zachodnią częścią kraju pozostawała prawdopodobnie nominalna[5].
Aby zabezpieczyć się od wygnańców i emigrantów, którzy urządzali napady na brzegi norweskie, wyruszył za nimi na morze i zajął Szetlandy i Orkady. Wielu wygnańców pociągnęło wtedy dalej, na Wyspy Owcze (Faroer) i do Islandii (874). Miał kilkanaście żon i wiele dzieci, którym nadał obszerne lenna. Złożył władzę w 930 roku, abdykując na rzecz swego syna Eryka.
Pochowano go na sposób pogański w Hauge, gdzie w 1872 roku, w tysięczną rocznicę zjednoczenia Norwegii, wystawiono mu pomnik.
Jako kluczowa część mitu zjednoczenia ojczyzny, Harald I jest ważną postacią w norweskiej historiografii oraz tożsamości narodowej, zwłaszcza od czasu odzyskania niepodległości od Szwecji w 1905 roku[10].
W serialu Wikingowie w rolę Haralda wcielił się fiński aktor Peter Franzén[11].