Dumfriesshire
Siorrachd Dhùn Phris
Krajobraz doliny Nithsdale w północno-zachodniej części hrabstwa
|
| Państwo
|
 Wielka Brytania
|
| Kraj
|
 Szkocja
|
| Siedziba
|
Dumfries
|
| Powierzchnia
|
2785 km²
|
Populacja (1951)
• liczba ludności
|
85 660
|
Położenie na mapie Szkocji
|
|
|
Dumfriesshire (także Dumfries[1], gael. Siorrachd Dhùn Phris[2]) – hrabstwo historyczne w południowej Szkocji, z ośrodkiem administracyjnym w Dumfries[3].
Hrabstwo położone było nad północnym wybrzeżem zatoki Solway Firth (Morze Irlandzkie), z linią brzegową liczącą nieco ponad 30 km długości. Na południowym wschodzie hrabstwo graniczyło z angielskim hrabstwem Cumberland[4]. Południowa część hrabstwa była nizinna, północna znajdowała się w obrębie Wyżyny Południowoszkockiej, poprzecinana dolinami rzek Nith, Annan i Esk (Nithsdale, Annandale, Eskdale). Najwyższym szczytem hrabstwa był White Coomb (822 m n.p.m)[1]. Powierzchnia w 1887 roku – 2753 km², w 1951 roku – 2785 km² (3,6% terytorium Szkocji). Liczba ludności w 1887 roku – 76 140, w 1951 roku – 85 660 (1,7% całkowitej populacji Szkocji)[4][5].
Główne ośrodki miejskie hrabstwa to Annan, Dumfries, Langholm, Lockerbie, Moffat, Moniaive, Sanquhar i Thornhill[3].
Pod koniec XIX wieku na terenie hrabstwa rozwinięte było rolnictwo, a także wydobycie ołowiu, węgla i wapienia[4].
Hrabstwo zlikwidowane zostało w wyniku reformy administracyjnej w 1975 roku, włączone do nowo utworzonego regionu administracyjnego (od 1996 roku council area) Dumfries and Galloway[3].
Przypisy
