Niektóre z zamieszczonych tu informacji wymagają weryfikacji.
Uwagi: Jarlowie Szetlandów chyba podlegali królom Norwegii - Małgorzata Duńska.. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Archipelag składa się ze 117[1] wysp i wysepek, z czego tylko 16 jest zamieszkanych przez około 23 200 osób[2]. Łączna powierzchnia wysp wynosi 1467 km²[3]. Obszar charakteryzuje się pagórkowatym ukształtowaniem – wzniesienia dochodzą do 450 m n.p.m. Do celów statystycznych wyróżnia się 22 obszary (parish, ward).
Największa wyspa Mainland stanowi 3/4 powierzchni wysp i skupia taki sam odsetek ogółu mieszkańców. W gospodarce Szetlandów dużą rolę odgrywa rybołówstwo, przetwórstwo ropy naftowej, rolnictwo (hodowlaowiec i kuców), a także turystyka. Budżet uzupełniają dotacje rządowe.
W roku 1468 Szetlandy wraz z Orkadami dostały się pod panowanie Szkocji jako posag duńskiej księżniczki Margaret zaręczonej z Jakubem III Szkockim. Ucisk miejscowych chłopów przez szkocką szlachtę, która otrzymała na wyspach nadziały ziemi, spowodowały niechęć mieszkańców do wszystkiego, co szkockie. Szkocka kultura i zwyczaje nigdy nie przyjęły się tu w pełni[1]. Dialektemjęzyka norweskiego (norn) mówiono do XVIII w., zaś elementy folkloruskandynawskiego przetrwały do XX wieku.
Ani rybołówstwo ani hodowla, a tym bardziej rolnictwo nie wystarczały do utrzymania się mieszkańcom archipelagu. Znaczącą pozycję w XIX i XX w. utrzymywało rzemiosło, obejmujące przetwórstwo wełny z miejscowych owiec i produkcję doskonałej jakości swetrów, skarpet, czapek, rękawic itp. Tym nie mniej liczba mieszkańców Szetlandów stale malała. W 1861 r. wynosiła ona 31 670, w 1901 - 29 166, w 1920 - 25 520, w 1931 - 21 421, w 1951 - 19 352, a w 1961 - ok. 17 000[1]. Dopiero odkrycie w latach 70. XX w. pokładów ropy naftowej w pobliżu archipelagu odwróciło tę tendencję.
Przypisy
↑ abcdZbigniew Bednarski. Hjatland - kraniec Ziemi. „Poznaj Świat”. Rok XVIII (2 (207)), s. 21-23, luty 1970. Polskie Towarzystwo Geograficzne. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. (pol.).
↑National Records of Scotland WebN.R.S.W.TeamNational Records of Scotland WebN.R.S.W., Mid-2016 population estimates Scotland [online], www.nrscotland.gov.uk [dostęp 2017-09-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-12](ang.).