Haakon Eiriksson (ur. ok. 998, zm. 1029 lub 1030) – jarl Lade i earl Worcester, syn earla Northumbrii Eryka z Lade oraz najprawdopodobniej Gydy, córki władcy Danii Swena Widłobrodego.
Życiorys
Po przejęciu władzy w Norwegii przez Olafa II Haraldssona Haakon wyjechał na dwór króla Anglii Kanuta Wielkiego. W 1017 otrzymał on z rąk władcy tytuł earla Worcester[1]. Na przełomie lat 20. i 30. XI wieku Haakon Eiriksson stał się drugim po Godwinie z Kentu najbliższym współpracownikiem królewskim[2].
W 1028 brał udział w wyprawie króla Kanuta na władcę Norwegii Olafa. Po podporządkowaniu tych terenów przez Kanuta, Haakon objął tam rządy w jego imieniu[3]. W 1029 poślubił on siostrzenicę królewską Gunhildę, córkę księcia słowiańskiego Wyrtgeorna i Świętosławy[4]. W 1029 lub 1030 płynąc do Anglii po swoją małżonkę, Haakon utonął w pobliżu Orkadów[5]. Z małżeństwa z Gunhildą pozostawił córkę Botyldę, żonę jarla duńskiego Ulfa.
Przypisy
- ↑ Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 138.
- ↑ Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 138–139.
- ↑ Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 279.
- ↑ Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 139.
- ↑ Jakub Morawiec: Knut Wielki. Kraków: 2013, s. 286–287.
Bibliografia
- Morawiec J., Knut Wielki. Król Anglii, Danii i Norwegii (ok. 995–1035), Wydawnictwo Avalon, Kraków 2013, ISBN 978-83-7730-070-1, s. 138–139, 225–229, 259–279, 286–287.
